Read Persian Old Version, 2011 مرقس 7 Bible Online

مرقس 7 - Persian Old Version, 2011 bible

مرقس 7

¹و فریسیان و بعضی کاتبان از اورشلیم آمده، نزد او جمع شدند.

²چون بعضی ازشاگردان او را دیدند که با دستهای ناپاک یعنی ناشسته نان میخورند، ملامت نمودند،

³زیرا که فریسیان و همه یهود تمسک به تقلید مشایخ نموده، تا دستها را بدقت نشویند غذا نمی خورند،

⁴و چون از بازارها آیند تا نشویند چیزی نمی خورند و بسیار رسوم دیگر هست که نگاه میدارند چون شستن پیالهها و آفتابهها و ظروف مس و کرسیها.

⁵پس فریسیان و کاتبان از اوپرسیدند: «چون است که شاگردان تو به تقلیدمشایخ سلوک نمی نمایند بلکه بهدستهای ناپاک نان میخورند؟»

⁶در جواب ایشان گفت: «نیکو اخبار نموداشعیا درباره شماای ریاکاران، چنانکه مکتوب است: این قوم به لبهای خود مرا حرمت میدارندلیکن دلشان از من دور است.

⁷پس مرا عبث عبادت مینمایند زیرا که رسوم انسانی را بهجای فرایض تعلیم میدهند،

⁸زیرا حکم خدا را ترک کرده، تقلید انسان را نگاه میدارند، چون شستن آفتابهها و پیالهها و چنین رسوم دیگر بسیار بعمل میآورید.»

⁹پس بدیشان گفت که «حکم خدا رانیکو باطل ساختهاید تا تقلید خود را محکم بدارید.

¹⁰از اینجهت که موسی گفت پدر و مادرخود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر را دشنام دهد، البته هلاک گردد.

¹¹لیکن شما میگویید که هرگاه شخصی به پدر یا مادر خود گوید: "آنچه ازمن نفع یابی قربان یعنی هدیه برای خداست "

¹²وبعد از این او را اجازت نمی دهید که پدر یا مادرخود را هیچ خدمت کند.

¹³پس کلام خدا را به تقلیدی که خود جاری ساختهاید، باطل میسازید و کارهای مثل این بسیار بهجامی آورید.»

¹⁴پس آن جماعت را پیش خوانده، بدیشان گفت: «همه شما به من گوش دهید و فهم کنید.

¹⁵هیچچیز نیست که از بیرون آدم داخل او گشته، بتواند او را نجس سازد بلکه آنچه از درونش صادر شود آن است که آدم را ناپاک میسازد.

¹⁶هرکه گوش شنوا دارد بشنود.»

¹⁷و چون از نزد جماعت به خانه درآمد، شاگردانش معنی مثل را از او پرسیدند.

¹⁸بدیشان گفت: «مگر شما نیز همچنین بیفهم هستید ونمی دانید که آنچه از بیرون داخل آدم میشود، نمی تواند او را ناپاک سازد،

¹⁹زیرا که داخل دلش نمی شود بلکه به شکم میرود و خارج میشود به مزبلهای که این همه خوراک را پاک میکند.»

²⁰وگفت: «آنچه از آدم بیرون آید، آن است که انسان را ناپاک میسازد،

²¹زیرا که از درون دل انسان صادر میشود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل ودزدی

²²و طمع و خباثت و مکر و شهوتپرستی و چشم بد و کفر و غرور و جهالت.

²³تمامی این چیزهای بد از درون صادر میگردد و آدم را ناپاک میگرداند.»

²⁴پس از آنجا برخاسته به حوالی صور وصیدون رفته، به خانه درآمد و خواست که هیچکس مطلع نشود، لیکن نتوانست مخفی بماند،

²⁵از آنرو که زنی که دخترک وی روح پلیدداشت، چون خبر او را بشنید، فور آمده برپایهای او افتاد.

²⁶و او زن یونانی از اهل فینیقیه صوریه بود. پس از وی استدعا نمود که دیو را ازدخترش بیرون کند.

²⁷عیسی وی را گفت: «بگذار اول فرزندان سیر شوند زیرا نان فرزندان راگرفتن و پیش سگان انداختن نیکو نیست.»

²⁸آن زن در جواب وی گفت: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز پس خرده های فرزندان را از زیر سفره میخورند.»

²⁹وی را گفت؛ «بجهت این سخن برو که دیو از دخترت بیرون شد.»

³⁰پس چون به خانه خود رفت، دیو را بیرون شده و دختر را بربستر خوابیده یافت.

³¹و باز از نواحی صور روانه شده، از راه صیدون در میان حدود دیکاپولس به دریای جلیل آمد.

³²آنگاه کری را که لکنت زبان داشت نزد وی آورده، التماس کردند که دست بر او گذارد.

³³پس او را از میان جماعت به خلوت برده، انگشتان خود را در گوشهای او گذاشت و آب دهان انداخته، زبانش را لمس نمود؛

³⁴و به سوی آسمان نگریسته، آهی کشید و بدو گفت: «افتح!» یعنی باز شو

³⁵در ساعت گوشهای او گشاده وعقده زبانش حل شده، به درستی تکلم نمود.

³⁶پس ایشان را قدغن فرمود که هیچکس را خبرندهند؛ لیکن چندانکه بیشتر ایشان را قدغن نمود، زیادتر او را شهرت دادند.

³⁷و بینهایت متحیر گشته میگفتند: «همه کارها را نیکوکرده است؛ کران را شنوا و گنگان را گویامی گرداند!»