Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Kjennichs 14 Bible Online

1. Kjennichs 14 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Kjennichs 14

¹Om dee Tiet, wort däm Kjennich Jerobeam sien Sän Abija krank.

²Un Jerobeam säd to siene Fru: Moak die reed, un vestal die soo daut kjeena weet daut du Jerobeam siene Fru best, un go no Silo. Doa en Silo es de Profeet Ahija, dee mie säd, daut ekj sull Kjennich äwa dit Volkj sennen.

³Nemm tieen Bulkje Broot un aundret Jebaknis, un een Dinkj met Honnich met, un go no däm Profeet. Dee woat die sajen, woo daut met ons Kjint utkomen woat.

⁴Un Jerobeam siene Fru deed daut. See muak sikj reed un jinkj no Silo un doa no Ahija sien Hus. Ahija kunn nich mea seenen, wiels siene Uagen wieren aul soo ellaschwak.

⁵Un de HAR säd to Ahija: Horch emol. Jerobeam siene Fru es oppem Wajch häa, un well weeten woo sikj daut met äaren Sän romnämen woat. Dee es krank. Wan see kjemt, dan saj ar soo un soo. Un aus see nenn kjeem, vestald see sikj gaunz.

⁶Oba aus Ahija ar komen hieed un daut see derch de Däa kjeem, säd hee: Komm nenn, Jerobeam siene Fru. Wuarom vestalst du die, sest wäa to sennen? Ekj hab schwoare Norecht fa die.

⁷Go saj Jerobeam: Dit es waut de HAR, Israel äa Gott sajcht: Ekj hab die oppjehowen von en daut Volkj un die to eenen Leida jemoakt äwa mien Volkj Israel.

⁸Ekj hab daut Kjennichrikj ut David siene Macht jeräten un die daut jejäft. Oba doch hast du nich soo jeläft aus mien Deena David, dee miene Jebooten hilt un met sien gaunzet Hoat mie jehuarsom wia. David deed bloos soont waut mie jefoll.

⁹Oba du hast beeset jedonen, oaja aus aul dee ver die. Du best jegonen un hast aundre Jetta un jeformde Bilda jemoakt, un hast mien Oaja jereizt un hast mie hinja dienen Rigjen jeschmäten.

¹⁰Un wiels du dit jedonen hast, woa ekj eenen grooten Schoden opp diene Famielje komen loten. Aule Maunslied no die en diene Famielje woaren bat opp daut latste utjerot woaren von en Israel. Ekj woa Jerobeam siene Nokomen rutfäajen, soo aus eena Mell rutfäacht bat daut aula buten es.

¹¹Dee von Jerobeam siene Nokomen, dee en de Staut stoawen, woaren von de Hunj jefräten woaren, un dee waut oppe Stap stoawen, woaren von de Väajel jefräten woaren. Dit haft de HAR jesajcht.

¹²Un Ahija säd noch wieda: Moak die opp däm Wajch un go trigj no Hus. Un wan du met diene Feet en de Staut nenn jeist, woat dien Kjint stoawen.

¹³Daut gaunze Israel woat fa am truaren un see woaren am begrowen. Hee es de eensja von Jerobeam siene Nokomen dee en een Grauf begroft woat woaren. Un daut es wiels hee es de eensja en Jerobeam siene Famielje, aun däm de HAR, Israel äa Gott een Jefaulen haft.

¹⁴De HAR woat sikj eenen Kjennich äwa Israel saten, un dee woat Jerobeam siene Nokomen aun dän Dach utroden. Un waut see wie? Daut fangt nu aul aun.

¹⁵De HAR woat Israel vepitschen soo aus Rua en daut Wota han un häa jepitscht woat, un woat Israel opprieten ut dit goode Launt, woont hee äare Vodasch jejäft haft. Hee woat an aun jantsied vom Eufrat Riefa vestreien, wiels see de Ascherabilda jemoakt haben un am doamet enjeoajat haben.

¹⁶Hee woat Israel aufjäwen wäajen Jerobeam siene Sinden. Hee haft jesindicht un hee haft daut Volkj sindjen moakt.

¹⁷Un Jerobeam siene Fru neem Aufscheet un jinkj wajch no Tirza. Un aus see äwa de Schwal von äare Hus Däa staupt, storf de Jung,

¹⁸un see musten am begrowen. Un daut gaunze Israel truad äwa am, soo aus de HAR en sien Wuat jesajcht haud, daut sien Deena, de Profeet Ahija jejäft haud.

¹⁹De gaunze Jeschicht von Jerobeam sien kjriejen un rejieren es gaunz en daut Buak von de Jeschicht von de Kjennichs en Israel doljeschräwen.

²⁰Jerobeam wia fa 22 Joa Kjennich en Israel. Dan storf hee, un wort begroft. Jerobeam sien Sän Nadab wort Kjennich no am.

²¹Un to de selwje Tiet, wia Rehabeam, Salomo sien Sän, Kjennich en Juda. Rehabeam wia 41 Joa oolt aus hee Kjennich wort, un hee wia 17 Joa Kjennich en Jerusalem. Jerusalem wia de Staut woone de HAR von mank aul de Stam en Israel sikj jewält haud, daut hee sienen Nomen doa hanstald. Rehabeam siene Mutta heet Naama. See wia eene amonitische Fru.

²²De Menschen en Juda deeden waut däm HARN schlajcht jefoll un see reizten däm HARN dolla aus aul äare Vodasch hauden met äare Sinden.

²³See buden sikj uk huage Opfastäden, steile Steena, un Ascherabilda opp jieda huagen Boajch un unja jieda jreenen Boom.

²⁴Doa wieren soogoa Tempelhuara en daut Launt, dee aul de oppscheiselje Dinja uteewden, woont de Velkja deeden, ea de HAR an ver de Israeliten rutjuach.

²⁵Dan en Rehabeam sien feftet Joa aus Kjennich, trock de ägiptischa Kjennich Schischak jäajen Jerusalem,

²⁶un neem de wieetvolle Dinja vom Tempel un uk von däm Kjennich sien Hus. Hee neem aules waut doa to nämen wia, un uk de goldne Schilten, dee Salomo jemoakt haud.

²⁷Dan muak Rehabeam bronsne Schilten fa de Wajchta dee bie de Däaren von däm Kjennich sien Hus oppausten.

²⁸Un jiedatsmol wan de Kjennich no däm Tempel jinkj, jinjen de Wajchta met de Schilten met am un brochten dee nohäa wada trigj no de Wajchta äare Stow.

²⁹Waut sest noch to de Jeschicht von Rehabeam jehieet, un aules waut hee deed, es en daut Buak von de Jeschicht von de Kjennichs en Juda jeschräwen.

³⁰Doa wia emma wada Kjrich tweschen Rehabeam un Jerobeam.

³¹Un aus Rehabeam storf, wort hee met siene Vodasch en de Davidstaut begroft. Rehabeam siene Mutta heet Naama. See wia eene amonitische Fru. Un Rehabeam sien Sän Abija wort Kjennich no am.