Read Persian New Millenium Version سموئیل (اوّل) 12 Bible Online

سموئیل (اوّل) 12 - Persian New Millenium Version bible

سموئیل (اوّل) 12

¹سموئیل به تمامی اسرائیل گفت: «اینک هرآنچه را به من گفتید، شنیدم، و پادشاهی بر شما گماشتم.

²اکنون پادشاه شما را رهبری می‌کند.[۴۰] اما من پیر و سپید‌موی شده‌ام، و اینک پسرانم با شمایند. من از جوانی‌خویش تا به امروز شما را رهبری کرده‌ام.[۴۱]

³حال، در برابرتان ایستاده‌ام؛ در حضور خداوند و مسیح او بر من شهادت دهید. تا به حال گاو یا الاغ چه کسی را گرفته‌ام؟ از چه کسی به زور چیزی ستانده، یا بر که ستم کرده‌ام؟ از دست چه کسی رشوه گرفته‌ام تا چشمان خود را به آن کور سازم؟ آری، بر من شهادت دهید[۴۲] و آن را به شما باز خواهم گردانید.»

⁴پاسخ دادند: «نه به زور از ما چیزی ستانده‌ای و نه بر ما ستم کرده یا چیزی از دست کسی گرفته‌ای.»

⁵سموئیل بدیشان گفت: «خداوند بر شما شاهد است، و مسیح او نیز امروز شاهد است که چیزی در دست من نیافته‌اید.» گفتند: «او شاهد است.»

⁶آنگاه سموئیل به قوم گفت: «خداوند شاهد است، خداوندی که موسی و هارون را برگماشت و پدرانتان را از سرزمین مصر بیرون آورد.[۴۳]

⁷پس اکنون بایستید تا در حضور خداوند دربارۀ تمامی اعمال عادلانۀ او که برای شما و پدرانتان کرده است، بر شما حجت آورم.

⁸آن زمان که یعقوب به مصر رفت و مصریان بر پدرانتان ستم کردند،[۴۴] ایشان نزد خداوند فریاد برآوردند. پس خداوند موسی و هارون را فرستاد، و آنان پدرانتان را از مصر بیرون آورده، در این مکان ساکن گردانیدند.

⁹ولی آنها یهوه خدای خود را از یاد بردند؛ پس او ایشان را به سیسِرا فرماندۀ لشکر حاصور، و به فلسطینیان، و به پادشاه موآب فروخت، و آنان با ایشان جنگیدند.

¹⁰آنگاه نزد خداوند فریاد برآورده، گفتند: ”گناه ورزیده‌ایم، زیرا خداوند را ترک کرده، بَعَل و عَشتاروت را عبادت کرده‌ایم. اما اکنون ما را از دست دشمنانمان برهان تا تو را عبادت کنیم.“

¹¹پس خداوند یِروبَّعَل[۴۵] و باراق[۴۶] و یَفتاح و سموئیل[۴۷] را فرستاد و شما را از هر سو از دست دشمنانتان رهانید، و در امنیت ساکن شدید.

¹²اما چون دیدید ناحاش پادشاه عَمّونیان به مقابله با شما برمی‌آید، مرا گفتید: ”نه، بلکه پادشاهی بر ما سلطنت کند“، حال آنکه یهوه خدایتان پادشاه شما بود.

¹³پس حال این است پادشاهی که برگزیدید و طلب کردید. اینک خداوند پادشاهی بر شما برگماشته است.

¹⁴اگر از خداوند بترسید و او را عبادت کرده، آوازش را بشنوید و از فرمان او تمرد نورزید، و اگر شما و پادشاهی که بر شما سلطنت می‌کند، از یهوه خدای خویش پیروی کنید، که چه خوب!

¹⁵ولی اگر آواز خداوند را نشنوید بلکه از فرمان او تمرد ورزید، آنگاه دست خداوند بر ضد شما خواهد بود، همچنانکه بر ضد پدرانتان بود.[۴۸]

¹⁶پس حال بایستید و این کار عظیم را که خداوند در برابر دیدگانتان به عمل می‌آورد، ببینید.

¹⁷آیا امروز زمان برداشت گندم نیست؟ اما من خداوند را خواهم خواند تا رعدها و باران بفرستد، تا بدانید و ببینید که با طلبیدن پادشاه برای خود، چه شرارت عظیمی در نظر خداوند مرتکب شده‌اید.»

¹⁸پس سموئیل خداوند را خواند، و خداوند در همان روز رعدها و باران فرستاد. آنگاه تمامی قوم از خداوند و از سموئیل به‌غایت ترسیدند.

¹⁹پس تمامی قوم به سموئیل گفتند: «برای ما خدمتگزارانت نزد یهوه خدای خود دعا کن تا نمیریم، زیرا بر همۀ گناهان خویش این شرارت را نیز افزودیم که پادشاهی برای خود طلب کردیم.»

²⁰اما سموئیل بدیشان گفت: «مترسید. شما براستی تمامی این شرارت را مرتکب شده‌اید، اما از پیروی خداوند بازمگردید، بلکه او را به تمامی دل عبادت کنید.

²¹و از پی اَباطیلی که نفعی ندارند و رهایی نمی‌بخشند، منحرف مشوید، چراکه باطلند.

²²زیرا خداوند به‌خاطر نام عظیم خود قومش را ترک نخواهد کرد، زیرا خشنودی او در این بود که از شما قومی برای خود بسازد.

²³و اما در مورد من، حاشا از من که با دست کشیدن از دعا برای شما، به خداوند گناه ورزم. من راهِ نیکو و درست را به شما خواهم آموخت.

²⁴تنها ترس خداوند را به دل داشته باشید و او را با وفاداری، به تمامی دل عبادت کنید و کارهای عظیمی را که برای شما کرده است، در نظر داشته باشید.

²⁵اما اگر همچنان شرارت ورزید، هم شما و هم پادشاهتان هلاک خواهید شد.»