Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Mose 22 Bible Online

1. Mose 22 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Mose 22

¹Eene jewesse Tiet lota, stald Gott Abraham oppe Proow. Gott roopt am un säd: Abraham. Un Abraham säd: Hia sie ekj.

²Un Gott säd: Nemm emol dienen eensjen Sän, Isaak, däm du goot best, un go no de Jäajent von Morija. Ekj woa die doa eenen jewessen Boajch wiesen, un du saust doa nopp gonen un een opfa von am moaken aus een Brauntopfa.

³Tiedich aum näakjsten Morjen, stunt Abraham opp un neem Isaak un twee von siene Deena, un sodeld eenen Äsel opp. Hee spoold waut Holt fa daut Brauntopfa en läd loos no de Städ opptoo, dee Gott am jesajcht haud.

⁴Aun däm dredden Dach, aus Abraham sikj noch wada romkjikjt, sach hee von een Enj auf, de Städ wua see han sullen.

⁵Dan säd Abraham to siene Deena: Blieft hia, un ekj woa dän Äsel uk hia loten. Oba ekj un de Jung woaren noch wieda dort han gonen. Un wan wie ieescht Gott haben aunjebät, kom wie trigj bat hia.

⁶Dan neem Abraham daut Holt fa daut Brauntopfa un schnald daut opp sienen Sän Isaak sienen Rigjen. Hee selfst neem daut heete Gloot en eenen kjlienen Ama un daut Massa. Dan jinjen see beid toop wieda.

⁷Met eemol säd Isaak to sienen Voda Abraham: Voda. Un Abraham auntwuad: Waut sull sennen, mien Sän. Un Isaak säd: Woo es daut? Wie haben hia daut Gloot, un uk daut Holt, oba wua es daut Laum fa daut Brauntopfa?

⁸Un Abraham säd: Gott woat doano seenen, daut hee een Laum fa daut Brauntopfa haft. Un soo jinjen see beid noch wieda.

⁹Aus see dan bat de Städ kjeemen, woone Gott am jesajcht haud, bud Abraham doa eenen Aultoa, un läd daut Holt doabowen trajcht. Hee vebunk sienen Sän Isaak de Henj un de Feet un läd am oppem Aultoa opp daut Holt.

¹⁰Un Abraham hilt daut Massa reed toom sienen Sän schlachten.

¹¹Oba doamet roopt däm HARN sien Enjel vom Himmel: Abraham, Abraham! Un Abraham säd: Ekj sie hia.

¹²Un de Enjel säd: Hia opp! Doo däm Jung nuscht! Nu weet ekj, daut du Forcht hast fa Gott un am jehorchen deist. Du hilst nich emol dienen eensjen Sän von mie.

¹³Un aus Abraham oppkjikjt sach hee eenen Bock, dee met de Hieena faust en een Bosch wia. Un Abraham jinkj un neem dän Bock un schlacht däm fa daut Brauntopfa en sienen Sän siene Städ.

¹⁴Von dan aun nand Abraham dee Städ emma, Jahwe Jire. Bat däm vondoagschen Dach woat jesajcht: Oppem Boajch woat de HAR doano seenen.

¹⁵Dan roopt däm HARN sien Enjel vom Himmel noch eemol no Abraham

¹⁶un säd: De HAR sajcht: Ekj vespräakj die met eenen Eit opp mie selfst: Wiels du soo jehaundelt hast met dit Proowstekj, un hast nich dienen eensjen Sän trigjehoolen,

¹⁷woa ekj gaunz bestemt die mienen Säajen jäwen, un woa diene Nokomen soo väl moaken aus doa Stierns aum Himmel sent, un aus doa Saunt aum Mäa es. Diene Nokomen woaren diene Fiend äare Stautspuaten äwanämen.

¹⁸Derch diene Nokomen woaren aule Velkja oppe Ieed jesäajent woaren, wiels du mie jehorchen deetst.

¹⁹Dan jinjen Abraham un Isaak trigj no de Deena, un aula toop jinjen see trigj no Beerscheba. Abraham muak dan doa sien Tus.

²⁰Eene jewesse Tiet lota kjrieech Abraham de Norecht, daut sien Brooda Nahor un siene Fru Milka hauden Kjinja jehaut.

²¹De elsta von dee wia Uz, dan Bus, sien Brooda, dan Kemuel, waut Aram sien Voda wia,

²²un dan Kessed, Haso, Pildasch, Jidlaf, un Betuel.

²³Betuel wia Rebecka äa Voda. Dise acht Kjinja haud Abraham sien Brooda, Nahor, met siene Fru Milka.

²⁴Dan hauden Nahor un siene Näbenfru Reuma noch Kjinja. Dee äare Kjinja sent Tebach, Gaham, Tahasch un Maacha.