Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Mose 27 Bible Online

1. Mose 27 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Mose 27

¹Aus Isaak oolt wia un siene Uagen nich goot wieren, soo daut hee nich seenen kunn, roopt hee Esau, dee waut ella wia, un säd: Mien Sän. Un Esau säd: Waut, Voda.

²Un Isaak säd: Horch emol. Ekj sie oolt, un ekj weet nich wanea ekj stoawen woa.

³Nemm emol dien Jewäa, diene Feilen un dienen Boagen un go oppe wille Stap un brinj mie een willet Tia no Hus.

⁴Dan moakst eene scheene Moltiet von daut, soo aus ekj daut jleich, un brinjst mie daut. Soo mucht ekj äten un dan die mienen Säajen jäwen, ea ekj stoaw.

⁵Rebecka hieed dit aula, aus Isaak soo to Esau räd. Dan aus Esau rut jegonen wia, om oppe Stap een Tia to jriepen,

⁶säd Rebecka to äaren Sän Jakob: Ekj hieed dienen Voda to dienen Brooda Esau sajen:

⁷Brinj mie een Tia un reed daut scheen, soo daut ekj äten kaun un die ver däm HARN säajnen, ea ekj stoaw.

⁸Nu, mien Sän, horch krakjt no waut ekj saj.

⁹Go no de Häad, un brinj mie twee schmocke kjliene Kosen. Ekj woa dee reeden, soo aus dien Voda dee jleicht.

¹⁰Dan brinjst dienen Voda daut toom äten, soo daut hee die dän Säajen jäwen kaun, ea hee stoaft.

¹¹Oba Jakob säd to siene Mutta, Rebecka: Oba kjikj. Mien Brooda Esau haft een deel Hoa un ekj sie glaut.

¹²Veleicht woat mien Voda mie befeelen. Dan wudd am daut soo sennen aus wan ekj am trotzen deed. Doafäa kunn hee dan eenen Fluch opp mie lajen un nich eenen Säajen.

¹³Siene Mutta säd: Lot soonen Fluch opp mie komen, mien Sän. Oba nu doo soo aus ekj säd. Go, un hol dee.

¹⁴Dan jinkj hee un brocht siene Mutta dee. Dee reed dan eene scheene Moltiet ut, soone aus Isaak jieren haud.

¹⁵Dan neem Rebecka von Esau siene baste Kjleeda, dee en äa Hus wieren, un leet Jakob dee auntrakjen.

¹⁶See neem von daut Lada von de Kosen un muak dee aun Jakob siene Henj un Jenekj faust,

¹⁷un neem daut scheene Äten un daut Broot, daut see jereet haud, un jeef Jakob daut.

¹⁸Soo jinkj hee no sienen Voda un säd: Mien Voda. Un sien Voda säd: Ekj sie hia. Wäa best du, mien Sän.

¹⁹Un Jakob säd to sienen Voda: Ekj sie Esau, dien Ieeschtjebuarna. Ekj hab jedonen waut du mie sätst. Nu recht die opp, un at von daut Fleesch, daut du mie säajnen kaust.

²⁰Oba Isaak säd: Woo kjemt daut, daut du daut soo schwind jefungen hast? Un hee säd: Daut es wiels de HAR dien Gott mie holp.

²¹Un Isaak säd to Jakob: Komm dicht bie, daut ekj die feelen kaun, soo daut ekj uk werkjlich weet auf du Esau mien Sän best ooda nich.

²²Dan jinkj Jakob noda no Isaak, sienen Voda, un Isaak säd: De Stemm es Jakob siene Stemm, oba de Henj sent Esau siene Henj.

²³Un Isaak kunn nich sajen wäa daut wia, wiels siene Henj wieren hoarich, soo aus Esau siene. Dan säajend hee am.

²⁴Hee säd: Best du werkjlich Esau, mien Sän? Un Jakob säd: Ekj sie.

²⁵Dan säd Isaak: Dan brinj daut häa, mien Sän, daut ekj von dien Jachtfleesch äten kaun un die säajnen. Un hee sad am daut Äten väa, un hee eet, un hee brocht am Wien, un hee drunk.

²⁶Dan säd Isaak, sien Voda: Komm dicht bie un jeff mie eenen Kuss, mien Sän.

²⁷Un hee kjeem dicht bie un jeef am eenen Kuss. Un Isaak rikjt siene Kjleeda un säajend am un säd: Jo, daut Jeroch von mienen Sän es daut Jeroch von de Stap, dee de HAR jesäajent haft.

²⁸Mucht Gott die dän Deiw vom Himmel un fruchtboare Stapen un väl Jeträajd un Wien jäwen.

²⁹Muchten de Velkja die deenen un de Velkja sikj ver die kjneeen. Sie du de Har äwa dien Frintschoft un lot äare Nokomen sikj ver diene Nokomen kjneeen. Lot däm doch Trubbel haben dee die Trubbel wenscht; lot däm jesäajent sennen dee die een Säajen jeft.

³⁰Fuaz doaropp daut Isaak foadich wia met sienen Säajen fa Jakob, un Jakob knaup von sienen Voda wajchjegonen wia, kjeem sien Brooda Esau von sien jäajren.

³¹Hee muak uk eene scheene Moltiet reed un brocht sienen Voda dee. Un hee säd to sienen Voda: Nu recht die opp Voda, un at von waut ekj jejäajat hab, soo daut du mie dän Säajen jäwen kaust.

³²Un Isaak säd: Wäa best du? Un Esau säd: Ekj sie dien Sän, Esau, dien Ieeschtjebuarna.

³³Dan zettad Isaak sea un säd: Wäa wia daut dan, dee jejäajat haud un mie daut brocht? Ekj hab daut jejäten ea du kjeemst un hab am dän Säajen jejäft. Un dee es jesäajent.

³⁴Aus Esau hieed, waut sien Voda säd, schrieech hee bettalich un säd: Jeff mie uk eenen Säajen, Voda.

³⁵Oba Isaak säd: Dien Brooda es met Lest jekomen un haft die dienen Säajen wajchjenomen.

³⁶Un Esau säd: Dän hab jie dan oba met rajcht Jakob jenant! Nu haft hee aul daut tweedemol mie miene Städ wajchjenomen. Ieescht neem hee mien Ieeschtjeburtsrajcht, un nu, kjikj emol, uk noch dän Säajen. Un hee säd: Hast nich noch eenen Säajen fa mie?

³⁷Un Isaak säd: Horch emol. Ekj hab die un diene Nokomen to Deena jemoakt fa am un siene Nokomen. Ekj hab am met Jeträajd un Wien veseenen. Waut kaun ekj die dan noch jäwen, mien Sän?

³⁸Un Esau säd: Hast du mau eenen Säajen, mien Voda? Jeff mie uk eenen Säajen, Voda. Un Esau hield lud.

³⁹Un sien Voda Isaak säd: Horch emol. Diene Städ woat wiet von de goode Jäajent sennen, Du woascht nich emol dän Deiw vom Himmel kjrieen.

⁴⁰Met daut Schwieet woascht du dien Läwen moaken, un du woascht dienen Brooda deenen. Oba wan du die loos bräakjen woascht woascht du sien Joch opp dien Jenekj tweibräakjen.

⁴¹Esau wia vestieet äwa Jakob, wäajen äa Voda Jakob dän Säajen jejäft haud. Dan neem Esau sikj väa, daut wan sien Voda stoawen wudd, un de Doag, daut see fa sienen Voda truaren wudden, ieescht kjeemen, dan wudd hee Jakob ombrinjen.

⁴²Dan wort Rebecka daut jesajcht, waut äa elra Sän Esau sikj väajenomen haud, un see leet Jakob komen un säd to am: Horch emol. Dien Brooda Esau helt sienen Oaja dol, oba hee plont die omtobrinjen.

⁴³Nu horch, mien Sän. Brinj die wajch von hia, un ran no dienen Onkel Laban en Haran.

⁴⁴Bliew doa een natet stoot, bat dien Brooda sien Oaja äwa jeit.

⁴⁵Bliew doa bat dien Brooda von daut vejat, waut du am jedonen hast. Dan woa ekj eene Norecht schekjen, daut du komen saust. Lot mie nich junt beid en eenen Dach velieren.

⁴⁶Un Rebecka säd to Isaak: Ekj woa bloos gaunz vedrislich met de Hetita Frues. Wan Jakob sikj met eene von soone Hetita Mejales befriet, mucht ekj aum leefsten stoawen.