Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Mose 25 Bible Online

1. Mose 25 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Mose 25

¹Abraham haud dan noch eene Fru; daut wia Ketura.

²Abraham un Ketura hauden de Säns Simran, Jokschan, Medan, Midian, Jischbak, un Schuach.

³Jokschan wia Saba un Dedan äa Voda. Dedan siene Nokomen wieren de Aschurita, de Letussita un de Leumita.

⁴Midian siene Säns wieren Efa, Efer, Henoch, Abida, un Eldaa. Aul dit sent Nokomen von Ketura.

⁵Abraham vemuak aules waut hee haud opp Isaak.

⁶De Säns, dee hee met siene Näbenfrues haud, jeef hee Jeschenkja aus hee noch läwd un schekjt dee nom Oosten, wajch von Isaak, om Launt to finjen.

⁷Abraham läwd 175 Joa.

⁸Abraham wia goot oolt jeworden un storf no een vollet Läwen. Abraham wort met dee toop begroft, dee aul ea jestorwen wieren.

⁹Siene Säns, Isaak un Ismael, begrowden am enne Heel bie Machpela, oosten von Mamre. Daut wia je däm Hetita Zohar sien Sän Efron siene Stap jewast,

¹⁰un Abraham haud am dee aufjekoft. Abraham wort doa begroft, wua siene Fru Sara begroft wia.

¹¹No däm daut Abraham storf, säajend Gott sienen Sän Isaak. Isaak wond bie Beer-lahai-roi.

¹²Dit sent Ismael siene Nokomen. Ismael wia Abraham un Hagar äa Sän, un Hagar wia Sara äare ägiptische Kjäakjsche.

¹³Dit sent no de Rieej vom elsten, Ismael siene Säns: Nebajot wia Ismael sien ieeschtjebuarna, dan Kedar, Adbeel, un Mibsam,

¹⁴Mischma, Duma, Massa,

¹⁵Hadad, Tema, Jetur, Nafisch, un Kedma.

¹⁶Dit sent de Nomes von Ismael siene Säns, soo aus dee en äare Darpa un Jäajenden bekaunt sent. Doa sent twalw Stam, jieda met äaren Staumvoda.

¹⁷Ismael wort 137 Joa oolt. Dan storf hee un hee wort met dee begroft, dee aul ea jestorwen wieren.

¹⁸Ismael siene Nokomen wonden en de Jäajent tweschen Hawila un Schur, oosten von Ägipten no Assierien opptoo. Dee läwden aula jäajenäwa von äare Breeda.

¹⁹Dit es de Jeschicht von Isaak, Abraham sien Sän.

²⁰Isaak wia 40 Joa oolt aus Rebecka siene Fru wort. Rebecka äa Voda wia Betuel, de Aramäa von Mesopotamien, un Laban, de Aramäa, wia äa Brooda.

²¹Dan bäd Isaak fa siene Fru, wiels see kjeene Kjinja haben kunn. Un de HAR horcht no daut Jebäd, un Rebecka wort schwanga.

²²De Kjinja streeden sikj em Muttalief, un see säd: Wuarom jeit mie daut soo? Un see jinkj un fruach däm HARN,

²³un dee säd ar: Doa sent twee Velkja en dien Muttalief, dee sent vom Aunfank aun veschieden. Eena woat stoakja sennen aus de aundra; de Elra saul dän jinjren deenen.

²⁴Aus äare Tiet dan om wia, haud see een Poakje.

²⁵De ieeschta waut to Welt kjeem, wia sea rodlich un uk hoarich, un see nanden am Esau.

²⁶Dan wia daut aundre jebuaren, un dee hilt Esau siene Hak enne Haunt. Däm nanden see Jakob. [6] Isaak wia 60 Joa oolt aus de Junges jebuaren worden.

²⁷Aus de Junges naun wossen, wia Esau een jeschekjta Jäaja un wist sikj goot oppe opne Stap. Jakob wada wia een ruja Mensch un wia jieren tus.

²⁸Isaak jleicht Esau un daut wille Fleesch waut dee no Hus brocht, un Rebecka jleicht Jakob.

²⁹Eemol aus Jakob eenen Gropen met Borscht koakt, kjeem Esau utjehungat von buten nenn.

³⁰Un Esau säd to Jakob: Jeff mie waut von dienen rooden Borscht. Ekj sie vehungat. Doawäajen nanden see am uk Edom. [7]

³¹Un Jakob säd: Vemoak mie ieescht dien Jeburtsrajcht.

³²Un Esau säd: Ekj sie aum stoawen! Waut nuzt mie mien Jeburtsrajcht?

³³Un Jakob säd: Vespräakj mie daut met een Eit. Un Esau muak een Eit un vemuak Jakob sien Jeburtsrajcht.

³⁴Dan jeef Jakob Esau Broot un Borscht von riepe Schaublen. Un Esau eet un drunk un stunt opp un jinkj doavon. Soo jlikjeltich wia Esau äwa sien Jeburtsrajcht.