Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Nehemia 5 Bible Online

Nehemia 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Nehemia 5

¹Doa mank daut Volkj enstunt eene groote Ontofrädenheit. De Mana un äare Frues kjeemen no mie un bekloagden sikj äwa äare Staumbreeda.

²Eenje säden: Wie motten onse Säns un Dajchta doajäajen saten, om Jeträajd to kjeepen, daut wie äten un läwen kjennen.

³Un aundre säden: Wie motten ons Akalaunt, Wiengoades un Hiesa doajäajen saten, om en onse Hungaschnoot Jeträajd kjeepen to kjennen.

⁴Un noch aundre säden: Wie musten ons Akalaunt un Wiengoaden doajäajen saten om to Jelt to komen, om dän Kjennich Taks tolen to kjennen.

⁵Un see säden: Wie sent doch soo aus onse Breeda, von daut selwje Fleesch un Bloot? Un onse Kjinja sent doch soo aus äare Kjinja? Un kjikj, wie motten onse Säns un Dajchta aus Sklowen deenen loten, un eenje von onse Dajchta sent aul mesbrukt worden, un wie kjennen nuscht doajäajen doonen. Un ons Akalaunt un onse Wiengoades jehieren aundre.

⁶Aus ekj dise nom Himmel schrieende Wieed hieed, wort ekj sea oajalich.

⁷Un ekj äwaläd mie de Sach goot, un dan schult ekj de aunjeseene Mana un de Rotsharen un säd to an: Well jie eena däm aundren utnutzen om Entras to jewennen? Un ekj brocht eene groote Vesaumlunk jäajen an toop

⁸un säd to an: Wie haben onse judsche Breeda loosjekoft, waut aun de framde Velkja vekoft wieren, soo wiet aus ons daut mäajlich wia. Un jie wellen dee nu selfst vekjeepen, daut wie dee wada looskjeepen motten? Dan wieren see stell un fungen kjeene Auntwuat.

⁹Un ekj säd: Daut es nich goot, waut jie doonen. Sull jie nich en Forcht fa onsen Gott läwen? Aundasch woaren de Velkja, waut onse Fiend sent, äwa ons spotten.

¹⁰Ekj un miene Breeda un mien Frintschoft haben onse Staumbreeda uk Jelt un Jeträajd jeliet; oba wie wellen an dise Schult strikjen!

¹¹Jäft an vondoag doch äa Akalaunt, äare Wiengoades un Oliewengoades un Hiesa trigj un strikjt an äare Schult, waut see bie junt haben, aun Jelt, Jeträajd, Wien un Eelj.

¹²Dan säden see: Wie wellen daut trigjäwen un wellen nuscht von an fodren! Wie wellen daut soo doonen, aus du jesajcht hast. Un ekj roopt de Priesta un leet an schwieren, daut see daut soo doonen wudden.

¹³Uk ekj schedd aules ut, waut ekj en miene Kjleeda druach, un säd: Soo saul Gott jieda eenem ut sien Hus un sien Hab un Goot rutschedden, waut dit Vespräakjen nich helt, un hee selfst saul utjeschett un ladich sennen! Un de gaunze Jemeent säd: “Amen, soo saul daut sennen!” un lowden dän HARN. Un daut Volkj haundeld no dit Vespräakjen.

¹⁴Von dee Tiet aun, aus ekj aunjestalt wort, de Vewaulta äwa daut Launt Juda to sennen, von daut 20. Joa aun bat en daut 32. Joa von däm Kjennich Artahsasta, daut sent twalf Joa, länd ekj daut Enkomen auf waut mie un miene Breeda aus Vewaulta troff.

¹⁵De väaje Vewaultasch hauden daut Volkj schwoare Lausten oppjelajcht. See velangden von an nich bloos Broot un Wien, see velangden uk jieda Dach noch 40 Selwastekja. Uk äare aunjestalde Mana jinjen jewaultmässich met daut Volkj om. Ekj deed oba nich soo, wiels ekj Gott fercht.

¹⁶Ekj jeef mie uk gaunz han om aun de Mia to oabeiden un koft kjeen Launt, un miene Lied musten sikj doa aula to de Oabeit enfinjen.

¹⁷Un doabie wieren von de Juden, von de Rotsmana, 150 aun mienen Desch un uk dee, dee von de Velkja, waut rom ons wonden, no ons kjeemen.

¹⁸Un doatoo brukt wie aule Dach eenen Boll un sas utjesochte Schop un dan noch Heenavee doabie. Un dan noch aule tieenden Dach eene bestemde Mot Wien. Oba doawäajen foddad ekj nich daut Enkomen waut mie aus Vewaulta troff, wiels de Deenst schwoa jenuach opp daut Volkj lach.

¹⁹Denkj doch aun mie, mien Gott, un lot mie daut togood komen, waut ekj fa dit Volkj jedonen hab!