Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Mose 35 Bible Online

1. Mose 35 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Mose 35

¹Un Gott säd to Jakob: Pak emol opp, un go no Betel. Moak dien Loaga doa un bu doa eenen Aultoa fa däm Gott, dee sikj die wees, aus du von dienen Brooda Esau ranen deetst.

²Un Jakob säd to siene Famielje un wäa sest met am wia: Stot aule Jetta von aundre Velkja auf, dee jie haben. Reinicht junt un trakjt fresche Kjleeda aun.

³Wan wie reed sent, well wie no Betel gonen, soo daut ekj doa eenen Aultoa opprechten kaun. Dee es fa dän Gott, dee mie en mienen Trubbel auntwuaten deed un emma met mie jegonen es, krakjt eendoont wua ekj sie hanjegonen.

⁴Dan jeewen see Jakob aul de Jetta von aundre Velkja, waut see hauden, un uk de Rinj, waut see enne Uaren hauden. Jakob begrowd daut aula unja däm Ieekjenboom, dicht bie Sichem.

⁵Aus see dan reisden, schekjt Gott eene Forcht opp de Städa en dee Jäajent, un kjeena juach Jakob un siene Säns hinjaraun.

⁶Un Jakob kjeem no Lus, daut es, Betel, en Kanaan met aul de Menschen, dee met am wieren.

⁷Hee bud doa eenen Aultoa un nand de Städ El Betel, wiels doa haud Gott sikj am jewäsen aus hee emol von sienen Brooda wajch rand.

⁸Debora, Rebecka äare Kjäakjsche, storf aus see doa wieren, un see begrowden ar bie dän Ieekjenboom nich wiet von Betel. Doawäajen nanden see dee Städ Trua Ieekj.

⁹Un Gott kjeem noch emol no Jakob aus hee von Mesopotamien trigj wia, un hee säajend am.

¹⁰Un Gott säd to am: Dien Nomen es Jakob, oba du saust von nu aun nich mea Jakob heeten. Du saust Israel heeten. Gott jeef am dän Nomen Israel.

¹¹Un Gott säd wieda, Ekj sie Gott dee aule Macht haft. Muchst du väl Kjinja haben un sea toonämen. Een Volkj un väle Velkja sellen von die aufstaumen. Von diene Nokomen woat daut Kjennichs jäwen.

¹²Daut Launt, woont ekj vesproaken hab Abraham un Isaak äare Nokomen to jäwen, woa ekj die jäwen. Un ekj woa diene Nokomen no die daut Launt jäwen.

¹³Dan jinkj Gott wieda von de Städ, wua hee met am jerät haud.

¹⁴Un Jakob recht doa eenen steilen Steen opp un weid dee Städ en, doamet daut hee doa een Drinkjopfa von Wien un uk Eelj äwa dän Steen goot.

¹⁵Un Jakob nand de Städ, wua Gott met am jerät haud, Betel.

¹⁶Un see reisden wieda von Betel un wieren noch een Enjskje auf von Efrata aus Rahel de Weedoag sea schwoa kjrieech.

¹⁷Un de Fru, waut ar doa holp, säd to ar: Enjst die nich. Du woascht noch eenen Sän haben.

¹⁸Oba jrod ea äa Läwen von ar jinkj, wiels see storf dän Dach, nand see dän Jung Ben Oni. [23] Jakob oba, nand am Benjamin. [24]

¹⁹Soo storf Rahel. Un see begrowden ar dicht bie Efrata, waut vondoag Betlehem es.

²⁰Un Jakob recht doa eenen Steen opp, opp daut Grauf. Dee Steen es, waut wie vondoag noch “De Steen opp Rahel äa Grauf” nanen.

²¹Israel reisd dan wieda un sad sien Zelt aun jant Sied vom Eder Torm opp.

²²Aus Israel en daut Launt wond, jinkj Ruben eenen Dach un lach met sienen Voda siene Näbenfru, Bilha. Un Israel hieed doavon. Jakob haud twalw Säns.

²³Lea äare Säns wieren Ruben, Jakob sien ieeschtjebuarna, Simeon, Levi, Juda, Isachar, un Sebulon.

²⁴Rahel äare Säns wieren Josef un Benjamin.

²⁵Bilha, Rahel äare Kjäakjsche, äare Säns wieren Dan un Naftali.

²⁶Silpa, Lea äare Kjäakjsche, äare Säns wieren Gad un Asser. Dit sent dan aul Jakob siene Säns, dee en Mesopotamien jebuaren wieren.

²⁷Un Jakob kjeem no Mamre bie Kirjat Arba, waut vondoag Hebron es, no sienen Voda Isaak. Dit wia de Jäajent wua Abraham un Isaak jewont hauden.

²⁸Isaak wort 180 Joa oolt.

²⁹Isaak wia oolt un läwenssaut aus hee storf, un hee wort met de Lied toop begroft dee aul ea jestorwen wieren. Isaak siene Säns, Esau un Jakob, begrowden am.