Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Samuel 15 Bible Online

2. Samuel 15 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Samuel 15

¹No dit, vesorjd sikj Absalom met Pieed un eenen Kjrichswoagen. Hee stald 50 Mana aun, daut see rom am wieren.

²Un Absalom stunt pinkjlich tiedich opp, un jinkj un stunt biesied däm Wajch biem Stautspuat. Dan wan irjent wäa met eene Froag wull ver däm Kjennich komen toom Jerecht, dan roopt Absalom däm un säd: Von woone Staut best du? Un wan dee dan säden von woon Staum hee wia,

³säd Absalom to am: Die jehieet daut no waut du frajchst, oba de Kjennich haft kjeenem aunjestalt om diene Sach to hieren.

⁴Un dan säd hee uk noch: Wan ekj bloos een Rechta en dit Launt wia! Dan kunnen aul de Menschen, waut eene Kloag haben ver mie komen, un ekj wudd an sajen waut äa rajcht wia.

⁵Un jiedatsmol wan een Maun ver am kjeem un sikj ver am kjneed, dan strakjt Absalom siene Haunt ut un recht däm opp un kust am.

⁶Un Absalom deed dit met eenen jiedren dee no däm Kjennich kjeem, om een Jerecht to hieren. Soo kjrieech Absalom de Israeliten opp siene Sied.

⁷No vea [1] Joa säd Absalom to däm Kjennich: Lot mie bitscheen no Hebron gonen om mien Vespräakjen to hoolen, woont ekj däm HARN vesproaken hab.

⁸Ekj muak däm HARN een Vespräakjen aus ekj noch en Geschur bie Aram wia un säd: Wan de HAR mie trigj no Jerusalem brinjen woat, dan woa ekj däm HARN aunbäden.

⁹Un de Kjennich säd to am: Go en Fräd! Un hee muak sikj reed un jinkj no Hebron.

¹⁰Absalom, oba schekjt jeheem Norecht no aule Stam en Israel un leet doa bekaunt moaken, daut wan see de Trompeet blosen hieeden, dan sullen see sajen: Absalom es en Hebron Kjennich jeworden!

¹¹Nu jinjen doa 200 Mana von Jerusalem met am met, dee enjeloden wieren, oba dee jinjen em vetruen met, un wisten nuscht von däm Plon.

¹²Dan aus Absalom siene Opfa brocht, leet hee Ahitofel, dän Gilonita, dee David sien Rotjäwa wia, von Gilo komen. Un de Plon jäajen däm Kjennich wort stoakja, un emma mea Menschen kjeemen met am.

¹³Dan brocht eena de Norecht no David un säd: De Israeliten unjastetten Absalom aula.

¹⁴Un David säd to siene Deena, dee doa en Jerusalem met am wieren: Moakt junt reed toom flichten, wan jie von Absalom wajchkomen wellen. Spoot junt, daut see ons nich enholen un äwafaulen un aulem en de Staut doot moaken.

¹⁵Un siene aunjestalde Mana säden: Horch, wie sent reed, daut to doonen waut du sajchst.

¹⁶Dan jinkj David loos, un de Menschen en sien Hus met am. Un de Kjennich leet tieen Näbenfrues trigj om daut Hus to besorjen.

¹⁷De Kjennich jinkj met aul de Menschen, dee met am wieren, bat daut latste Hus.

¹⁸Un siene Deena jinjen aula bie am vebie, aul de Kreeta un Pletta, David siene Wajchta, un aul de 600 Gatita, Mana dee von Gat met am jekomen wieren.

¹⁹Dan säd de Kjennich to Ittai dän Gatita: Wuarom kjemst du uk met ons? Go trigj no däm nieen Kjennich. Du best een framda un steist von dien Volkj em Baun.

²⁰Du best noch mau jrod häajekomen. Woo sull ekj die met ons waundren loten, un wie weeten selfst nich emol wuahan. Go trigj met diene Lied von dien Volkj, un mucht de HAR tru to die sennen un die truhoatje Leew bewiesen.

²¹Oba Ittai säd toom Kjennich: Soo kloa aus de HAR läft, un soo secha aus de Har, mien Kjennich läft, wua mien Har un Kjennich han jeit, doa go ekj uk han, eendoont auf daut Läwen ooda Doot fa mie meent.

²²Un David säd to Ittai: Daut es dan goot! Un Ittai un de Menschen, dee met am wieren, jinjen veropp.

²³De Lied en de Staut hielden lud aus see däm Kjennich siene Menschen, un uk däm Kjennich, sagen derch daut Kidron Tol no de Wiltnis opptoo gonen.

²⁴Un Abjatar brocht Opfa, un uk Zadok, un aul de Leviten kjeemen met Gott siene Bundeskjist. See saden Gott siene Kjist han, bat aul David siene Menschen ut de Staut jegonen wieren.

²⁵Dan säd de Kjennich to Zadok: Droacht Gott siene Kjist trigj en de Staut nenn. Wan ekj ver däm HARN aunjeseenen sie, dan woat hee mie trigj brinjen, daut ekj de Kjist un uk däm HARN siene Woninj woa seenen kjennen.

²⁶Oba wan hee nich eene Freid aun mie haft, dan jäw ekj mie doatoo han, daut hee doonen kaun waut am jefelt.

²⁷De Kjennich säd to Zadok, däm Priesta: Got en Fräd trigj en de Staut nenn, du un Abjatar, un dien Sän Ahimaaz un Abjatar sien Sän Jonatan.

²⁸Ekj woa doa wua wie derch däm Riefa gonen luaren bat jie mie eene Norecht schekjen.

²⁹Un soo jinjen Zadok un Abjatar trigj en Jerusalem nenn met Gott siene Kjist. Un see bleewen doa.

³⁰Un David jinkj opp däm Oliewenboajch nopp. Hee hield aus hee jinkj, un wia boaft un haud sien Kopp en Trua bedakjt. Un aul dee waut met am wieren, bedakjten sikj dän Kopp, un hielden aus see wieda jinjen.

³¹Aus David hieed, daut Ahitofel no Absalom siene Sied jegonen wia, säd hee: HAR, lot Ahitofel sienen Rot to nuscht woaren.

³²Un aus David bat bowen aum Boajch kjeem, wua de Lied Gott aunbäden deeden, doa troff am Huschai de Arkita. Huschai haud sienen Rock opjeräten un haud Ieed oppem Kopp.

³³Un David säd to am: Du woascht mie kjeene Help sennen, wan du met mie kjemst.

³⁴Oba wan du trigj no de Staut jeist, un du to Absalom sajen woascht: Ekj woa dien Deena sennen, mien Kjennich, soo aus ekj dien Voda sien Deena wia, dan woascht du fa mie kjennen Ahitofel sienen Rot veschmieten.

³⁵De Priesta Zadok un Abjatar woaren doa sennen, un du saust an aules sajen, waut du en däm kjennichlichen Paulaust hieescht.

³⁶Zadok sien Sän Ahimaaz un Abjatar sien Sän Jonatan woaren doa sennen un dee kjennen mie eene Norecht brinjen von aules waut du enwoascht.

³⁷Un Huschai, David sien Frint, jinkj krakjt dan en Jerusalem nenn aus Absalom deed.