Read Persian Old Version, 2011 ایوب 39 Bible Online

ایوب 39 - Persian Old Version, 2011 bible

ایوب 39

¹«آیا وقت زاییدن بز کوهی را میدانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان میدهی؟

²آیا ماههایی را که کامل میسازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

³خم شده، بچه های خود را میزایند واز دردهای خود فارغ میشوند.

⁴بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو میکنند، میروند و نزدآنها برنمی گردند.

⁵کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

⁶که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

⁷به غوغای شهراستهزاء میکند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

⁸دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را میطلبد.

⁹آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

¹⁰آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

¹¹آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

¹²آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

¹³«بال شترمرغ به شادی متحرک میشود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

¹⁴زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم میکند

¹⁵و فراموش میکند که پا آنها را میافشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال میکنند.

¹⁶با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

¹⁷زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

¹⁸هنگامی که به بلندی پرواز میکنداسب و سوارش را استهزا مینماید.

¹⁹«آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیدهای؟

²⁰آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آوردهای؟ خروش شیهه او مهیب است.

²¹در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون میرود.

²²برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

²³ترکش بر او چکچک میکند، و نیزه درخشنده و مزراق

²⁴با خشم وغیض زمین را مینوردد. و چون کرنا صدا میکندنمی ایستد،

²⁵وقتی که کرنا نواخته شود هه هه میگوید و جنگ را از دور استشمام میکند، وخروش سرداران و غوغا را.

²⁶آیا از حکمت توشاهین میپرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن میکند؟

²⁷آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را بهجای بلند میسازد؟

²⁸بر صخره ساکن شده، ماوا میسازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

²⁹از آنجا خوراک خود را به نظر میآورد و چشمانش از دور مینگرد.

³⁰بچه هایش خون را میمکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»