Read Persian New Millenium Version صَفَنیا 1 Bible Online

صَفَنیا 1 - Persian New Millenium Version bible

صَفَنیا 1

¹کلام خداوند که در ایام یوشیا فرزند آمون، پادشاه یهودا، بر صَفَنیا فرزند کوشی، پسر جِدَلیا، پسر اَمَریا، پسر حِزِقیا نازل شد:

²خداوند می‌فرماید: «همه چیز را از روی زمین یکسره نابود خواهم کرد؛

³انسان و حیوان را نابود خواهم کرد، پرندگان آسمان و ماهیان دریا را، و سنگهای لغزش را با شریران. من آدمیان را از روی زمین ریشه‌کن خواهم کرد؛» این است فرمودۀ خداوند.

⁴«من دست خود را بر ضد یهودا دراز خواهم کرد، بر ضد همۀ ساکنان اورشلیم؛ همۀ آثار باقیمانده از بَعَل را از این مکان ریشه‌کن خواهم کرد، و نامهای موبدان و نیز کاهنان را،

⁵آنان را که بر بامها در برابر لشکر آسمان سَجده می‌کنند، و آنان را که سَجده کرده، به خداوند سوگند می‌خورند و به مِلکوم نیز سوگند می‌خورند؛

⁶آنان را که از پیروی خداوند روی برمی‌تابند، نه خداوند را می‌جویند و نه از او مسئلت می‌کنند.»

⁷در پیشگاه خداوندگارْ یهوه خاموش باشید، زیرا که روز خداوند نزدیک است؛ خداوند قربانی‌ای مهیا کرده و دعوت‌شدگانِ خود را تقدیس نموده است.

⁸در روز قربانی خداوند، «من صاحبمنصبان و شاهزادگان را مجازات خواهم کرد و همۀ کسانی را که جامۀ بیگانه بر تن می‌کنند.

⁹در آن روز همۀ آنان را که از روی آستانه می‌جهند[۱] مجازات خواهم کرد، آنان را که خانۀ خداوند خویش را از ظلم و فریب آکنده می‌سازند.»

¹⁰خداوند می‌گوید: «در آن روز، فریادی از ’دروازۀ ماهی‘ شنیده خواهد شد، شیونی از ’محلۀ جدید‘، و صدای شکستگی عظیم از تَلها.

¹¹ای ساکنان محلۀ بازار، شیون کنید! زیرا که بازرگانان جملگی از میان رفته‌اند؛ آنان که با پول سر و کار دارند، جملگی منقطع گشته‌اند.

¹²در آن زمان اورشلیم را به چراغها تفحص خواهم کرد، و آنان را که آسوده‌خیال بر ته‌ماندۀ شراب خود چُرت می‌زنند مجازات خواهم نمود، آنان را که در دلهای خود می‌گویند: ”خداوند نه نیکی می‌کند و نه بدی.“

¹³ثروت ایشان به یغما خواهد رفت و خانه‌هایشان ویران خواهد شد. خانه‌ها بنا خواهند کرد، اما در آنها ساکن نخواهند شد؛ تاکستانها غرس خواهند کرد، اما از شراب آنها نخواهند نوشید.»

¹⁴روز عظیم خداوند نزدیک است، نزدیک است و خیلی زود فرا می‌رسد؛ آوای روز خداوند تلخ است، مرد جنگاور در آن فریاد برمی‌آورد.

¹⁵آن روز، روز غضب است، روز تنگی و فشار، روز خرابی و ویرانی، روز تاریکی و تیرگی، روز ابرها و سیاهی،

¹⁶روز کَرِنا و غریو جنگ علیه شهرهای حصاردار و برجهای بلند.

¹⁷من آدمیان را به تنگ خواهم آورد، چندان که کورانه راه خواهند رفت، زیرا که به خداوند گناه ورزیده‌اند؛ خونشان چون غبار بر زمین خواهد ریخت، و پیکرشان همچون فضولات.

¹⁸در روز غضب خداوند، نه نقرۀ آنان رهایی‌شان تواند داد، نه طلایِشان. تمامی جهان از آتش غیرت او خواهد سوخت، زیرا بر جمله ساکنان زمین هلاکتی هولناک خواهد آورد.