Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 77 Bible Online

مزامیر 77 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 77

¹آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

²در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

³خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم. تفکر مینمایم و روح من متحیر میگردد، سلاه.

⁴چشمانم را بیدار میداشتی. بیتاب میشدم وسخن نمی توانستم گفت.

⁵درباره ایام قدیم تفکرکردهام. درباره سالهای زمانهای سلف.

⁶سرودشبانه خود را بخاطر میآورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

⁷مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

⁸آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

⁹آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

¹⁰پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

¹¹کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

¹²و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

¹³ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

¹⁴تو خدایی هستی که کارهای عجیب میکنی و قوت خویش را بر قومها معروف گردانیدهای.

¹⁵قوم خود را به بازوی خویش رهانیدهای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

¹⁶آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجهها نیز سخت مضطرب گردید.

¹⁷ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

¹⁸صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

¹⁹طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

²⁰قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، بهدست موسی و هارون.