Read Persian Old Version, 2011 افسسیان 4 Bible Online

افسسیان 4 - Persian Old Version, 2011 bible

افسسیان 4

¹لهذا من که در خداوند اسیر میباشم، ازشما استدعا دارم که به شایستگی آن دعوتی که به آن خوانده شدهاید، رفتار کنید،

²باکمال فروتنی و تواضع و حلم، و متحمل یکدیگردر محبت باشید؛

³و سعی کنید که یگانگی روح را در رشته سلامتی نگاه دارید.

⁴یک جسدهست و یک روح، چنانکه نیز دعوت شدهاید دریک امید دعوت خویش.

⁵یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛

⁶یک خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه شما است.

⁷لیکن هریکی از ما را فیض بخشیده شد بحسب اندازه بخشش مسیح.

⁸بنابراین میگوید: «چون او به اعلی علیین صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد.»

⁹اما این صعود نمودچیست؟ جز اینکه اول نزول هم کرد به اسفل زمین.

¹⁰آنکه نزول نمود، همان است که صعودنیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همهچیزها را پرکند.

¹¹و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا وبعضی مبشرین و بعضی شبانان و معلمان را،

¹²برای تکمیل مقدسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح،

¹³تا همه به یگانگی ایمان ومعرفت تام پسر خدا و به انسان کامل، به اندازه قامت پری مسیح برسیم.

¹⁴تا بعد از این اطفال متموج و رانده شده از باد هر تعلیم نباشیم، ازدغابازی مردمان در حیله اندیشی برای مکرهای گمراهی؛

¹⁵بلکه در محبت پیروی راستی نموده، در هرچیز ترقی نماییم در او که سر است، یعنی مسیح؛

¹⁶که از او تمام بدن مرکب و مرتب گشته، به مدد هر مفصلی و برحسب عمل به اندازه هرعضوی بدن را نمو میدهد برای بنای خویشتن در محبت.

¹⁷پس این را میگویم و در خداوند شهادت میدهم که شما دیگر رفتار منمایید، چنانکه امتها در بطالت ذهن خود رفتار مینمایند.

¹⁸که در عقل خود تاریک هستند و از حیات خدامحروم، بهسبب جهالتی که بجهت سخت دلی ایشان در ایشان است.

¹⁹که بیفکر شده، خود رابه فجور تسلیم کردهاند تا هرقسم ناپاکی را به حرص به عمل آورند.

²⁰لیکن شما مسیح را به اینطور نیاموختهاید.

²¹هرگاه او را شنیدهاید و در او تعلیم یافتهاید، به نهجی که راستی در عیسی است.

²²تا آنکه شمااز جهت رفتار گذشته خود، انسانیت کهنه را که ازشهوات فریبنده فاسد میگردد، از خود بیرون کنید.

²³و به روح ذهن خود تازه شوید.

²⁴وانسانیت تازه را که به صورت خدا در عدالت وقدوسیت حقیقی آفریده شده است بپوشید.

²⁵لهذا دروغ را ترک کرده، هرکس با همسایه خود راست بگوید، زیرا که ما اعضای یکدیگریم.

²⁶خشم گیرید و گناه مورزید؛ خورشید بر غیظشما غروب نکند.

²⁷ابلیس را مجال ندهید.

²⁸دزد دیگر دزدی نکند بلکه بهدستهای خود کارنیکو کرده، زحمت بکشد تا بتواند نیازمندی راچیزی دهد.

²⁹هیچ سخن بد از دهان شما بیرون نیاید، بلکه آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکوباشد تا شنوندگان را فیض رساند.

³⁰و روح قدوس خدا را که به او تا روز رستگاری مختوم شدهاید، محزون مسازید.

³¹و هرقسم تلخی وغیظ و خشم و فریاد و بدگویی و خباثت را ازخود دور کنید،

³²و با یگدیگر مهربان باشید ورحیم و همدیگر را عفو نمایید چنانکه خدا درمسیح شما را هم آمرزیده است.