Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 147 Bible Online

مزامیر 147 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 147

¹هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

²خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع مینماید.

³شکسته دلان را شفا میدهد و جراحت های ایشان را میبندد.

⁴عدد ستارگان را میشمارد وجمیع آنها را به نام میخواند.

⁵خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

⁶خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین میاندازد.

⁷خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

⁸که آسمانهارا با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.

⁹که بهایم را آذوقه میدهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

¹⁰در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

¹¹رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

¹²ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

¹³زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

¹⁴که حدود تو را سلامتی میدهد و تو را ازمغز گندم سیر میگرداند.

¹⁵که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هرچه تمام تر میدود.

¹⁶که برف را مثل پشم میباراند، و ژاله را مثل خاکستر میپاشد.

¹⁷که تگرگ خودرا در قطعهها میاندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

¹⁸کلام خود را میفرستد وآنها را میگدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری میشود.

¹⁹کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

²⁰با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانستهاند. هللویاه!