Read Persian Old Version, 2011 متی 14 Bible Online

متی 14 - Persian Old Version, 2011 bible

متی 14

¹در آن هنگام هیرودیس تیترارخ چون شهرت عیسی را شنید،

²به خادمان خود گفت: «این است یحیی تعمیددهنده که ازمردگان برخاسته است، و از این جهت معجزات از او صادر میگردد.»

³زیرا که هیرودیس یحیی را بخاطر هیرودیا، زن برادر خود فیلپس گرفته، در بند نهاده و در زندان انداخته بود؛

⁴چون که یحیی بدو همی گفت: «نگاه داشتن وی بر تو حلال نیست.»

⁵و وقتی که قصد قتل او کرد، از مردم ترسید زیرا که او را نبی میدانستند.

⁶اما چون بزم میلاد هیرودیس را میآراستند، دختر هیرودیا درمجلس رقص کرده، هیرودیس را شاد نمود.

⁷از اینرو قسم خورده، وعده داد که آنچه خواهدبدو بدهد.

⁸و او از ترغیب مادر خود گفت که «سریحیی تعمیددهنده را الان در طبقی به من عنایت فرما.»

⁹آنگاه پادشاه برنجید، لیکن بجهت پاس قسم و خاطر همنشینان خود، فرمود که بدهند.

¹⁰و فرستاده، سر یحیی را در زندان از تن جدا کرد،

¹¹و سر او را در طشتی گذارده، به دختر تسلیم نمودند و او آن را نزد مادر خود برد.

¹²پس شاگردانش آمده، جسد او را برداشته، به خاک سپردند و رفته، عیسی را اطلاع دادند.

¹³و چون عیسی این را شنید، به کشتی سوارشده، از آنجا به ویرانهای به خلوت رفت. و چون مردم شنیدند، از شهرها به راه خشکی از عقب وی روانه شدند.

¹⁴پس عیسی بیرون آمده، گروهی بسیار دیده، بر ایشان رحم فرمود وبیماران ایشان را شفا داد.

¹⁵و در وقت عصر، شاگردانش نزد وی آمده، گفتند: «این موضع ویرانه است و وقت الان گذشته. پس این گروه رامرخص فرما تا به دهات رفته بجهت خود غذابخرند.»

¹⁶عیسی ایشان را گفت: «احتیاج به رفتن ندارند. شما ایشان را غذا دهید.»

¹⁷بدو گفتند: «در اینجا جز پنج نان و دو ماهی نداریم!»

¹⁸گفت: «آنها را اینجا به نزد من بیاورید!»

¹⁹وبدان جماعت فرمود تا بر سبزه نشستند و پنج نان و دو ماهی را گرفته، به سوی آسمان نگریسته، برکت داد و نان را پاره کرده، به شاگردان سپرد وشاگردان بدان جماعت.

²⁰و همه خورده، سیر شدند و از پاره های باقیمانده دوازده سبد پرکرده، برداشتند.

²¹و خورندگان سوای زنان واطفال قریب به پنج هزار مرد بودند.

²²بیدرنگ عیسی شاگردان خود را اصرارنمود تا به کشتی سوار شده، پیش از وی به کناره دیگر روانه شوند تا آن گروه را رخصت دهد.

²³وچون مردم را روانه نمود، به خلوت برای عبادت بر فراز کوهی برآمد. و وقت شام در آنجا تنها بود.

²⁴اما کشتی در آن وقت در میان دریا بهسبب بادمخالف که میوزید، به امواج گرفتار بود.

²⁵و درپاس چهارم از شب، عیسی بر دریا خرامیده، به سوی ایشان روانه گردید.

²⁶اما چون شاگردان، او را بر دریا خرامان دیدند، مضطرب شده، گفتندکه خیالی است؛ و از خوف فریاد برآوردند.

²⁷اماعیسی ایشان را بیتامل خطاب کرده، گفت: «خاطر جمع دارید! منم ترسان مباشید!»

²⁸پطرس در جواب او گفت: «خداوندا، اگر تویی مرا بفرما تا بر روی آب، نزد تو آیم.»

²⁹گفت: «بیا!» در ساعت پطرس از کشتی فرود شده، برروی آب روانه شد تا نزد عیسی آید.

³⁰لیکن چون باد را شدید دید، ترسان گشت و مشرف به غرق شده، فریاد برآورده، گفت: «خداوندا مرادریاب.»

³¹عیسی بیدرنگ دست آورده، او رابگرفت و گفت: «ای کمایمان، چرا شک آوردی؟»

³²و چون به کشتی سوار شدند، بادساکن گردید.

³³پس اهل کشتی آمده، او راپرستش کرده، گفتند: «فی الحقیقه تو پسر خدا هستی!»

³⁴آنگاه عبور کرده، به زمین جنیسره آمدند،

³⁵و اهل آن موضع او را شناخته، به همگی آن نواحی فرستاده، همه بیماران را نزد او آوردند،

³⁶و از او اجازت خواستند که محض دامن ردایش را لمس کنند و هرکه لمس کرد، صحت کامل یافت.