Read Persian New Millenium Version اَفِسسیان 4 Bible Online

اَفِسسیان 4 - Persian New Millenium Version bible

اَفِسسیان 4

¹پس من که به‌خاطر خداوند در بندم، از شما تمنا دارم به شایستگی دعوتی که از شما به عمل آمده است، رفتار کنید،

²در کمال فروتنی و ملایمت؛ و با بردباری و محبت یکدیگر را تحمل کنید.

³به سعی تمام بکوشید تا آن یگانگی را که از روح است، به مدد رشتۀ صلح حفظ کنید.

⁴زیرا یک بدن هست و یک روح، چنانکه فرا خوانده شده‌اید به یک امیدِ دعوت خویش؛

⁵یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛

⁶و یک خدا و پدر همه که فوق همه، از طریق همه، و در همه است.

⁷امّا به هر یک از ما به فراخور اندازۀ بخشش مسیح، فیض بخشیده شده است.

⁸از این رو می‌گوید: «هنگامی که به عرش برین صعود کرد، اسیران[۱۲] را به اسیری برد و هدایا به مردم داد.»

⁹عبارت ’صعود کرد‘، حاکی از چیست، جز آن که به جایهای پست‌تر زمینی نیز نزول کرد؟

¹⁰او که نزول کرد، همان است که از همۀ آسمانها بسی فراتر رفت، تا همه چیز را پر سازد.

¹¹و اوست که بخشید برخی را به عنوان رسول، برخی را به عنوان نبی، برخی را به عنوان مبشر، و برخی را به عنوان شبان و معلّم،

¹²تا مقدسین را برای کار خدمت آماده سازند، برای بنای بدن مسیح،

¹³تا زمانی که همه به یگانگی ایمان و شناخت پسر خدا دست یابیم و بالغ شده، به بلندای کامل قامت مسیح برسیم.

¹⁴آنگاه دیگر همچون کودکان نخواهیم بود تا در اثر امواج به هر سو پرتاب شویم و باد تعالیمِ گوناگون و مکر و حیلۀ آدمیان در نقشه‌هایی که برای گمراهی می‌کشند، ما را به این سو و آن سو براند.

¹⁵بلکه با بیان محبت‌آمیز حقیقت، از هر‌حیث تا به حدّ او که سر است، یعنی مسیح، رشد خواهیم کرد.

¹⁶او منشاء رشد تمامی بدن است، بدنی که به وسیلۀ همۀ مفاصلِ نگاهدارندۀ خود، به هم پیوند و اتصال می‌یابد و در اثر عمل متناسبِ هر عضو رشد می‌کند و خود را در محبت بنا می‌نماید.

¹⁷پس این را می‌گویم و در خداوند تأکید می‌کنم که رفتار شما دیگر نباید همانند اقوام دور از خدا باشد که در بطالت ذهن خود رفتار می‌کنند.

¹⁸عقل آنها تاریک شده است، و به علت جهالتی که نتیجۀ سختدلی‌شان است، از حیات خدا به دور افتاده‌اند.

¹⁹آنان چون هر حساسیتی را از دست داده‌اند، خویشتن را یکسره در هرزگی رها کرده‌اند، چندان که حریصانه دست به هر ناپاکی می‌آلایند.

²⁰امّا شما مسیح را بدین‌گونه نیاموختید،

²¹چه بی‌گمان دربارۀ او شنیدید و مطابق آن حقیقت که در عیسی است، تعلیم یافتید.

²²شما آموختید که باید به لحاظ شیوۀ زندگی پیشین خود، آن انسان قدیم را که تحت‌تأثیر امیالِ فریبنده دستخوش فساد بود، از تن به در آورید.[۱۳]

²³باید طرز فکر شما نو شود،

²⁴و انسان جدید را در بر کنید، که آفریده شده است تا در پارسایی و قدّوسیت حقیقی، شبیه خدا باشد.

²⁵پس، از دروغ روی برتافته، هر یک با همسایۀ خود سخن به راستی گویید، چرا که ما همه، اعضای یکدیگریم.

²⁶«خشمگین باشید، اما گناه مکنید» : مگذارید روزتان در خشم به سر رسد،[۱۴]

²⁷و ابلیس را مجال ندهید.

²⁸دزد دیگر دزدی نکند، بلکه به کار مشغول شود، و با دستهای خود کاری سودمند انجام دهد، تا بتواند نیازمندان را نیز چیزی دهد.

²⁹دهانتان به هیچ سخن بد گشوده نشود، بلکه گفتارتان به‌تمامی برای بنای دیگران به کار آید و نیازی را برآورده، شنوندگان را فیض رساند.

³⁰روح قدّوس خدا را که بدان برای روز رهایی مهر شده‌اید، غمگین مسازید.

³¹هر گونه تلخی، خشم، عصبانیت، فریاد، ناسزاگویی و هر نوع بدخواهی را از خود دور کنید.

³²با یکدیگر مهربان و دلسوز باشید و همان‌گونه که خدا شما را در مسیح بخشوده است، شما نیز یکدیگر را ببخشایید.