Read Persian Old Version, 2011 امثال 14 Bible Online

امثال 14 - Persian Old Version, 2011 bible

امثال 14

¹هر زن حکیم خانه خود را بنا میکند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب مینماید.

²کسیکه به راستی خود سلوک مینماید ازخداوند میترسد، اما کسیکه در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر مینماید.

³در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

⁴جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد میشود.

⁵شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق میکند.

⁶استهزاکننده حکمت را میطلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

⁷از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

⁸حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

⁹احمقان به گناه استهزا میکنند، اما در میان راستان رضامندی است.

¹⁰دل شخص تلخی خویشتن را میداند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

¹¹خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

¹²راهی هست که به نظر آدمی مستقیم مینماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

¹³هم در لهو و لعب دل غمگین میباشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

¹⁴کسیکه در دل مرتد است از راههای خودسیر میشود، و مرد صالح به خود سیر است.

¹⁵مرد جاهل هر سخن را باور میکند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل مینماید.

¹⁶مرد حکیم میترسد و از بدی اجتناب مینماید، اما احمق از غرور خود ایمن میباشد.

¹⁷مرد کج خلق، احمقانه رفتار مینماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.

¹⁸نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

¹⁹بدکاران در حضور نیکان خم میشوند، وشریران نزد دروازه های عادلان میایستند.

²⁰همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.

²¹هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه میورزد، اما خوشابحال کسیکه بر فقیران ترحم نماید.

²²آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو مینمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

²³از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض میانجامد.

²⁴تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.

²⁵شاهد امین جانها را نجات میبخشد، اما هرکه به دروغ تنطق میکند فریب محض است.

²⁶در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.

²⁷ترس خداوند چشمه حیاتاست، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.

²⁸جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.

²⁹کسیکه دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود میبرد.

³⁰دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.

³¹هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر میشمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید مینماید.

³²شریر از شرارت خود به زیر افکنده میشود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

³³حکمت در دل مرد فهیم ساکن میشود، امادر اندرون جاهلان آشکار میگردد.

³⁴عدالت قوم را رفیع میگرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

³⁵رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.