Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 22 Bible Online

مزامیر 22 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 22

¹ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کردهای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

²ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

³و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشستهای.

⁴پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

⁵نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

⁶و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

⁷هرکه مرا بیند به من استهزا میکند. لبهای خود را باز میکنند وسرهای خود را میجنبانند (و میگویند):

⁸«برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت میدارد.»

⁹زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

¹⁰از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

¹¹از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

¹²گاوان نربسیار دور مرا گرفتهاند. زورمندان باشان مرااحاطه کردهاند.

¹³دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

¹⁴مثل آب ریخته شدهام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

¹⁵قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهادهای.

¹⁶زیراسگان دور مرا گرفتهاند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفتهاند.

¹⁷همه استخوانهای خود را میشمارم. ایشان به من چشم دوخته، مینگرند.

¹⁸رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

¹⁹اما توای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

²⁰جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

²¹مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کردهای.

²²نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

²³ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

²⁴زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

²⁵تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

²⁶حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

²⁷جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امتها به حضور تو سجده خواهند کرد.

²⁸زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امتها مسلط است.

²⁹همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هرکه به خاک فرو میرود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

³⁰ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

³¹ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.