Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Chronik 10 Bible Online

2. Chronik 10 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Chronik 10

¹Rehabeam jinkj no Sichem, wiels gaunz Israel wia no Sichem jekomen, om am toom Kjennich to moaken.

²Un aus Jerobeam, Nebat sien Sän, daut hieed, kjeem hee von Ägipten trigj, wua hee han jeflicht wia wäajen Salomo.

³Un de Stam von Israel leeten am roopen, un hee kjeem met an toop ver Rehabeam, un see säden to am:

⁴Dien Voda haft ons Joch too hoat jemoakt. Nu doo du dienen Voda sienen hoaden Deenst un daut schwoare Joch, waut hee ons oppjelajcht haft, leichta moaken, dan well wie die unjadon sennen.

⁵Hee säd to an: Komt no dree Doag wada no mie! Un daut Volkj jinkj trigj.

⁶Un de Kjennich Rehabeam berod sikj met de Leida, waut bie sienen Voda Salomo em Deenst jestonen hauden, aus dee noch läwd, un säd: Too waut rod jie mie? Waut fa eene Auntwuat saul ekj daut Volkj jäwen?

⁷See säden to am: Sie frintlich to an un behaundel an leeftolich! Wan du an entjäajen kjemst, woaren see die fa emma unjadon sennen.

⁸Hee horcht oba nich no dän Rot waut de erfoarne Mana am jejäft hauden, un berod sikj met de jinjre, waut met am toop oppjewossen wieren un nu en sienen Deenst stunden,

⁹un fruach an: Waut rod jie mie? Waut sell wie dit Volkj auntwuaden, waut to mie jesajcht haft: Moak de Laust leichta, waut dien Voda opp ons jelajcht haft!

¹⁰De jinjre oba, waut met am toop oppjewossen wieren, säden to am: Wan dit Volkj to die sajcht: “Dien Voda haft onse Lausten too schwoa jemoakt; moak du daut Joch leichta!” Dan saj to an: Mien kjliena Finja saul dikja sennen aus mien Voda siene Hoften!

¹¹Haft mien Voda junt schwoare Lausten oppjelajcht, soo well ekj dee noch schwanda moaken. Mien Voda haft junt met Pitschen nojejoacht, ekj well junt met Skorpionen nojoagen.

¹²Aus Jerobeam un aul daut Volkj aum dredden Dach dan no Rehabeam kjeem, soo aus de Kjennich jesajcht haud: “Komt aum dredden Dach wada no mie”,

¹³auntwuad de Kjennich an hoat. Hee acht nich opp dän Rot von de erfoarne Mana,

¹⁴un räd met an no däm Rot von de jinjre un säd: Haft mien Voda june Laust schwoa jemoakt, soo well ekj dee noch schwanda moaken. Mien Voda haft junt met Pitschen nojejoacht, ekj oba well junt met Skorpionen nojoagen.

¹⁵De Kjennich horcht nich no daut Volkj, wiels daut wia soo von Gott bestemt, daut däm HARN sien Wuat en Erfellunk jinkj, waut hee derch Ahija von Silo to Jerobeam, Nebat sienen Sän, jesajcht haud.

¹⁶Aus de Nuadstam von Israel daut moakjten, daut de Kjennich nich no an horcht, auntwuaden see däm Kjennich un säden: Waut hab wie fa eenen Deel aun David? Ooda Oafschoft aun Isai sienen Sän? Jie Mana von Israel, opp un no Hus! Soo sorj du nu fa dien Hus, David! Un gaunz Israel jinkj no Hus,

¹⁷soo daut Rehabeam bloos äwa de Israeliten rejieed, waut en de Städa von Juda wonden.

¹⁸Aus de Kjennich Rehabeam daut noch vesocht, Adoniram, dän Oppsechta fa de Sklowenoabeit, no de Veträda von de Nuadstam to schekjen, schluagen see däm met Steena doot. Oba de Kjennich Rehabeam kjeem noch schwind opp sienen Woagen nopp un juach no Jerusalem.

¹⁹Soo foll Israel von David sien Kjennichshus auf bat aun disen Dach.