Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 102 Bible Online

مزامیر 102 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 102

¹ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.

²در روز تنگیام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما.

³زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید.

⁴دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش میکنم.

⁵بهسبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است.

⁶مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابهها گردیدهام.

⁷پاسبانی میکنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشتهام.

⁸تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش میکنند و آنانی که برمن دیوانه شدهاند مرا لعنت مینمایند.

⁹زیراخاکستر را مثل نان خوردهام و مشروب خود را بااشک آمیختهام،

¹⁰بهسبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکندهای.

¹¹روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شدهام.

¹²لیکن توای خداوند جلوس فرمودهای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!

¹³توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.

¹⁴چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت مینمایند.

¹⁵پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.

¹⁶زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.

¹⁷به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.

¹⁸این برای نسل آینده نوشته میشود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.

¹⁹زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است.

²⁰تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شدهاند آزاد نماید.

²¹تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم،

²²هنگامی که قومها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند.

²³توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

²⁴گفتمای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسلها است.

²⁵از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمانها عمل دستهای تو است.

²⁶آنها فانی میشوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد.

²⁷لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.

²⁸فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.