Read Persian Old Version, 2011 ۲قرنتیان 11 Bible Online

۲قرنتیان 11 - Persian Old Version, 2011 bible

۲قرنتیان 11

¹کاشکه مرا در اندک جهالتی متحمل شوید و متحمل من هم میباشید.

²زیراکه من بر شما غیور هستم به غیرت الهی؛ زیرا که شما را به یک شوهر نامزد ساختم تا باکرهای عفیفه به مسیح سپارم.

³لیکن میترسم که چنانکه مار به مکر خود حوا را فریفت، همچنین خاطرشما هم از سادگیای که در مسیح است، فاسدگردد.

⁴زیرا هرگاه آنکه آمد، وعظ میکرد به عیسای دیگر، غیر از آنکه ما بدو موعظه کردیم، یا شما روحی دیگر را جز آنکه یافته بودید، یاانجیلی دیگر را سوای آنچه قبول کرده بودیدمی پذیرفتید، نیکو میکردید که متحمل میشدید.

⁵زیرا مرا یقین است که از بزرگترین رسولان هرگز کمتر نیستم.

⁶اما هرچند در کلام نیز امی باشم، لیکن در معرفت نی. بلکه در هر امری نزدهمه کس به شما آشکار گردیدیم.

⁷آیا گناه کردم که خود را ذلیل ساختم تا شما سرافراز شوید دراینکه به انجیل خدا شما را مفت بشارت دادم؟

⁸کلیساهای دیگر را غارت نموده، اجرت گرفتم تا شما را خدمت نمایم و چون به نزد شما حاضربوده، محتاج شدم، بر هیچکس بار ننهادم.

⁹زیرابرادرانی که از مکادونیه آمدند، رفع حاجت مرانمودند و در هرچیز از بار نهادن بر شما خود رانگاه داشته و خواهم داشت.

¹⁰به راستی مسیح که در من است قسم که این فخر در نواحی اخائیه از من گرفته نخواهد شد.

¹¹از چه سبب؟ آیا ازاینکه شما را دوست نمی دارم؟ خدا میداند!

¹²لیکن آنچه میکنم هم خواهم کرد تا از جویندگان فرصت، فرصت را منقطع سازم تا درآنچه فخر میکنند، مثل ما نیز یافت شوند.

¹³زیرا که چنین اشخاص رسولان کذبه و عمله مکار هستند که خویشتن را به رسولان مسیح مشابه میسازند.

¹⁴و عجب نیست، چونکه خودشیطان هم خویشتن را به فرشته نور مشابه میسازد.

¹⁵پس امر بزرگ نیست که خدام وی خویشتن را به خدام عدالت مشابه سازند که عاقبت ایشان برحسب اعمالشان خواهد بود.

¹⁶باز میگویم، کسی مرا بیفهم نداند والا مراچون بیفهمی بپذیرید تا من نیز اندکی افتخارکنم.

¹⁷آنچه میگویم از جانب خداوندنمی گویم، بلکه از راه بیفهمی در این اعتمادی که فخر ما است.

¹⁸چونکه بسیاری از طریق جسمانی فخر میکنند، من هم فخر مینمایم.

¹⁹زیرا چونکه خود فهیم هستید، بیفهمان را به خوشی متحمل میباشید.

²⁰زیرا متحمل میشوید هرگاه کسی شما را غلام سازد، یا کسی شما را فرو خورد، یا کسی شما را گرفتار کند، یاکسی خود را بلند سازد، یا کسی شما را بر رخسارطپانچه زند.

²¹از روی استحقار میگویم که گویاما ضعیف بودهایم.

²²آیاعبرانی هستند؟ من نیز هستم! اسرائیلی هستند؟ من نیز هستم! از ذریت ابراهیم هستند؟ من نیزمی باشم!

²³آیا خدام مسیح هستند؟ چون دیوانه حرف میزنم، من بیشتر هستم! در محنتهاافزونتر، در تازیانهها زیادتر، در زندانها بیشتر، در مرگها مکرر.

²⁴از یهودیان پنج مرتبه از چهل یک کم تازیانه خوردم.

²⁵سه مرتبه مرا چوب زدند؛ یک دفعه سنگسار شدم؛ سه کرت شکسته کشتی شدم؛ شبانهروزی در دریا بسر بردم؛

²⁶درسفرها بارها؛ در خطرهای نهرها؛ در خطرهای دزدان؛ در خطرها از قوم خود و در خطرها ازامتها؛ در خطرها در شهر؛ در خطرها دربیابان؛ در خطرها در دریا؛ در خطرها در میان برادران کذبه؛

²⁷در محنت و مشقت، در بیخوابیها بارها؛ در گرسنگی و تشنگی، در روزهها بارها؛ در سرماو عریانی.

²⁸بدون آنچه علاوه بر اینها است، آن باری که هر روزه بر من است، یعنی اندیشه برای همه کلیساها.

²⁹کیست ضعیف که من ضعیف نمی شوم؟ که لغزش میخورد که من نمی سوزم؟

³⁰اگر فخر میباید کرد از آنچه به ضعف من تعلق دارد، فخر میکنم.

³¹خدا و پدر عیسی مسیح خداوند که تا به ابد متبارک است، میداند که دروغ نمی گویم.

³²در دمشق، والی حارث پادشاه، شهر دمشقیان را برای گرفتن من محافظت مینمود.

³³و مرا از دریچهای در زنبیلی از باره قلعه پایین کردند و از دستهای وی رستم.