Read Persian Old Version, 2011 ایوب 34 Bible Online

ایوب 34 - Persian Old Version, 2011 bible

ایوب 34

¹پس الیهو تکلم نموده، گفت:

²«ای حکیمان سخنان مرا بشنوید، وای عارفان، به من گوش گیرید.

³زیرا گوش، سخنان را امتحان میکند، چنانکه کام، طعام را ذوق مینماید.

⁴انصاف را برای خود اختیار کنیم، و درمیان خود نیکویی را بفهمیم.

⁵چونکه ایوب گفته است که بیگناه هستم. و خدا داد مرا از من برداشته است.

⁶هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شدهام، و هرچند بیتقصیرم، جراحت من علاج ناپذیر است.

⁷کدام شخص مثل ایوب است که سخریه را مثل آب مینوشد

⁸که در رفاقت بدکاران سالک میشود، و با مردان شریر رفتار مینماید.

⁹زیرا گفته است انسان رافایدهای نیست که رضامندی خدا را بجوید.

¹⁰پس الانای صاحبان فطانت مرا بشنوید، حاشااز خدا که بدی کند. و از قادرمطلق، که ظلم نماید.

¹¹زیرا که انسان را به حسب عملش مکافات میدهد، و بر هرکس موافق راهش میرساند.

¹²وبه درستی که خدا بدی نمی کند، و قادر مطلق انصاف را منحرف نمی سازد.

¹³کیست که زمین رابه او تفویض نموده، و کیست که تمامی ربع مسکون را به او سپرده باشد.

¹⁴اگر او دل خود رابه وی مشغول سازد، اگر روح و نفخه خویش رانزد خود بازگیرد،

¹⁵تمامی بشر با هم هلاک میشوند و انسان به خاک راجع میگردد.

¹⁶پس اگر فهم داری این را بشنو، و به آواز کلام من گوش ده.

¹⁷آیا کسیکه از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسنادمی دهی؟

¹⁸آیا به پادشاه گفته میشود که لئیم هستی، یا به نجیبان که شریر میباشید؟

¹⁹پس چگونه به آنکه امیران را طرفداری نمی نماید ودولتمند را بر فقیر ترجیح نمی دهد. زیرا که جمیع ایشان عمل دستهای ویاند.

²⁰درلحظهای در نصف شب میمیرند. قوم مشوش شده، میگذرند، و زورآوران بیواسطه دست انسان هلاک میشوند.

²¹«زیرا چشمان او بر راههای انسان میباشد، و تمامی قدمهایش را مینگرد.

²²ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

²³زیرا اندک زمانی بر احدی تامل نمی کند تا او پیش خدا به محاکمه بیاید.

²⁴زورآوران را بدون تفحص خرد میکند، ودیگران را بهجای ایشان قرار میدهد.

²⁵هرآینه اعمال ایشان را تشخیص مینماید، و شبانگاه ایشان را واژگون میسازد تا هلاک شوند.

²⁶بهجای شریران ایشان را میزند، در مکان نظرکنندگان.

²⁷از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.

²⁸تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.

²⁹چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،

³⁰تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.

³¹لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.

³²و آنچه راکه نمی بینم تو به من بیاموز، و اگر گناه کردم باردیگر نخواهم نمود.

³³آیا برحسب رای تو جزاداده، خواهد گفت: چونکه تو رد میکنی پس تواختیار کن و نه من. و آنچه صواب میدانی بگو.

³⁴صاحبان فطانت به من خواهند گفت، بلکه هرمرد حکیمی که مرا میشنود

³⁵که ایوب بدون معرفت حرف میزند و کلام او از روی تعقل نیست.

³⁶کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب میدهد.

³⁷چونکه برگناه خود طغیان را مزید میکند و در میان مادستک میزند و به ضد خدا سخنان بسیارمی گوید.»