Read Persian Old Version, 2011 ایوب 9 Bible Online

ایوب 9 - Persian Old Version, 2011 bible

ایوب 9

¹پس ایوب در جواب گفت:

²«یقین میدانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟

³اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد.

⁴اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟

⁵آنکه کوههارا منتقل میسازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون میگرداند،

⁶که زمین را ازمکانش میجنباند، و ستونهایش متزلزل میشود.

⁷که آفتاب را امر میفرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم میسازد.

⁸که به تنهایی، آسمانها را پهن میکند و بر موجهای دریامی خرامد.

⁹که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را

¹⁰که کارهای عظیم بیقیاس را میکند و کارهای عجیب بیشمار را.

¹¹اینک از من میگذرد و او را نمی بینم، و عبور میکند واو را احساس نمی نمایم.

¹²اینک او میرباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه میکنی؟

¹³خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم میشوند.

¹⁴«پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟

¹⁵که اگر عادل میبودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه مینمودم.

¹⁶اگر او را میخواندم و مرا جواب میداد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است.

¹⁷زیرا که مرا به تندبادی خرد میکند و بیسبب، زخمهای مرا بسیار میسازد.

¹⁸مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر میکند.

¹⁹اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟

²⁰اگر عادل میبودم دهانم مرا مجرم میساخت، و اگر کامل میبودم مرا فاسق میشمرد.

²¹اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه میدارم.

²²این امر برای همه یکی است. بنابراین میگویم که اوصالح است و شریر را هلاک میسازد.

²³اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بیگناهان استهزامی کند.

²⁴جهان بهدست شریران داده شده است و روی حاکمانش را میپوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که میکند؟

²⁵و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، میگریزد و نیکویی رانمی بیند.

²⁶مثل کشتیهای تیزرفتار میگریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید.

²⁷اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم،

²⁸از تمامی مشقتهای خود میترسم و میدانم که مرا بیگناه نخواهی شمرد،

²⁹چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟

³⁰اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم،

³¹آنگاه مرا در لجن فرو میبری، و رختهایم مرامکروه میدارد.

³²زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.

³³در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد.

³⁴کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند.

³⁵آنگاه سخن میگفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم.