Read Persian New Millenium Version اعداد 33 Bible Online

اعداد 33 - Persian New Millenium Version bible

اعداد 33

¹این است مراحل کوچ بنی‌اسرائیل هنگامی که به دست موسی و هارون، با لشکریان خود از سرزمین مصر بیرون آمدند.

²موسی بنا به فرمایش خداوند نقطۀ آغاز سفرها را مرحله به مرحله ثبت کرد. این است مراحل کوچ ایشان بر حسب نقطۀ آغاز آنها:

³در ماه اوّل از رَمِسیس کوچ کردند، در روز پانزدهم ماه. یک روز پس از پِسَخ، بنی‌اسرائیل در نظر تمامی مصریان با پیروزی بیرون آمدند،

⁴در آن هنگام که مصریان همۀ نخست‌زادگان خود را که خداوند آنان را در میان ایشان زده بود، دفن می‌کردند. خداوند بر خدایان ایشان نیز داوری کرد.

⁵پس بنی‌اسرائیل از رَمِسیس کوچ کردند و در سُکّوت اردو زدند.

⁶و از سُکّوت کوچ کرده، در ایتام که کنار بیابان است، اردو زدند.

⁷و از ایتام کوچ کرده، به فی‌هاحیروت که در شرق بَعَل‌صِفون است، بازگشتند و مقابل مِجدُل اردو زدند.

⁸و از فی‌هاحیروت[۵۹] کوچ کرده، از میان دریا به بیابان عبور کردند و در بیابانِ ایتام سفر سه روز کرده، در مارَه اردو زدند.

⁹و از مارَه کوچ کرده، به ایلیم آمدند؛ در ایلیم دوازده چشمۀ آب و هفتاد درخت نخل بود، و در آنجا اردو زدند.

¹⁰و از ایلیم کوچ کرده، کنار دریای سرخ اردو زدند.

¹¹و از دریای سرخ کوچ کرده، در بیابان سین اردو زدند.

¹²و از بیابان سین کوچ کرده، در دُفقَه اردو زدند.

¹³و از دُفقَه کوچ کرده، در اَلوش اردو زدند.

¹⁴و از اَلوش کوچ کرده، در رِفیدیم اردو زدند که در آنجا آب نبود که قوم بنوشند.

¹⁵و از رِفیدیم کوچ کرده، در بیابان سینا اردو زدند.

¹⁶و از بیابان سینا کوچ کرده، در قِبروت‌هَتّاوَه[۶۰] اردو زدند.

¹⁷و از قِبروت‌هَتّاوَه کوچ کرده، در حَضیروت اردو زدند.

¹⁸و از حَضیروت کوچ کرده، در ریتمَه اردو زدند.

¹⁹و از ریتمَه کوچ کرده، در رِمّون‌فِرِص اردو زدند.

²⁰و از رِمّون‌فِرِص کوچ کرده، در لِبنَه اردو زدند.

²¹و از لِبنَه کوچ کرده، در ریسَّه اردو زدند.

²²و از ریسَّه کوچ کرده، در قِهیلاتَه اردو زدند.

²³و از قِهیلاتَه کوچ کرده، نزد کوه شافِر اردو زدند.

²⁴و از کوه شافِر کوچ کرده، در حَرادَه اردو زدند.

²⁵و از حَرادَه کوچ کرده، در مَقهیلوت اردو زدند.

²⁶و از مَقهیلوت کوچ کرده، در تاحَت اردو زدند.

²⁷و از تاحَت کوچ کرده، در تارَح اردو زدند.

²⁸و از تارَح کوچ کرده، در میتقَه اردو زدند.

²⁹و از میتقَه کوچ کرده، در حَشمونَه اردو زدند.

³⁰و از حَشمونَه کوچ کرده، در مُسیروت اردو زدند.

³¹و از مُسیروت کوچ کرده، در بِنی‌یَعَقان اردو زدند.

³²و از بِنی‌یَعَقان کوچ کرده، در حورهاجِدجاد اردو زدند.

³³و از حورهاجِدجاد کوچ کرده، در یُطباتا اردو زدند.

³⁴و از یُطباتا کوچ کرده، در عَبرونَه اردو زدند.

³⁵و از عَبرونَه کوچ کرده، در عِصیون‌جِبِر اردو زدند.

³⁶و از عِصیون‌جِبِر کوچ کرده، در بیابان صین که قادِش باشد، اردو زدند.

³⁷و از قادِش کوچ کرده، نزد کوه هور، در سرحد سرزمین اَدوم اردو زدند.

³⁸هارونِ کاهن بنا به فرمایش خداوند از کوه هور بالا رفت و در آنجا، در چهلمین سالِ خروج بنی‌اسرائیل از سرزمین مصر، در نخستین روزِ ماه پنجم، درگذشت.

³⁹هارون صد و بیست و سه ساله بود که در کوه هور وفات یافت.

⁴⁰پادشاه کنعانیِ عَراد که در نِگِب در سرزمین کنعان ساکن بود، از آمدن بنی‌اسرائیل آگاهی یافت.

⁴¹پس، آنها از کوه هور کوچ کرده، در صَلمونَه اردو زدند.

⁴²و از صَلمونَه کوچ کرده، در فونون اردو زدند.

⁴³و از فونون کوچ کرده، در اوبوت اردو زدند.

⁴⁴و از اوبوت کوچ کرده، در عیِه‌عَباریم در قلمرو موآب اردو زدند.

⁴⁵و از عییم[۶۱] کوچ کرده، در دیبون‌جاد اردو زدند.

⁴⁶و از دیبون‌جاد کوچ کرده، در عَلمون‌دِبلاتایِم اردو زدند.

⁴⁷و از عَلمون‌دِبلاتایِم کوچ کرده، در کوههای عَباریم در مقابل نِبو اردو زدند.

⁴⁸و از کوههای عَباریم کوچ کرده، در همواریهای موآب، نزد اردن، و مقابل اَریحا اردو زدند؛

⁴⁹آنان در کنار اردن، از بِیت‌یِشیموت تا آبِل‌شِطّیم در همواریهای موآب اردو زدند.

⁵⁰خداوند موسی را در همواریهای موآب، نزد اردن، مقابل اَریحا، خطاب کرده، گفت:

⁵¹«بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون از اردن عبور کرده، به سرزمین کنعان بروید،

⁵²تمامی ساکنان آن سرزمین را از برابر خود بیرون برانید و تمامی تندیسها و تمثالهای ریخته‌شدۀ ایشان را نابود کرده، همۀ مکانهای بلندشان[۶۲] را ویران سازید.

⁵³و آن سرزمین را به تصرف درآورده، در آن ساکن شوید، زیرا من آن را به شما داده‌ام تا مالک آن باشید.

⁵⁴آن سرزمین را بر حسب طایفه‌های خود به حکم قرعه وارث گردید؛ به قبیلۀ بزرگتر، میراثی بزرگتر بدهید و به قبیلۀ کوچکتر، میراثی کوچکتر. هر جا که قرعۀ کسی بدان افتَد، آنجا از آن او باشد. بر حسب قبایل اجدادی خود زمین را به میراث یابید.

⁵⁵اما اگر ساکنان آن سرزمین را از برابر خود بیرون نرانید، کسانی که از ایشان باقی می‌گذارید، در چشمان شما خار و در پهلوهایتان تیغ خواهند بود. آنها در سرزمینی که در آن ساکن می‌شوید، باعث زحمت شما خواهند بود.

⁵⁶آنگاه با شما همان خواهم کرد که می‌خواستم با ایشان کنم!»