Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Kjennichs 18 Bible Online

1. Kjennichs 18 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Kjennichs 18

¹Dan een stoot lota, en daut dredde Joa, kjrieech Elia een Wuat vom HARN: Go un wies die ver Ahab. Dan woa ekj daut räajnen loten oppe Ieed.

²Un Elia jinkj, daut hee ver Ahab komen wudd. De Hungaschnoot wia sea schlemm en Samaria.

³Un Ahab roopt Obadja, däm Oppsechta fa dän Paulaust. Obadja haud emma met sien Hoat aum HARN jejleeft.

⁴Aus Isebel emol däm HARN siene Profeeten aufschaufen deed, haud hee 100 Profeeten en twee Gruppen en Heelen vestoaken, 50 opp eene Städ un opp eene aundre Städ uk 50. Hee vesorjd dee doa met Broot un Wota.

⁵Un nu säd Ahab to Obadja: Go emol derch daut Launt un kjikj bie aule Borms un Riefasch, auf wie wua Hei finjen, daut wie onse Pieed un Mulasch aum Läwen hoolen kjennen, sest gonen ons noch waut von dee doot.

⁶Un see jinjen un sochten, een jiedra opp eenen aundren Wajch. Ahab wia opp eenen Wajch un Obadja opp eenen aundren.

⁷Aus Obadja oppem Wajch wia, troff Elia am. Soo schwind aus Obadja Elia kjand, foll hee opp sien Jesecht un säd: Best du nich Elia, mien Har?

⁸Un Elia säd: Jo. Go du no dienen Harn un saj am, daut Elia hia es.

⁹Un hee säd: Waut hab ekj veschulcht daut du dienen Deena west en Ahab siene Macht jäwen, daut hee mie ombrinjt?

¹⁰Soo secha aus de HAR dien Gott läft, haft mien Har no jieda Launt un Kjennichrikj jeschekjt, om no die to sieekjen. Un wan dee säden daut du nich doa wieescht, dan velangd hee een Eit von daut Kjennichrikj ooda Volkj, daut see die doa nich fungen.

¹¹Un du sajchst nu, ekj saul no mienen Harn gonen un am sajen, daut du hia best?

¹²Ei wan, soo schwind aus ekj hia wieda go, däm HARN sien Jeist die wajchnemt, un kjeena weet wuahan? Waut wudd Ahab doonen, wan ekj am jesajcht haud, daut du hia best, un hee die dan nich finjt? Hee wudd mie ombrinjen. Un ekj hab von kjlien opp Forcht jehaut fa däm HARN.

¹³Weet mien Har nich daut aus Isebel däm HARN siene Profeeten doot muak, daut ekj 100 von dee, 50 en eene Heel un 50 en eene aundre aum Läwen hilt un dee met Broot un Wota vesorjd?

¹⁴Un du sajchst jrod soo: Go no dienen Harn un saj am, daut Elia hia es? Hee woat mie secha doot moaken.

¹⁵Un Elia säd: Soo secha aus de HAR, dee aules rejieet, läft, un ver däm ekj sto, woa ekj mie vondoag von am seenen loten.

¹⁶Un Obadja jinkj no Ahab un säd am daut. Un Ahab jinkj no Elia.

¹⁷Aus hee am sach, säd Ahab to Elia: Hia es dee, dee Israel vestieet.

¹⁸Un Elia säd: Ekj hab nich Israel vestieet, oba soo aus du un dien Voda rejieet haben un däm HARN siene Jebooten nich jehorcht haben, un Baal jedeent haben, daut haft Israel vestieet.

¹⁹Oba nu roop emol daut gaunze Israel, daut see mie bie däm Karmel Boajch trafen. Brinj de 450 Baals Profeeten un de 400 Aschera Profeeten, dee bie Isebel äaren Desch äten.

²⁰Un Ahab schekjt eene Norecht no aule Menschen en Israel un vesaumeld de Profeeten opp däm Karmel Boajch.

²¹Un Elia stald sikj ver daut Volkj un säd: Woo lang well jie junt opp beid Sieden delenjd schlapen? Wan de HAR Gott es, dan deent am, oba wan Baal es, dan deent däm. Un daut Volkj jeef am kjeene Auntwuat.

²²Un Elia säd to daut Volkj: Ekj sie de eensja von däm HARN siene Profeeten waut äwajebläwen es, oba Baal haft 450 Profeeten.

²³Brinjt twee junge Bolles. Lot an eenen Boll nämen un dän en Stekja schnieden un opp daut Holt lajen, oba doa kjeen Fia naun lajen. Ekj woa dän aundren Boll reed moaken un opp daut Holt lajen, un doa kjeen Fia naun lajen.

²⁴Lot de Baals Profeeten dän Nomen von äaren Gott aunroopen, un ekj woa dän HARN sienen Nomen aunroopen. Un dan lot wie dän, dee met Fia auntwuaten woat, Gott sennen. Un daut gaunze Volkj säd: Jo, daut es rajcht.

²⁵Un Elia säd to de Baals Profeeten: Wält junt eent von dee Bolles, un moakt dän daut ieeschte reed. Jie sent een Deel. Roopt junen Gott sienen Nomen aun, oba lajcht kjeen Fia doa naun.

²⁶Un see neemen dän Boll, dän an jejäft wia, un muaken dän reed un roopten Baal sienen Nomen aun, vom Morjen bat opp Meddach. See säden: Baal, auntwuat ons. Oba doa wia kjeene Stemm ooda aundre Auntwuat. Un see muaken äare Jedonten rom däm Aultoa dän see jemoakt hauden.

²⁷Aus daut Meddach wort, spott Elia an un säd: Roopt sea lud. Hee es doch een Gott. Hee es veleicht deep en Jedanken ooda haft daut drock. Hee es veleicht wajch jegonen ooda enjeschlopen, daut jie am oppwakjen sellen.

²⁸Un see roopten lud un schneeden sikj met Schwieed un Spiessen, soo aus see meamol deeden, bat see met Bloot beranden.

²⁹Un dän gaunzen Nomeddach muaken see äare Jedonten aus Profeeten, bat daut Tiet wia daut Ätesopfa to brinjen. Oba doa wia kjeene Stemm un kjeene Auntwuat. Doa wia kjeen Tieekjen von däm, wäm see aunroopten.

³⁰Dan säd Elia to daut gaunze Volkj: Komt emol aula dicht bie mie. Un see kjeemen aula dicht bie am. Un Elia bud dän HARN sien Aultoa wada opp, dee doljeräten wia.

³¹Hee neem twalw Steena, soo aus doa Stam fa Jakob siene Säns wieren. De HAR haud to dän Staumvoda Jakob jesajcht: Du saust Israel heeten.

³²Un hee bud met dee Steena eenen Aultoa en däm HARN sienen Nomen. Runtom dän Aultoa muak hee eene Groow, groot jenuach fa tieen Kilo Sot.

³³Dan läd hee daut Holt doanopp, schneet dän Boll en Stekja, un läd daut opp daut Holt.

³⁴Un hee säd: Brinjt vea Krucken met Wota un jeet dee opp daut Opfa un daut Holt. Un hee säd: Doot daut noch eemol. Un see deeden daut noch eemol. Un hee säd: Doot daut noch toom dredden mol. Un see deeden daut toom dredden mol.

³⁵Daut Wota rand vom Aultoa auf un feld de Groow met Wota.

³⁶Un aus daut Tiet wia daut Ätesopfa to brinjen, jinkj Elia no däm Aultoa un bäd: HAR, du Gott fa Abraham, Isaak un Israel, lot daut vondoag to seenen sennen daut du de Gott en Israel best, un daut ekj dien Deena sie. Bewies daut, daut ekj dit no diene Aunordnunk jedonen hab.

³⁷Auntwuat mie, HAR. Auntwuat mie soo daut dit Volkj weeten woat, daut du, HAR, Gott best, un daut du an daut Hoat woascht rein moaken.

³⁸Dan foll doa Fia vom Himmel un daut vebrend daut Brauntopfa, daut Holt, de Steena un de Ieed. Daut lekjt daut Wota ut de Groow rut.

³⁹Aus daut Volkj dit sach, follen see aula opp äa Jesecht un säden: De HAR es Gott! De HAR es Gott!

⁴⁰Oba Elia säd to an: Jriept de Baals Profeeten daut kjeena von an wajchkjemt. Un see jreepen dee, un Elia brocht dee rauf no dän Kischon Riefa un brocht dee doa om.

⁴¹Un Elia säd to Ahab: Go nopp, un at un drinkj, wiels ekj hia daut ruzhen, soo aus wan daut sea räajnen woat.

⁴²Un aus Ahab nopp jinkj toom äten un drinkjen, jinkj Elia opp däm Karmel Boajch nopp bat bowen. Doa kjneed hee sikj bat de Ieed un läd sien Jesecht tweschen siene Kjneeen.

⁴³Un hee säd to sienen Deena: Go un kjikj no daut Mäa. Dee jinkj un kjikjt un säd: Doa es nuscht. Un Elia säd: Go wada, säwen mol.

⁴⁴Un aus hee daut säwende mol kjikjt, säd hee: Horch emol. Doa kjemt eene kjliene Wolkj opp von em Mäa. Dee es soo groot aus een Maun siene Haunt. Un Elia säd to dän Deena: Go un saj Ahab, hee saul aunspaunen un rauf foaren, daut de Räajen am nich opphelt.

⁴⁵Un en eene korte Tiet wia de Himmel dunkel von Wolkjen un Wint, un daut räajend sea. Ahab stieech opp däm Woagen un fua auf no Jesreel.

⁴⁶Un Elia kjrieech Krauft vom HARN, un hee neem sikj siene Kjleeda fausta om, un rand ver Ahab bat Jesreel.