Read Persian Old Version, 2011 متی 26 Bible Online

متی 26 - Persian Old Version, 2011 bible

متی 26

¹و چون عیسی همه این سخنان را به اتمام رسانید، به شاگردان خود گفت:

²«میدانید که بعد از دو روز عید فصح است که پسر انسان تسلیم کرده میشود تا مصلوب گردد.»

³آنگاه روسای کهنه و کاتبان و مشایخ قوم دردیوانخانه رئیس کهنه که قیافا نام داشت جمع شده،

⁴شورا نمودند تا عیسی را به حیله گرفتارساخته، به قتل رسانند.

⁵اما گفتند: «نه در وقت عید مبادا آشوبی در قوم بر پا شود.»

⁶و هنگامی که عیسی در بیت عنیا در خانه شمعون ابرص شد،

⁷زنی با شیشهای عطر گرانبهانزد او آمده، چون بنشست بر سر وی ریخت.

⁸اماشاگردانش چون این را دیدند، غضب نموده، گفتند: «چرا این اسراف شده است؟

⁹زیرا ممکن بود این عطر به قیمت گران فروخته و به فقرا داده شود.»

¹⁰عیسی این را درک کرده، بدیشان گفت: «چرا بدین زن زحمت میدهید؟ زیرا کار نیکو به من کرده است.

¹¹زیرا که فقرا را همیشه نزد خوددارید اما مرا همیشه ندارید.

¹²و این زن که این عطر را بر بدنم مالید، بجهت دفن من کرده است.

¹³هرآینه به شما میگویم هر جایی که درتمام عالم بدین بشارت موعظه کرده شود، کاراین زن نیز بجهت یادگاری او مذکور خواهدشد.»

¹⁴«آنگاه یکی از آن دوازده که به یهودای اسخریوطی مسمی بود، نزد روسای کهنه رفته،

¹⁵گفت: «مرا چند خواهید داد تا او را به شماتسلیم کنم؟ «ایشان سی پاره نقره با وی قراردادند.

¹⁶و از آن وقت در صدد فرصت شد تا اورا بدیشان تسلیم کند.

¹⁷پس در روز اول عید فطیر، شاگردان نزدعیسی آمده، گفتند: «کجا میخواهی فصح راآماده کنیم تا بخوری؟»

¹⁸گفت: «به شهر، نزدفلان کس رفته، بدو گویید: "استاد میگوید وقت من نزدیک شد و فصح را در خانه تو با شاگردان خود صرف مینمایم."»

¹⁹شاگردان چنانکه عیسی ایشان را امر فرمود کردند و فصح را مهیاساختند.

²⁰چون وقت شام رسید با آن دوازده بنشست.

²¹و وقتی که ایشان غذا میخوردند، اوگفت: «هرآینه به شما میگویم که یکی از شما مراتسلیم میکند!»

²²پس بغایت غمگین شده، هریک از ایشان به وی سخن آغاز کردند که «خداوندا آیا من آنم؟»

²³او در جواب گفت: «آنکه دست با من در قاب فرو برد، همان کس مرا تسلیم نماید!

²⁴هرآینه پسر انسان به همانطور که درباره او مکتوب است رحلت میکند. لیکن وای بر آنکسیکه پسر انسان بدست او تسلیم شود! آن شخص را بهتر بودی که تولد نیافتی!»

²⁵و یهوداکه تسلیمکننده وی بود، به جواب گفت: «ای استاد آیا من آنم؟» به وی گفت: «تو خود گفتی!»

²⁶و چون ایشان غذا میخوردند، عیسی نان راگرفته، برکت داد و پاره کرده، به شاگردان داد وگفت: «بگیرید و بخورید، این است بدن من.»

²⁷وپیاله را گرفته، شکر نمود و بدیشان داده، گفت: «همه شما از این بنوشید،

²⁸زیرا که این است خون من در عهد جدید که در راه بسیاری بجهت آمرزش گناهان ریخته میشود.

²⁹اما به شمامی گویم که بعد از این از میوه مو دیگر نخواهم نوشید تا روزی که آن را با شما در ملکوت پدرخود، تازه آشامم.»

³⁰پس تسبیح خواندند و به سوی کوه زیتون روانه شدند.

³¹آنگاه عیسی بدیشان گفت: «همه شما امشب درباره من لغزش میخورید چنانکه مکتوب است که شبان را میزنم و گوسفندان گله پراکنده میشوند.

³²لیکن بعد از برخاستنم، پیش از شما به جلیل خواهم رفت.»

³³پطرس درجواب وی گفت: «هر گاه همه درباره تو لغزش خورند، من هرگز نخورم.»

³⁴عیسی به وی گفت: «هرآینه به تو میگویم که در همین شب قبل ازبانک زدن خروس، سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد!»

³⁵پطرس به وی گفت: «هرگاه مردنم با تو لازم شود، هرگز تو را انکار نکنم!» و سایرشاگردان نیز همچنان گفتند.

³⁶آنگاه عیسی با ایشان به موضعی که مسمی به جتسیمانی بود رسیده، به شاگردان خود گفت: «در اینجا بنشینید تا من رفته، در آنجا دعا کنم.»

³⁷و پطرس و دو پسر زبدی را برداشته، بینهایت غمگین و دردناک شد.

³⁸پس بدیشان گفت: «نفس من از غایت الم مشرف به موت شده است. در اینجا مانده با من بیدار باشید.»

³⁹پس قدری پیش رفته، به روی درافتاد و دعا کرده، گفت: «ای پدر من، اگر ممکن باشد این پیاله از من بگذرد؛ لیکن نه به خواهش من، بلکه به اراداه تو.»

⁴⁰و نزدشاگردان خود آمده، ایشان را در خواب یافت. وبه پطرس گفت: «آیا همچنین نمی توانستید یک ساعت با من بیدار باشید؟

⁴¹بیدار باشید و دعاکنید تا در معرض آزمایش نیفتید! روح راغب است، لیکن جسم ناتوان.»

⁴²و بار دیگر رفته، بازدعا نموده، گفت: «ای پدر من، اگر ممکن نباشد که این پیاله بدون نوشیدن از من بگذرد، آنچه اراده تواست بشود.»

⁴³و آمده، باز ایشان را در خواب یافت زیرا که چشمان ایشان سنگین شده بود.

⁴⁴پس ایشان را ترک کرده، رفت و دفعه سوم به همان کلام دعا کرد.

⁴⁵آنگاه نزد شاگردان آمده، بدیشان گفت: «مابقی را بخوابید واستراحت کنید. الحال ساعت رسیده است که پسر انسان بهدست گناهکاران تسلیم شود.

⁴⁶برخیزید برویم. اینک تسلیمکننده من نزدیک است!»

⁴⁷و هنوز سخن میگفت که ناگاه یهودا که یکی از آن دوازده بود با جمعی کثیر با شمشیرهاو چوبها از جانب روساء کهنه و مشایخ قوم آمدند.

⁴⁸و تسلیمکننده او بدیشان نشانی داده، گفته بود: «هرکه را بوسه زنم، همان است. او رامحکم بگیرید.»

⁴⁹در ساعت نزد عیسی آمده، گفت: «سلام یا سیدی!» و او را بوسید.

⁵⁰عیسی وی را گفت: «ای رفیق، از بهرچه آمدی؟» آنگاه پیش آمده، دست بر عیسی انداخته، او را گرفتند.

⁵¹و ناگاه یکی از همراهان عیسی دست آورده، شمشیر خود را از غلاف کشیده، بر غلام رئیس کهنه زد و گوشش را از تن جدا کرد.

⁵²آنگاه عیسی وی را گفت: «شمشیر خود را غلاف کن، زیرا هرکه شمشیر گیرد، به شمشیر هلاک گردد.

⁵³آیا گمان میبری که نمی توانم الحال از پدرخود درخواست کنم که زیاده از دوازده فوج ازملائکه برای من حاضر سازد؟

⁵⁴لیکن در این صورت کتب چگونه تمام گردد که همچنین میبایست بشود؟»

⁵⁵در آن ساعت، به آن گروه گفت: گویا بر دزد بجهت گرفتن من با تیغها وچوبها بیرون آمدید! هر روز با شما در هیکل نشسته، تعلیم میدادم و مرا نگرفتید.

⁵⁶لیکن این همه شد تا کتب انبیا تمام شود.» در آن وقت جمیع شاگردان او را واگذارده، بگریختند.

⁵⁷و آنانی که عیسی را گرفته بودند، او را نزدقیافا رئیس کهنه جایی که کاتبان و مشایخ جمع بودند، بردند.

⁵⁸اما پطرس از دور در عقب اوآمده، به خانه رئیس کهنه درآمد و با خادمان بنشست تا انجام کار را ببیند.

⁵⁹پس روسای کهنه و مشایخ و تمامی اهل شورا طلب شهادت دروغ بر عیسی میکردند تا او را بقتل رسانند،

⁶⁰لیکن نیافتند. با آنکه چند شاهد دروغ پیش آمدند، هیچ نیافتند. آخر دو نفر آمده،

⁶¹گفتند: «این شخص گفت: "می توانم هیکل خدا را خراب کنم و در سه روزش بنا نمایم."»

⁶²پس رئیس کهنه برخاسته، بدو گفت: «هیچ جواب نمی دهی؟ چیست که اینها بر تو شهادت میدهند؟»

⁶³اما عیسی خاموش ماند! تا آنکه رئیس کهنه روی به وی کرده، گفت: «تو را به خدای حی قسم میدهم مارا بگوی که تو مسیح پس خدا هستی یا نه؟»

⁶⁴عیسی به وی گفت: «تو گفتی! و نیز شما رامی گویم بعد از این پسر انسان را خواهید دید که بر دست راست قوت نشسته، بر ابرهای آسمان میآید!»

⁶⁵در ساعت رئیس کهنه رخت خود راچاک زده، گفت: «کفر گفت! دیگر ما را چه حاجت به شهود است؟ الحال کفرش را شنیدید!

⁶⁶چه مصلحت میبینید؟» ایشان در جواب گفتند: «مستوجب قتل است!»

⁶⁷آنگاه آب دهان بر رویش انداخته، او را طپانچه میزدند و بعضی سیلی زده،

⁶⁸میگفتند: «ای مسیح، به ما نبوت کن! کیست که تو را زده است؟»

⁶⁹اما پطرس در ایوان بیرون نشسته بود که ناگاه کنیزکی نزد وی آمده، گفت: «تو هم با عیسی جلیلی بودی!»

⁷⁰او روبروی همه انکارنموده، گفت: «نمی دانم چه میگویی!»

⁷¹و چون به دهلیز بیرون رفت، کنیزی دیگر او را دیده، به حاضرین گفت: «این شخص نیز از رفقای عیسی ناصری است!»

⁷²باز قسم خورده، انکار نمود که «این مرد را نمی شناسم.»

⁷³بعد از چندی، آنانی که ایستاده بودند پیش آمده، پطرس را گفتند: «البته تو هم از اینها هستی زیرا که لهجه تو بر تودلالت مینماید!»

⁷⁴پس آغاز لعن کردن و قسم خوردن نمود که «این شخص را نمی شناسم.» ودر ساعت خروس بانگ زد

⁷⁵آنگاه پطرس سخن عیسی را به یاد آورد که گفته بود: قبل از بانگ زدن خروس، سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد.» پس بیرون رفته زارزار بگریست.