Read Persian Old Version, 2011 متی 5 Bible Online

متی 5 - Persian Old Version, 2011 bible

متی 5

¹خوشابحالها و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد و وقتی که او بنشست شاگردانش نزد اوحاضر شدند.

²آنگاه دهان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت:

³«خوشابحال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.

⁴خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.

⁵خوشابحال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.

⁶خوشابحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیراایشان سیر خواهندشد.

⁷خوشابحال رحم کنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهدشد.

⁸خوشابحال پاک دلان، زیرا ایشان خدا راخواهند دید.

⁹خوشابحال صلح کنندگان، زیراایشان پسران خدا خوانده خواهند شد.

¹⁰خوشابحال زحمت کشان برای عدالت، زیراملکوت آسمان از آن ایشان است.

¹¹خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، وبخاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.

¹²خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است زیرا که به همینطور بر انبیای قبل از شما جفامی رسانیدند.

¹³«شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسدگردد، به کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده، پایمال مردم شود.

¹⁴شما نور عالمید. شهری که بر کوهی بنا شود، نتوان پنهان کرد.

¹⁵و چراغ را نمی افروزند تا آن را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغدان گذارند؛ آنگاه به همه کسانی که در خانه باشند، روشنایی میبخشد.

¹⁶همچنین بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است تمجید نمایند.

¹⁷«گمان مبرید که آمدهام تا تورات یا صحف انبیا را باطل سازم. نیامدهام تا باطل نمایم بلکه تاتمام کنم.

¹⁸زیرا هر آینه به شما میگویم، تاآسمان و زمین زایل نشود، همزه یا نقطهای ازتورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.

¹⁹پس هرکه یکی از این احکام کوچکترین رابشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. اما هرکه بعمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.

²⁰زیرا به شما میگویم، تاعدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان افزون نشود، به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهیدشد.

²¹«شنیدهاید که به اولین گفته شده است "قتل مکن و هرکه قتل کند سزاوار حکم شود."

²²لیکن من به شما میگویم، هرکه به برادر خود بیسبب خشم گیرد، مستوجب حکم باشد و هرکه برادرخود را راقا گوید، مستوجب قصاص باشد و هرکه احمق گوید، مستحق آتش جهنم بود.

²³پس هرگاه هدیه خود را به قربانگاه ببری و آنجا بهخاطرت آید که برادرت بر تو حقی دارد،

²⁴هدیه خود را پیش قربانگاه واگذار و رفته، اول با برادرخویش صلح نما و بعد آمده، هدیه خود رابگذران.

²⁵با مدعی خود مادامی که با وی در راه هستی صلح کن، مبادا مدعی، تو را به قاضی سپارد و قاضی، تو را به داروغه تسلیم کند و در زندان افکنده شوی.

²⁶هرآینه به تو میگویم، که تا فلس آخر را ادا نکنی، هرگز از آنجا بیرون نخواهی آمد.

²⁷«شنیدهاید که به اولین گفته شده است "زنامکن."

²⁸لیکن من به شما میگویم، هر کس به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم در دل خود با او زناکرده است.

²⁹پس اگر چشم راستت تو رابلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز زیرا تو رابهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد، ازآنکه تمام بدنت در جهنم افکنده شود.

³⁰و اگردست راستت تو را بلغزاند، قطعش کن و از خوددور انداز، زیرا تو را مفیدتر آن است که عضوی ازاعضای تو نابود شود، از آنکه کل جسدت دردوزخ افکنده شود.

³¹«و گفته شده است هرکه از زن خودمفارقت جوید، طلاق نامهای بدو بدهد.

³²لیکن من به شما میگویم، هر کس بغیر علت زنا، زن خود را از خود جدا کند باعث زنا کردن اومی باشد، و هرکه زن مطلقه را نکاح کند، زنا کرده باشد.

³³«باز شنیدهاید که به اولین گفته شده است که "قسم دروغ مخور، بلکه قسم های خود را به خداوند وفا کن."

³⁴لیکن من به شما میگویم، هرگز قسم مخورید، نه به آسمان زیرا که عرش خداست،

³⁵و نه به زمین زیرا که پای انداز اواست، و نه به ارشلیم زیرا که شهر پادشاه عظیم است،

³⁶و نه بهسر خود قسم یاد کن، زیرا که مویی را سفید یا سیاه نمی توانی کرد.

³⁷بلکه سخن شما بلی بلی و نی نی باشد زیرا که زیاده براین از شریر است.

³⁸«شنیدهاید که گفته شده است."چشمی به چشمی و دندانی به دندانی "

³⁹لیکن من به شمامی گویم، با شریر مقاومت مکنید بلکه هرکه بررخساره راست تو طپانچه زند، دیگری را نیز به سوی او بگردان،

⁴⁰و اگر کسی خواهد با تو دعواکند و قبای تو را بگیرد، عبای خود را نیز بدوواگذار،

⁴¹و هرگاه کسی تو را برای یک میل مجبور سازد، دو میل همراه او برو.

⁴²هر کس ازتو سوال کند، بدو ببخش و از کسیکه قرض از توخواهد، روی خود را مگردان.»

⁴³«شنیدهاید که گفته شده است "همسایه خورا محبت نما و با دشمن خود عداوت کن."

⁴⁴امامن به شما میگویم که دشمنان خود را محبت نمایید و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید و به هرکه به شما فحش دهد و جفا رساند، دعای خیرکنید،

⁴⁵تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید، زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع میسازد و باران بر عادلان و ظالمان میباراند.

⁴⁶زیرا هرگاه آنانی را محبت نمایید که شما رامحبت مینمایند، چه اجر دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی کنند؟

⁴⁷و هرگاه برادران خود را فقطسلام گویید چه فضیلت دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی کنند؟

⁴⁸پس شما کامل باشید چنانکه پدر شما که در آسمان است کامل است.