Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Kjennichs 17 Bible Online

1. Kjennichs 17 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Kjennichs 17

¹Doa wia een Profeet von Tischbe en Gilead, dee heet Elia. Een Dach säd Elia to Ahab: Soo secha aus de HAR, Israel äa Gott läft, däm ekj deen, woat doa kjeen Räajen ooda Deiw en dise Joaren faulen, buta wan ekj doafäa bäd.

²Un doa kjeem een Wuat vom HARN no Elia, daut doa säd:

³Go wajch von hia. Go nom Oosten en de Boaj nenn no däm Riefa Krit, dee en däm Jordan nenn rant.

⁴Du saust doa von däm Riefa drinkjen, un ekj hab aun waut Kraujen bestalt, daut see die to äten brinjen.

⁵Un hee deed soo aus am jesajcht wort vom HARN. Hee jinkj un sad sikj biem Riefa Krit doll, dee Riefa waut en däm Jordan rant.

⁶Un de Kraujen brochten am Broot un Fleesch, zemorjes un zeowes. Un hee drunk vom Riefa.

⁷Dan oba om eene jewesse Tiet, drieejd de Riefa ut, wiels doa kjeen Räajen en de Jäajent wia.

⁸Un de HAR säd to Elia:

⁹Pak die emol opp un go no de Städ dicht bie Sidon, dee Zarpat heet. Doa saust du een stoot bliewen. Ekj hab doa eene Wätfru jesajcht, daut see die to äten jäwen saul.

¹⁰Un Elia saumeld siene Sachen un jinkj no Zarpat. Aus hee bat aun daut Stautspuat kjeem, wia doa eene Wätfru, dee doa Stakja tooplaus. Un Elia roopt de Fru un säd to ar: Hol mie emol waut Wota toom drinkjen en een Dinkj.

¹¹Un aus see wajchjinkj, roopt hee ar hinjaraun: Brinj mie uk waut Broot.

¹²Un aus see säd: Soo secha aus de HAR dien Gott läft, hab ekj kjeen Jebaknis. Ekj hab bloos eene Hauntvoll Mäl enne Doos un een bät Eelj en de Kruck. Ekj läs hia jrod Stakja toop, daut ekj daut fa mie un mien Sän baken kaun, daut wie äten kjennen un stoawen.

¹³Oba Elia säd to ar: Enjst die nich. Go un moak daut soo aus du sätst. Oba moak mie daut ieeschte een Brootkje, von daut waut du hast, un brinj mie daut. No däm, saust du uk waut fa die un dienen Sän moaken.

¹⁴De HAR, Israel äa Gott, sajcht: De Mäldoos woat nich ladich woaren un de Kruck met Eelj woat nich utranen bat dän Dach, wan de HAR daut woat räajnen loten oppe Ieed.

¹⁵Un see jinkj un deed soo aus Elia jesajcht haud. Un see un hee un äa Sän hauden to äten, fa eene lange Tiet.

¹⁶Un daut Mäl en äare Doos wort nich aula, un de Eelj en äare Kruck rand nich ut, krakjt soo aus de HAR jesajcht haud derch Elia.

¹⁷No eene Tiet wort de Wieetsche äa Sän krank. Un daut wort soo schlemm, daut hee opphieed met odmen.

¹⁸Un see säd to Elia: Waut hab ekj die aunjedonen? Best du häa jekomen, daut ekj aun miene Sind denkjen sull un daut mien Sän stoawen wudd?

¹⁹Un hee säd to ar: Jeff mie dienen Sän. Un hee neem am von äare Schoot un druach am nopp en siene Stow nenn un läd am opp sien Bad.

²⁰Un Elia bäd däm HARN opp ludes aun un säd: HAR, mien Gott, woascht du werkjlich soon schwoaret opp dise Fru brinjen, bie woone ekj won, daut äa Sän stoawen woat?

²¹Un hee strakjt sikj dree mol opp daut Kjint nopp un bäd toom HARN: HAR, mien Gott, lot dit Kjint sien Läwen wada trigj komen.

²²Un de HAR hieed Elia sien Jebäd, un daut Kjint sien Läwen kjeem trigj en am nenn, un hee vehold sikj.

²³Un Elia un daut Kjint jinjen rauf von siene Stow opp dän Bän. Hee jeef de Mutta äa Kjint un säd: Kjikj, dien Sän läft.

²⁴Un de Fru säd to Elia: Nu weet ekj daut du een Gottesmaun best. Nu weet ekj, daut daut Wuat, woont du vom HARN sajchst, de Woarheit es.