Read Persian Old Version, 2011 امثال 8 Bible Online

امثال 8 - Persian Old Version, 2011 bible

امثال 8

¹آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

²بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد.

³بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند.

⁴که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است.

⁵ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید.

⁶بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

⁷دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد.

⁸همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست.

⁹تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

¹⁰تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

¹¹زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

¹²من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام.

¹³ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم.

¹⁴مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

¹⁵به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند.

¹⁶به من سروران حکمرانی مینمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

¹⁷من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست میدارند. وهرکه مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

¹⁸دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

¹⁹ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

²⁰در طریق عدالت میخرامم، در میان راههای انصاف،

²¹تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

²²خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

²³من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

²⁴هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

²⁵قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

²⁶چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

²⁷وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

²⁸وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

²⁹چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

³⁰آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی مینمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز میکردم.

³¹و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم میبود.

³²پس الانای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

³³تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

³⁴خوشابحال کسیکه مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

³⁵زیرا هرکه مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

³⁶و اما کسیکه مرا خطا کند، بهجان خود ضرر رساند، و هرکه مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.