Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Nehemia 4 Bible Online

Nehemia 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Nehemia 4

¹Aus Sanbalat un Tobija un de Araba un Amonita un Aschdodita daut hieeden, daut de Mieren von Jerusalem utjebätat worden, un de Lajcha aunfungen kjlanda to woaren, worden see sea wuttich.

²Un see worden sikj unjarenaunda eenich hantogonen, om jäajen Jerusalem to kjamfen un ons derchenaunda to brinjen.

³Wie bäden oba to onsen Gott un stalden Wajchta opp jäajen an, dee äwa Dach uk de Nacht woakten, om ons fa an to schitzen.

⁴Un daut Volkj von Juda säd: De Toodroagasch äare Krauft lat no, un doa es too väl Prell; wie kjennen nich wieda aun de Mia buen.

⁵Onse Jäajna oba dochten: See sellen daut nich enwoaren un seenen, bat wie medden mank an komen un an dootmoaken un met daut Woakj een Enj moaken.

⁶Aus de Juden, waut dicht bie an wonden, kjeemen un ons daut emma wada säden: Von aule Städen, rom ons wua see wonen, moaken see sikj reed, jäajen ons to komen.

⁷Dan stald wie ons unjen hinja de Mia bie de opne Städen opp, un ekj deed daut Volkj no äare Volkjsgruppen oppstalen met Schwieed, Spiessen un Flizboages.

⁸Un aus ekj daut enwort, woo see sikj ferchten deeden, muak ekj mie opp un säd to de aunjeseene Mana un Rotsharen un to daut äwaje Volkj: Fercht junt nich fa an; denkjt aun däm HARN, dee groot un sea to ferchten es, un kjamft fa june Breeda, Säns, Dajchta, Frues un junen Hushault!

⁹Aus onse Fiend daut hieeden, daut ons daut bekaunt jeworden wia, un Gott äaren Plon soo to nuscht jemoakt haud, jinj wie aula wada trigj no de Mia, een jiedra no siene Oabeit.

¹⁰Un von doa wieda deed wie daut soo, daut eene Halft von miene Oabeida aun däm Bu oabeiden, de aundre Halft oba met Spiessen, Schilten, Flizboages un vesechade Kjleeda reed stunt hinja daut gaunze Volkj von Juda,

¹¹waut aun de Mia bud. De Toodroagasch, dee oabeiden soo: Met eene Haunt deeden see äare Oabeit, un met de aundre Haunt hilden see äa Jewäa.

¹²Un jieda eena, waut doa bud, haud sikj sien Schwieet oppe Hoft jebungen un oabeid soo aus daut. Un dee waut met de Posaun to blosen haud, stunt biesied mie.

¹³Un ekj säd to de aunjeseene Mana un Rotsharen un to daut äwaje Volkj: Daut Woakj es groot un rieekjt wiet, un wie sent opp de Mia wiet vestreit un wiet vonenaunda.

¹⁴Doa wua jie de Posaun blosen hieren, doahan vesaumelt junt no ons. Ons Gott woat fa ons strieden.

¹⁵Soo oabeid wie aum Bu, de eene Halft hilt de Spiessen reed, von dan wan daut aunfunk to doagen, bat de Stierns to seenen wieren.

¹⁶Ekj säd don uk toom Volkj: Een jiedra blift met siene Oabeida äwa Nacht en Jerusalem, daut wie de Nacht Menschen toom woaken haben un äwa Dach toom oabeiden.

¹⁷Oba ekj un miene Breeda un miene Oabeida un de Wajchta, dee mie foljden, wie trocken ons onse Kjleeda nich ut; een jiedra haud sienen Spies reed.