Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 10 Bible Online

مزامیر 10 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 10

¹ای خداوند چرا دور ایستادهای و خودرا در وقت های تنگی پنهان میکنی؟

²از تکبر شریران، فقیر سوخته میشود؛ درمشورت هایی که اندیشیدهاند، گرفتار میشوند.

³زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر میکند، و آنکه میرباید شکر میگوید و خداوند را اهانت میکند.

⁴شریر در غرور خود میگوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او اینست که خدایی نیست.

⁵راههای او همیشه استوار است. احکام تو از او بلند و بعید است. همه دشمنان خود را به هیچ میشمارد.

⁶در دل خود گفته است: «هرگزجنبش نخواهم خورد، و دور به دور بدی رانخواهم دید.»

⁷دهن او از لعنت و مکر و ظلم پر است؛ زیرزبانش مشقت و گناه است؛

⁸در کمینهای دهات مینشیند؛ در جایهای مخفی بیگناه را میکشد؛ چشمانش برای مسکینان مراقب است؛

⁹در جای مخفی مثل شیر در بیشه خود کمین میکند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین میکند؛ فقیر را به دام خود کشیده، گرفتار میسازد.

¹⁰پس کوفته وزبون میشود؛ و مساکین در زیر جباران اومی افتند.

¹¹در دل خود گفت: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگزنخواهد دید.»

¹²ای خداوند برخیز! ای خدا دست خود رابرافراز! و مسکینان را فراموش مکن.

¹³چراشریر خدا را اهانت کرده، در دل خود میگوید: «تو بازخواست نخواهی کرد؟»

¹⁴البته دیدهای زیرا که تو بر مشقت و غم مینگری، تا بهدست خود مکافات برسانی. مسکین امر خویش را به توتسلیم کرده است. مددکار یتیمان، تو هستی.

¹⁵بازوی گناهکار را بشکن. و اما شریر را ازشرارت او بازخواست کن تا آن را نیابی.

¹⁶خداوند پادشاه است تا ابدالاباد. امتها اززمین او هلاک خواهند شد.

¹⁷ای خداوندمسالت مسکینان را اجابت کردهای، دل ایشان رااستوار نمودهای و گوش خود را فراگرفتهای،

¹⁸تایتیمان و کوفته شدگان را دادرسی کنی. انسانی که از زمین است، دیگر نترساند.