Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Samuel 18 Bible Online

2. Samuel 18 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Samuel 18

¹Un de Kjennich David saumeld de Mana dee met am wieren, un stald Leidasch äwa Gruppen von 1.000 un äwa Gruppen von 100.

²Un David schekjt an en dree Gruppen. Dee äare Kommandaunten wieren Zeruja äare Säns, Joab, un Abischai, un Ittai von Gat. Un de Kjennich säd: Ekj woa selfst uk met junt gonen.

³Du sust nich gonen, säden siene Leidasch. Wan wie flichten, ooda wan de halft von ons stoawen es an nich wichtich. Oba du best mea wieet aus 10.000 von ons. Daut es bäta wan du en de Staut blifst un ons Help schekjst.

⁴Un de Kjennich säd: Ekj woa krakjt daut doonen waut junt daut baste schient. Un de Kjennich stunt bie daut Stautspuat aus de gaunze Armee bie äare hundade un dusende rut jinkj.

⁵Un de Kjennich säd to Joab un Abischai un Ittai: Veschoont mie mienen Sän, Absalom. Aule Mana hieeden daut aus hee de Kommandaunten daut säd wäajen Absalom.

⁶Dan jinkj de Armee oppe Stap nopp jäajen Israel. De Kaumf wort em efraimschen Woolt jehoolen.

⁷Un de Israeliten worden von David siene Mana jeschloagen. Doa wieren sea väl Doodes, bie 20.000 Maun.

⁸De Kaumf vespreed sikj sea breet en de Jäajent un doa storwen mea Mana wäajen de Launtschoft aus vom Schwieet.

⁹Met eemol sagen waut von David siene Mana Absalom. Absalom wia opp eenen Mula, un de Mula jinkj unja eenen grooten Ieekjenboom un Absalom bleef biem Kopp aun dän Boom henjen. Hee honk doa tweschen Himmel un Ieed un sien Mula rand wieda.

¹⁰Eent von de Mana, waut daut sagen, säd to Joab: Horch emol. Ekj sach Absalom aun eenen Ieekjenboom henjen.

¹¹Un Joab säd to däm, dee am daut vetald: Waut sajchst du? Du sachst am oba du hast am nich doot jeschloagen? Ekj haud die tieen Selwastekja un eenen Mauntel doafäa jejäft.

¹²Oba de Maun säd to Joab: Un wan ekj 1.000 Stekja Selwa en de Haunt jefeelt haud, haud ekj nich mien Schwieet jäajen däm Kjennich sien Sän jebrukt. Wie hieeden daut aula aus de Kjennich to die un Abischai un Ittai säd, daut wie sullen am sienen Sän Absalom veschoonen.

¹³Un wan ekj nich no däm Kjennich jehorcht haud un am haud omjebrocht, wudd de Kjennich daut onbedinjt to hieren jekjräajen haben, un du wurscht mie nich jeholpen haben.

¹⁴Un Joab säd: Ekj woa hia kjeene Tiet mea met die toobrinjen! Un hee neem dree Spiessen un stuak dee en Absalom sien Hoat nenn, aus hee doa läwendich aum Boom honk.

¹⁵Un tieen von Joab siene Jewäadräaja jinjen un stunden en eenen Rinkj rom Absalom un schluagen am doot.

¹⁶Dan leet Joab de Posaun blosen aus een Tieekjen daut de Kaumf äwa wia. Un de Mana hieeden opp met de Israeliten hinjaraun joagen.

¹⁷Un see neemen Absalom un schmeeten am en een grootet Loch en däm Woolt, un see hiepten eenen grooten Klompen Steena äwa am opp. Un de Israeliten, dee Absalom unjastett hauden, flichten, een jiedra no sien Hus.

¹⁸Absalom haud en sien Läwen eenen steilen Steen en daut Kjennichs Tol oppjerecht. Hee haud jesajcht: Ekj hab kjeenen Sän, dee no mie woat mienen Nomen wieda droagen. Hee jeef dän Steen sienen ieejenen Nomen; bat däm vondoagschen Dach heet daut “Absalom sien Aunjedenkj”.

¹⁹Dan säd Ahimaaz, Zadok sien Sän: Lot mie no däm Kjennich ranen, un am de Norecht brinjen daut de HAR am von siene Fiend äare Macht jerat haft.

²⁰Un Joab säd: Du saust vondoag nich de Norecht droagen. Aun eenen aundren Dach kaust du de Norecht brinjen, oba vondoag saust du nich de Norecht droagen, daut däm Kjennich sien Sän doot es.

²¹Un Joab schekjt eenen Deena, dee von Kusch en Afrika staumd, un säd: Go saj däm Kjennich, waut du jeseenen hast. Un de Deena kjneed sikj ver Joab, un dan rand hee auf.

²²Un Ahimaaz, Zadok sien Sän, säd to Joab: Eendoont waut doa woat, lot mie uk met däm Deena, dee von Kusch staumd, ranen. Un Joab säd: Wuarom woascht du doahan ranen, mien Jung. Du woascht doa nuscht väa kjrieen.

²³Mie es daut eendoont waut doa woat, säd hee, ekj ran uk. Un Joab säd: Dan ran. Un Ahimaaz rand derch daut Tol, un kjeem däm Deena, dee von Kusch staumd, veropp.

²⁴David saut tweschen daut Butapuat un daut Bennapuat. Un de Wajchta opp daut Dak vom Puat bie de Mia kjikjt sikj rom un sach eenen auleen ranen.

²⁵Un de Wajchta roopt un säd daut toom Kjennich. Un de Kjennich säd: Wan doa eena auleen es, dan es daut goode Norecht. Un met de Tiet kjeem dee noda.

²⁶Un de Wajchta sach noch eenen Maun ranen, un hee roopt rauf: Ekj see noch eenen auleen ranen. Un de Kjennich säd: Dee brinjt uk goode Norecht.

²⁷Un de Wajchta säd: Soo aus de ieeschta rant, lat no Ahimaaz, Zadok sien Sän. Un de Kjennich säd: Daut es een gooda Maun, un brinjt goode Norecht.

²⁸Dan roopt Ahimaaz toom Kjennich: Fräd! Un hee schmeet sikj opp de Ieed ver däm Kjennich un säd: Ekj preis Gott däm HARN, dee aul dee en diene Macht jejäft haft, dee sikj jäajen die, mienen Harn un Kjennich, oppstalden.

²⁹Un de Kjennich säd: Steit daut goot met däm jungen Maun, Absalom? Un Ahimaaz säd: Aus Joab sienen Deena schekjt, sach ekj een grootet Jeweel, oba ekj weet nich waut doa väajinkj.

³⁰Un de Kjennich säd: Sto hia een bät biesied mie. Un hee jinkj biesied am un bleef doa stonen.

³¹Dan kjeem de Deena, dee von Kusch staumd, un dee säd: Doa es goode Norecht fa mienen Harn un Kjennich. De HAR haft die vondoag ut de Macht jebrocht von dee waut sikj jäajen die stalden.

³²Un de Kjennich säd to däm Deena: Steit daut goot met däm jungen Maun, Absalom? Un de Deena säd: Muchten aul de Fiend von mienen Harn, dän Kjennich, un aul dee waut sikj fa beeset jäajen die opplänen, soo sennen aus dee junga Maun.