Read Persian Old Version, 2011 لوقا 18 Bible Online

لوقا 18 - Persian Old Version, 2011 bible

لوقا 18

¹و برای ایشان نیز مثلی آورد در اینکه می باید همیشه دعا کرد و کاهلی نورزید.

²پس گفت که «در شهری داوری بود که نه ترس از خدا و نه باکی از انسان میداشت.

³ودر همان شهر بیوهزنی بود که پیش وی آمده میگفت، داد مرا از دشمنم بگیر.

⁴و تا مدتی به وی اعتناننمود ولکن بعد از آن با خود گفت هرچند از خدا نمی ترسم و از مردم باکی ندارم،

⁵لیکن چون این بیوهزن مرا زحمت میدهد، به داد او میرسم، مبادا پیوسته آمده مرا به رنج آورد.

⁶خداوند گفت بشنوید که این داوربی انصاف چه میگوید؟

⁷و آیا خدا برگزیدگان خود را که شبانهروز بدو استغاثه میکنند، دادرسی نخواهد کرد، اگرچه برای ایشان دیرغضب باشد؟

⁸به شما میگویم که به زودی دادرسی ایشان را خواهد کرد. لیکن چون پسرانسان آید، آیا ایمان را بر زمین خواهدیافت؟

⁹و این مثل را آورد برای بعضی که بر خوداعتماد میداشتند که عادل بودند و دیگران راحقیر میشمردند.

¹⁰که «دو نفر یکی فریسی ودیگری باجگیر به هیکل رفتند تا عبادت کنند.

¹¹آن فریسی ایستاده بدینطور با خود دعا کرد که خدایا تو را شکر میکنم که مثل سایر مردم حریص و ظالم و زناکار نیستم و نه مثل این باجگیر،

¹²هر هفته دو مرتبه روزه میدارم و ازآنچه پیدا میکنم دهیک میدهم.

¹³اما آن باجگیر دور ایستاده نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند بلکه به سینه خود زده گفت، خدایا بر من گناهکار ترحم فرما.

¹⁴به شمامی گویم که این شخص، عادل کرده شده به خانه خود رفت به خلاف آن دیگر، زیرا هرکه خود رابرافرازد، پست گردد و هرکس خویشتن را فروتن سازد، سرافرازی یابد.»

¹⁵پس اطفال را نیز نزد وی آوردند تا دست برایشان گذارد. اما شاگردانش چون دیدند، ایشان رانهیب دادند.

¹⁶ولی عیسی ایشان را خوانده، گفت: «بچهها را واگذارید تا نزد من آیند و ایشان را ممانعت مکنید، زیرا ملکوت خدا برای مثل اینها است.

¹⁷هرآینه به شما میگویم هرکه ملکوت خدا را مثل طفل نپذیرد داخل آن نگردد.»

¹⁸و یکی از روسا از وی سوال نموده، گفت: «ای استاد نیکو چه کنم تا حیات جاودانی راوارث گردم؟»

¹⁹عیسی وی را گفت: «از بهرچه مرا نیکو میگویی و حال آنکه هیچکس نیکونیست جز یکی که خدا باشد.

²⁰احکام رامی دانی زنا مکن، قتل مکن، دزدی منما، شهادت دروغ مده و پدر و مادر خود را محترم دار.»

²¹گفت: «جمیع اینها را از طفولیت خود نگاه داشتهام.»

²²عیسی چون این را شنید بدو گفت: «هنوز تو را یک چیز باقی است. آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی داشت، پس آمده مرا متابعت کن.»

²³چون این راشنید محزون گشت، زیرا که دولت فراوان داشت.

²⁴اما عیسی چون او را محزون دید گفت: «چه دشوار است که دولتمندان داخل ملکوت خداشوند.

²⁵زیرا گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسانتر است از دخول دولتمندی در ملکوت خدا.»

²⁶اما شنوندگان گفتند: «پس که میتواندنجات یابد؟»

²⁷او گفت: «آنچه نزد مردم محال است، نزد خدا ممکن است.»

²⁸پطرس گفت: «اینک ما همهچیز را ترک کرده پیروی تو میکنیم.»

²⁹به ایشان گفت: «هرآینه به شما میگویم، کسی نیست که خانه یاوالدین یا زن یا برادران یا اولاد را بجهت ملکوت خدا ترک کند،

³⁰جز اینکه در این عالم چند برابربیابد و در عالم آینده حیات جاودانی را.»

³¹پس آن دوازده را برداشته، به ایشان گفت: «اینک به اورشلیم میرویم و آنچه به زبان انبیادرباره پسر انسان نوشته شده است، به انجام خواهد رسید.

³²زیرا که او را به امتها تسلیم میکنند و استهزا و بیحرمتی کرده آب دهان بروی انداخته

³³و تازیانه زده او را خواهند کشت ودر روز سوم خواهد برخاست.»

³⁴اما ایشان چیزی از این امور نفهمیدند و این سخن از ایشان مخفی داشته شد و آنچه میگفت، درک نکردند.

³⁵و چون نزدیک اریحا رسید، کوری بجهت گدایی بر سر راه نشسته بود.

³⁶و چون صدای گروهی را که میگذشتند شنید، پرسید چه چیزاست؟

³⁷گفتندش عیسی ناصری در گذر است.

³⁸در حال فریاد برآورده گفت: «ای عیسی، ای پسر داود، بر من ترحم فرما.»

³⁹و هرچند آنانی که پیش میرفتند او را نهیب میدادند تا خاموش شود، او بلندتر فریاد میزد که پسر داودا بر من ترحم فرما.

⁴⁰آنگاه عیسی ایستاده فرمود تا او رانزد وی بیاورند. و چون نزدیک شد از وی پرسیده،

⁴¹گفت: «چه میخواهی برای توبکنم؟» عرض کرد: «ای خداوند، تا بینا شوم.»

⁴²عیسی به وی گفت: «بینا شو که ایمانت تو راشفا داده است.»

⁴³در ساعت بینایی یافته، خدا راتمجیدکنان از عقب او افتاد و جمیع مردم چون این را دیدند، خدا را تسبیح خواندند.