Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Chronik 22 Bible Online

1. Chronik 22 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Chronik 22

¹Dan säd David: Hia saul de Tempel fa dän HARN, onsen Gott, jebut woaren, un hia saul de Aultoa stonen, opp däm de Brauntopfa fa de Israeliten jebrocht woaren.

²David leet de Mana ut daut gaunze Launt Israel toopholen, waut von aundre Velkja staumden, un stald Steenoabeida aun, om groote veakauntje Steena trajchttohaken om daut Gotteshus to buen.

³David veschauft uk väl Iesa toom Näajel moaken om de Däaren un Klaumasch toop to moaken; un Brons veschauft hee soo väl, daut et nich to wäajen jinkj.

⁴Uk Zeedastam worden soo väl toopjebrocht, daut see daut nich mea talden, wiels de Lied von Sidon un Tierus brochten väl Zeedaholt no David.

⁵David docht sikj soo: Mien Sän Salomo es noch junk un onerfoaren; oba däm HARN sien Tempel mott soon groosoatja Bu woaren, daut dee en aule Lenda bewundat un jeloft woat. Doawäajen well ekj fa am reedmoaken. Soo muak David ver sienen Doot noch väl fa dän Tempelbu reed.

⁶Dan roopt hee sienen Sän Salomo no sikj un jeef am dän Oppdrach, eenen Tempel fa däm HARN, Israel äaren Gott, to buen.

⁷Un hee säd to am: Mien Sän, ekj haud em Senn, een Hus to buen, wua däm HARN mien Gott sien Nomen, aunjebät woat.

⁸Oba hee leet mie sajen: Du hast groote Kjriej jefieet un väl Menschen omjebrocht; doawäajen saust du nich een Hus buen wua mien Nomen aunjebät woat, wiels du ver mie soo väl Menschen omjebrocht hast.

⁹Oba de Sän, dee die jebuaren woat, woat een frädelja Maun sennen; ekj woa am Fräd veschaufen von aul siene Fiend runtom. Hee saul Salomo heeten, wiels ekj woa Israel Fräd un Ru jäwen, soolang aus hee läft.

¹⁰Dee saul daut Hus buen, wua mien Nomen aunjebät woat. Hee saul mien Sän sennen, un ekj woa sien Voda sennen. Un ekj woa sienen Kjennichstroon äwa Israel fa emma bestädjen.

¹¹Nu es daut soowiet, mien Sän! De HAR, dien Gott, steit die bie, daut die daut met däm Tempelbu jlekjen woat, soo aus hee daut toojesajcht haft.

¹²De HAR woat die uk kluaket Denkjen un Ensecht jäwen un woat die aus Kjennich äwa Israel saten, met däm Oppdrach, daut du dän HARN, dienen Gott, sien Jesaz jeneiw befolchst.

¹³Du woascht Jlekj haben, wan du de Jebooten un Väaschreften hoolen un jehorchen woascht, waut de HAR däm Moses fa daut Volkj Israel jejäft haft. Sie jetroost un vezoag nich, fercht die nich un lot die nich schrakjen!

¹⁴Denkj doaraun, daut ekj met väl Schwierichkjeiten 100.000 Zentna Golt un 1.000 mol 1.000 Zentna Selwa fa däm HARN sien Hus toopjebrocht hab, un uk Brons un Iesa, soo väl daut et nich to wäajen jeit. Uk Holt un Steena hab ekj toopjeschauft, un doavon kaust du die noch mea veschaufen.

¹⁵Uk väl Oabeida hast du, Steen Hakasch, Mierasch un Holtoabeida, uk soone waut sea schmocke Oabeit doonen kjennen,

¹⁶waut von Golt, Selwa, Brons un Iesa veschiednet moaken kjennen. Moak die opp un schauf aun daut Woakj! De HAR woat die doamet halpen!

¹⁷Un David säd to aule väaschte Mana von Israel, daut see sienen Sän Salomo biem Tempelbu unjastetten sullen.

¹⁸Hee säd to an: Vejät nich, daut de HAR, jun Gott, junt jeholpen haft! Hee haft junt Ru veschauft aun aule Jrensen runtom. Wiels hee haft de Enwona, dee frieejoa em Launt wonden, unja miene Macht jejäft, soo daut et nu däm HARN un sien Volkj jehieet.

¹⁹Doawäajen doot nu met jun Hoat un junen Senn doano trachten, däm HARN, junen Gott, to finjen! Moakt junt opp un but Gott, däm HARN, een Heilichtum, daut jie däm HARN siene Bundeskjist un daut heilje Jereetschoft en daut Hus brinjen kjennen, waut jebut woaren saul toom däm HARN sienen Nomen aunbäden.