Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 121 Bible Online

مزامیر 121 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 121

¹چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ]

²اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

³او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

⁴اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

⁵خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است.

⁶آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

⁷خداوندتو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

⁸خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.