Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Kjennichs 6 Bible Online

2. Kjennichs 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Kjennichs 6

¹De Profeeten äare Jinja säden to Elisa: Horch emol. De Städ wua wie wonen wan wie von die lieren, es too kjlien fa ons.

²Sull wie nich aula en daut Jordan Tol gonen un jieda eenen Boom aufmoaken. Dan kunn wie ons doa eene Städ buen, wua wie wonen kunnen. Un Elisa säd: Jo, got.

³Un eena kroagd am un säd: Go doch uk met diene Mana. Un hee säd: Jo, ekj woa metgonen.

⁴Un hee jinkj met an met. Un aus see no däm Jordan kjeemen, hakten see doa Beem auf.

⁵Oba eenem passieed daut, daut siene Akjs vom Stäl fluach un en daut Wota foll. Hee roopt fuaz: Oba nä, mien Har. Un daut es uk noch eene Jeliede.

⁶Dan kjeem Elisa un säd: Wua es dee nenn jefollen? Aus see am de Städ weesen, schneet hee sikj eenen Stock auf un schmeet dän doahan. Un de Akjs schwomm opp daut Wota.

⁷Un hee säd: Häw dee opp. Un de Maun langd doahan un neem de Akjs.

⁸Eemol, aus de Kjennich von Aram jäajen Israel kjeem, beräd hee met siene Kommandaunten, krakjt wua see daut Loaga oppstalen wullen.

⁹Dan schekjt de Gottesmaun eene Norecht no däm Kjennich en Israel un säd: Paus opp daut du nich bie dee Städ vebie jeist. De Aramäa gonen doahan.

¹⁰Un de Kjennich von Israel leet siene Menschen weeten waut de Gottesmaun jesajcht haud, un woarnd an, daut see sullen oppaussen un sikj wäaren. Dit wort nich bloos eent ooda twee mol.

¹¹Un de aramäischa Kjennich wort gaunz fuchtich äwa de gaunze Sach. Hee kroagd siene Kommandaunten toop un säd to an: Well jie mie nich sajen, wäa von onse Mana däm Kjennich von Israel halpt?

¹²Un eena von de Kommandaunten säd: Daut es nich eena von ons, mien Har un Kjennich. Daut es Elisa, de Profeet en Israel. Dee sajcht sienen Kjennich soogoa waut du en diene Schlopstow rätst.

¹³Un hee säd: Dan got emol han un finjt ut wua dee es, daut ekj däm kaun loten häabrinjen. Un aus see trigj kjeemen, säden see: Horch emol. Dee es en Dotan.

¹⁴Un hee schekjt een deel Soldoten opp Pieed un Woages un aundre Soldoten doahan, soo daut see de Staut en de Nacht runtom besaden.

¹⁵Tiedich zemorjes stunt däm Gottesmaun sien Deena opp un jinkj rut. Un hee sach daut Loaga von Soldoten un aul de Pieed un Woages runtom de Staut. Un sien Deena säd to Elisa: Oba mien HAR. Waut sell wie nu doonen?

¹⁶Un Elisa säd: Du brukst goanich Angst haben. Dee waut fa ons sent, sent mea aus dee waut fa an sent.

¹⁷Un Elisa bäd: HAR, moak am siene Uagen op, daut hee seenen kaun. Un de HAR muak daut, daut de Deena seenen kunn. Un hee sach daut de Boajch rom Elisa, voll von fieeje Pieed un Woages wieren.

¹⁸Dan aus de Aramäa no am opptoo kjeemen, säd Elisa en sien Jebäd: HAR, moak de Menschen aula blint. Un de HAR muak dee blint, krakjt soo aus Elisa jesajcht haud.

¹⁹Un Elisa säd to an: Dit es nich de rajchta Wajch un uk nich de rajchte Staut. Komt met mie met, ekj woa junt no däm Maun leiden däm jie sieekjen. Un hee leid dee no Samaria.

²⁰Aus see dan no Samaria kjeemen, säd Elisa: HAR, lot an wada seenen. Un de HAR muak daut, daut see wada seenen kunnen, un see vefieeden sikj aus see sagen daut see en de Medd von Samaria wieren.

²¹Aus de Kjennich von Israel dee sach, säd hee to Elisa: Mien Voda. Saul ekj dee ombrinjen?

²²Oba Elisa säd: Nä, du saust dee nich ombrinjen. Du hast dee nich met Schwieet un Boagen faust jenomen. Dan hast du uk kjeen rajcht dee omtobrinjen. Sat dee Broot un Wota väa, daut see äten kjennen, un dan lot an trigj no äaren Kjennich gonen.

²³Un see muaken eene groote Moltiet reed, un aus see jejäten un jedrunken hauden, leet hee dee trigj no äaren Kjennich gonen. No daut kjeemen de Aramäa nich mea en daut Launt Israel.

²⁴Eene jewesse Tiet no dit, trock de Kjennich Ben Hadad von Aram siene gaunze Armee toop, un jinkj met dee no Samaria un stald sikj runtom de Staut.

²⁵See bleewen doa soo lang bat de Lied en Samaria nich mea to äten hauden. Daut wort soo schlemm daut een Kopp von eenen Äsel 80 Selwastekja kost, un eene Haunt voll Duwenmest kost 5 Selwastekja.

²⁶Dan eemol aus de Kjennich von Israel bowen opp de Mia rom de Staut delenjd jinkj, roopt eene Fru no am un säd: Halp mie doch, mien Har un Kjennich.

²⁷Un hee säd: Wan de HAR die nich halpt, woo saul ekj die dan noch halpen? Kaun ekj waut vom Draschplauz ooda von de Wienpras jäwen?

²⁸Un hee fruach ar: Waut es loos? Un see säd: Dise Fru hia säd to mie: Jeff dienen Sän, daut wie dän vondoag äten. Morjen ät wie dan mienen Sän.

²⁹Un soo koakt wie jistren mienen Sän un eeten dän. Dan dän näakjsten Dach säd ekj: Nu jeff dienen Sän, daut wie dän äten. Oba see vestuak am bloos.

³⁰Aus de Kjennich hieed, waut de Fru säd, reet hee siene Kjleeda twei. Un wiels hee doa opp de Mia wia, sagen de Lied, daut hee een Sakkjleet unjajetrocken haud.

³¹Un hee säd: Lot Gott doonen met mie waut hee well, wan Elisa, Schafat sien Sän, morjen noch sienen Kopp opp siene Schulren haft.

³²Elisa saut don jrod en sien Hus, un bie am wieren waut Leida. De Kjennich haud eenen von siene Mana no Elisa jeschekjt, un aul ea de Maun no Elisa kjeem, säd Elisa to de Leidasch: Jie woaren seenen, daut dis Merda eenem no mie jeschekjt haft, daut dee mie dootschleit. Paust opp wan de Maun kjemt, daut jie däm nich nenn loten. Hoolt de Däa too, daut hee doajäajen rant. Horcht emol, ekj kaun däm sien Har aul hinja am komen hieren.

³³Un ea hee utjerät haud, kjeem de Kjennich aul no am un säd: Horch emol. De HAR haft ons disen Trubbel jemoakt. Woo saul ekj noch luaren daut hee ons halpen woat?