Read Persian New Millenium Version انجیل مَتّی 24 Bible Online

انجیل مَتّی 24 - Persian New Millenium Version bible

انجیل مَتّی 24

¹هنگامی که عیسی معبد را ترک گفته، به راه خود می‌رفت، شاگردانش نزدش آمدند تا نظر او را به بناهای معبد جلب کنند.

²عیسی به آنان گفت: «همۀ اینها را می‌بینید؟ آمین، به شما می‌گویم، سنگی بر سنگ دیگر باقی نخواهد ماند، بلکه همه فرو خواهد ریخت.»

³وقتی عیسی بر کوه زیتون نشسته بود، شاگردانش در خلوت نزد او آمده، گفتند: «به ما بگو این وقایع کِی روی خواهد داد و نشانۀ آمدن تو و پایان این عصر[۷۱] چیست؟»

⁴عیسی پاسخ داد: «به‌هوش باشید تا کسی گمراهتان نکند.

⁵زیرا بسیاری به نام من خواهند آمد و خواهند گفت، ”من مسیح هستم،“ و بسیاری را گمراه خواهند کرد.

⁶همچنین دربارۀ جنگها خواهید شنید و خبر جنگها به گوشتان خواهد رسید. امّا مشوش مشوید، زیرا چنین وقایعی می‌باید رخ دهد، ولی هنوز پایان فرا نرسیده.

⁷نیز قومی بر قوم دیگر و حکومتی بر حکومت دیگر بر خواهند خاست. و قحطیها و زلزله‌ها در جایهای گوناگون خواهد آمد.

⁸امّا همۀ اینها تنها آغاز درد زایمان است.

⁹«در آن زمان شما را تسلیم خواهند کرد تا آزار بسیار بینید، و شما را خواهند کشت. همۀ قومها به‌خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت.

¹⁰در آن روزها بسیاری از ایمان خود بازگشته، به یکدیگر خیانت خواهند کرد و از یکدیگر متنفر خواهند شد.

¹¹پیامبران دروغینِ زیادی برخاسته، بسیاری را گمراه خواهند کرد.

¹²در نتیجۀ افزونی شرارت، محبت بسیاری به سردی خواهد گرایید.

¹³امّا هر که تا به پایان پایدار بماند، نجات خواهد یافت.

¹⁴و این بشارت پادشاهی در سرتاسر جهان اعلام خواهد شد تا شهادتی برای همۀ قومها باشد. آنگاه پایان فرا خواهد رسید.

¹⁵«پس چون آنچه را دانیال نبی ’مکروهِ ویرانگر‘ نامیده در مکان مقدّس بر پا بینید-خواننده دقّت کند -

¹⁶آنگاه هر که در یهودیه باشد، به کوهها بگریزد؛

¹⁷و هر که بر بام خانه باشد، برای برداشتن چیزی، فرود نیاید؛

¹⁸و هر که در مزرعه باشد، برای برگرفتن قبای خود به خانه بازنگردد.

¹⁹وای بر زنان آبستن و مادران شیرده در آن روزها!

²⁰دعا کنید که فرار شما در زمستان یا در روز شَبّات نباشد.

²¹زیرا در آن زمان چنان مصیبت عظیمی روی خواهد داد که مانندش از آغاز جهان تا کنون روی نداده، و هرگز نیز روی نخواهد داد.

²²اگر آن روزها کوتاه نمی‌شد، هیچ بشری جان سالم به در نمی‌برد. امّا به‌خاطر برگزیدگان کوتاه خواهد شد.

²³«در آن زمان، اگر کسی به شما گوید، ”ببینید، مسیح اینجاست!“ یا ”مسیح آنجاست!“ باور مکنید.

²⁴زیرا مسیحان کاذب و پیامبران دروغین برخاسته، آیات و معجزات عظیم به ظهور خواهند آورد تا اگر ممکن باشد، حتی برگزیدگان را گمراه کنند.

²⁵ببینید، پیشاپیش به شما گفتم.

²⁶بنابراین اگر به شما بگویند، ”او در بیابان است،“ به آنجا نروید؛ و اگر بگویند، ”در اندرونی خانه است،“ باور مکنید.

²⁷زیرا همچنانکه صاعقه در شرق آسمان پدید می‌آید و نورش تا به غرب می‌رسد، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد بود.

²⁸هر جا لاشه‌ای باشد، لاشخوران در آنجا گرد می‌آیند.

²⁹«بلافاصله، پس از مصیبتِ آن روزها «”خورشید تاریک خواهد شد و ماه دیگر نور نخواهد افشاند؛ ستارگان از آسمان فرو خواهند ریخت، و نیروهای آسمان به لرزه در‌ خواهند آمد.“

³⁰آنگاه نشانۀ پسر انسان در آسمان ظاهر خواهد شد و همۀ طوایف جهان بر سینۀ خود خواهند زد، و پسر انسان را خواهند دید که با قدرت و جلال عظیم بر ابرهای آسمان می‌آید.

³¹او فرشتگان خود را با نفیر بلند شیپور خواهد فرستاد و آنها برگزیدگان او را از چهار گوشۀ جهان،[۷۲] از یک کران آسمان تا به کران دیگر، گرد هم خواهند آورد.

³²«حال، از درخت انجیر این درس را فرا گیرید: به محض اینکه شاخه‌های آن جوانه زده برگ می‌دهد، درمی‌یابید که تابستان نزدیک است.

³³به همین‌سان، هر گاه این چیزها را ببینید، درمی‌یابید که او[۷۳] نزدیک، بلکه بر در است.

³⁴آمین، به شما می‌گویم، تا این همه روی ندهد، این نسل[۷۴] از میان نخواهد رفت.

³⁵آسمان و زمین زایل خواهد شد، امّا سخنان من هرگز زوال نخواهد پذیرفت.

³⁶«هیچ‌کس آن روز و ساعت را نمی‌داند جز پدر؛ حتی فرشتگان آسمان و پسر نیز از آن آگاه نیستند.

³⁷زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود.

³⁸در روزهای پیش از توفان، قبل از اینکه نوح به کشتی درآید، مردم می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن می‌گرفتند و شوهر می‌کردند

³⁹و نمی‌دانستند چه در پیش است. تا اینکه توفان آمد و همه را با خود برد. ظهور پسر انسان نیز همین‌گونه خواهد بود.

⁴⁰از دو مرد که در مزرعه هستند، یکی برگرفته و دیگری واگذاشته خواهد شد.

⁴¹و از دو زن که با هم دستاس می‌کنند، یکی برگرفته و دیگری واگذاشته خواهد شد.

⁴²پس بیدار باشید، زیرا نمی‌دانید سرورِ شما چه روزی خواهد آمد.

⁴³این را بدانید که اگر صاحبخانه می‌دانست دزد در چه پاسی از شب می‌آید، بیدار می‌ماند و نمی‌گذاشت به خانه‌اش دستبرد زنند.

⁴⁴پس شما نیز آماده باشید، زیرا پسر انسان در ساعتی خواهد آمد که انتظارش را ندارید.

⁴⁵«پس آن غلام امین و دانا کیست که اربابش او را به سرپرستی خانوادۀ خود گماشته باشد تا خوراک آنان را به‌موقع بدهد؟

⁴⁶خوشا به حال آن غلام که چون اربابش بازگردد، او را مشغول این کار ببیند.

⁴⁷آمین، به شما می‌گویم، که او را بر همۀ مایملک خود خواهد گماشت.

⁴⁸امّا اگر آن غلام، شریر باشد و با خود بیندیشد که ”اربابم تأخیر کرده است،“

⁴⁹و به آزار همکاران خود بپردازد و با میگساران مشغول خوردن و نوشیدن شود،

⁵⁰آنگاه اربابش در روزی که انتظار ندارد و در ساعتی که از آن آگاه نیست خواهد آمد

⁵¹و او را از میان دو پاره کرده، در جایگاه ریاکاران خواهد افکند، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود.