Read Persian Old Version, 2011 مزامیر 78 Bible Online

مزامیر 78 - Persian Old Version, 2011 bible

مزامیر 78

¹ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

²دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

³که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران مابرای ما بیان کردهاند.

⁴از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان میکنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

⁵زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

⁶تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

⁷و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

⁸ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

⁹بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

¹⁰عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

¹¹واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

¹²و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

¹³دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

¹⁴و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

¹⁵در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

¹⁶پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

¹⁷و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

¹⁸و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

¹⁹و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟

²⁰اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

²¹پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

²²زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

²³پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

²⁴و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

²⁵مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقهای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

²⁶بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

²⁷و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

²⁸وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

²⁹پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

³⁰ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

³¹که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

³²با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

³³بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

³⁴هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

³⁵و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

³⁶اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

³⁷زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

³⁸اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

³⁹و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد.

⁴⁰چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

⁴¹و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

⁴²و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

⁴³که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

⁴⁴و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

⁴⁵انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

⁴⁶و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

⁴⁷تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

⁴⁸بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

⁴⁹و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

⁵⁰و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

⁵¹و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

⁵²و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

⁵³وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

⁵⁴و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود.

⁵⁵و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

⁵⁶لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

⁵⁷وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

⁵⁸و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

⁵⁹چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

⁶⁰پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

⁶¹و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد،

⁶²وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

⁶³جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

⁶⁴کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

⁶⁵آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد،

⁶⁶و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

⁶⁷و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

⁶⁸لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت.

⁶⁹و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

⁷⁰و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

⁷¹از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

⁷²پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.