Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Samuel 12 Bible Online

2. Samuel 12 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Samuel 12

¹Un de HAR schekjt Natan no David, un hee jinkj un säd to am: Lot mie die emol waut vetalen. Doa wieren twee Mana en eene Staut. De eena wia rikj un de aundra oam.

²De rikja haud een deel Schop un Vee,

³un de oama haud nuscht aus een Laum, daut hee sikj jekoft haud. Hee foodad daut, daut et fein met siene Kjinja toop opp woss. Daut Laum eet ut soon Äten aus hee deed un drunk ut sien Kuffel. Daut lach bie am oppe Schoot un wia meist soo aus eene Dochta fa am.

⁴Nu kjeem doa een Dach een Reisenda no däm rikjen Maun. Un däm wia daut too schod, eent von siene ieejne Schop ooda Vee to nämen fa däm Reisenden, dee doa jekomen wia. Hee neem daut Laum von däm oamen Maun, un reed daut aun fa däm, dee no am jekomen wia.

⁵Dan wort David sea doll äwa dän Maun, un hee säd to Natan: Soo secha aus de HAR läft, haft dee Maun dän Doot vedeent.

⁶Dee saul daut Laum veamol auftolen fa waut hee jedonen haft, un daut hee nich een Jaumahoat äwa däm haud.

⁷Un Natan säd to David: Du best jan Maun. Un nu horch no waut de HAR, Israel äa Gott, to die to sajen haft. Hee sajcht: Ekj hab die toom Kjennich äwa Israel jesat, un ekj hab die ut Saul siene Macht jerat.

⁸Un ekj jeef die sien Rikj un uk siene Frues. Ekj jeef die Israel un Juda, un wan daut noch nich toorieekjt, haud ekj die tweemol soo väl jejäft.

⁹Wuarom hast du nich no däm HARN jehorcht, un hast waut beeset jedonen? Du hast Uria, däm Hetita, met daut Schwieet omjebrocht un hast däm siene Fru aus diene jenomen. Du hast Uria loten met de Amonita äa Schwieet ombrinjen.

¹⁰Doawäajen saj ekj nu, daut du un diene Nokomen woaren nienich onen daut Schwieet läwen. Daut es wiels du mie nich jeacht hast un hast Uria, däm Hetita siene Fru jenomen fa die selfst.

¹¹Un de HAR sajcht uk noch wieda: Ekj woa eenen grooten Schoden loten opp die komen von eenem ut diene Famielje. Un du woascht seenen, woo ekj diene Frues von ver die woa wajchnämen un dienen Noba dee jäwen woa. Dee woat gaunz openboa met diene Frues ligjen.

¹²Du deetst daut em Jeheemen, oba ekj woa daut gaunz em opnen doonen, soo daut gaunz Israel daut seenen woat.

¹³Dan säd David to Natan: Ekj hab jäajen däm HARN jesindicht. Un Natan säd: De HAR haft diene Sind vejäft. Du woascht nich doafäa stoawen.

¹⁴Oba daut Kjint woat stoawen, wiels du däm HARN veacht hast.

¹⁵Dan jinkj Natan no sien Hus. Un de HAR brocht eene Krankheit opp daut Kjint, woont dee, dee Uria siene Fru jewast wia, David jebuaren haud.

¹⁶Un David bäd Gott aun fa daut Kjint. Hee deed fausten un jinkj un lach de gaunze Nacht oppe Ieed.

¹⁷Dee, dee äwa de Deena en sien Hus aunjestalt wieren, stunden biesied am un wullen am aunrechten, oba hee leet daut nich. Hee eet uk nuscht.

¹⁸Dan aum säwenden Dach storf daut Kjint. David siene Deena scheen daut schwierich, David daut to sajen. See dochten daut aus daut Kjint noch läwd, wia hee soo trigjetrocken aus wie to am räden, waut woat hee dan noch doonen wan daut Kjint jestorwen es. Hee woat sikj met eemol noch eenen schlemmen Schoden aundoonen.

¹⁹Aus David sach, daut see unja eenaunda fuschelden, vestunt hee met eemol, daut daut Kjint jestorwen wia. Un David säd to siene Deena: Es daut Kjint jestorwen? Un see säden: Jo, daut es jestorwen.

²⁰Dan stunt David opp un wosch sikj, un schmäad sikj en, un trock sikj reine Kjleeda aun. Un hee jinkj no däm HARN sien Hus, un bäd Gott aun. Dan jinkj hee no sien ieejnet Hus un foddad waut to äten. Aus see am daut brochten eet hee.

²¹Un siene Deena fruagen am: Waut bediet dit? Soo lang aus daut Kjint läwd, deetst du fausten un hielen. Oba aus daut storf, dan stunst du opp un eetst.

²²Un hee säd: Aus daut Kjint noch läwd, deed ekj fausten un bäden, wiels ekj docht: Wäa weet, auf de HAR mie woat jenstich sennen un daut aum Läwen hoolen.

²³Oba nu es dee jestorwen. Wuarom saul ekj nu fausten? Kaun ekj däm noch trigjbrinjen. Ekj woa noch emol no am gonen, oba hee woat nich no mie trigjkomen.

²⁴Un David treest Batseba, siene Fru. Un hee jinkj un lach met ar. Un see brocht am eenen Sän, un hee nand däm Salomo. Un de HAR wia däm goot,

²⁵un schekjt eene Norecht derch Natan dän Profeet, daut hee sull Jedidja jenant woaren, wiels de HAR am goot wia.

²⁶Aus Joab jäajen Raba, de Hauptstaut von de Amonita, kjamfen deed, neem hee de Kjennichstaut en.

²⁷Un hee schekjt wäm no David met de Norecht: Ekj hab met Raba jekjamft, un ekj hab äa Wota aul en miene Macht.

²⁸Brinj de äwaje Soldoten un leid dän Kaumf toom de Staut ennämen. Wan du daut nich west, dan woa ekj dee ennämen un dee bie mienen Nomen nanen.

²⁹Dan saumeld David de Mana toop un jinkj no Raba. Un hee kjamft jäajen dee un neem dee en.

³⁰Un David neem de Kroon vom Kjennich sienen Kopp rauf un leet dee opp sienen Kopp saten. De Kroon wuach 35 Kilo un haud eenen sea kostboaren Steen. Un David leet de Staut beplindren un brocht sea väl wieetvolle Sachen ut de Staut rut.

³¹Oba de Menschen brocht hee läwendich rut un muak dee schwoare Oabeit met Soagen un Koofoots un iesane Akjsen doonen. Dee musten uk bie de Tieejel Owes schaufen. Un hee deed daut uk soo met aul de aundre Städa en Amon. Dan jinkj David un de gaunze Armee trigj no Jerusalem.