Read Persian Old Version, 2011 ۱تواریخ 16 Bible Online

۱تواریخ 16 - Persian Old Version, 2011 bible

۱تواریخ 16

¹و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند.

²و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد.

³و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد.

⁴و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند،

⁵يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت.

⁶و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند).

⁷پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند:

⁸يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد.

⁹اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد.

¹⁰در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

¹¹خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد.

¹²کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را،

¹³اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او!

¹⁴يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است.

¹⁵عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است،

¹⁶آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است،

¹⁷و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛

¹⁸و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود،

¹⁹هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا،

²⁰و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر.

²¹او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود،

²²که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد.

²³اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد.

²⁴در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها.

²⁵زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان.

²⁶زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد.

²⁷مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است.

²⁸اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد.

²⁹خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد.

³⁰اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

³¹آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند.

³²دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد.

³³آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد.

³⁴يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است.

³⁵و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم.

³⁶يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد.

³⁷پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.

³⁸و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را.

³⁹و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود،

⁴⁰تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است.

⁴¹و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است.

⁴²و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.

⁴³پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد.