Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 2. Mose 3 Bible Online

2. Mose 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

2. Mose 3

¹Moses wia fa eene lenjre Tiet een Schophoad fa sienen Schwieevoda Jitro, de Priesta en Midian. Nu juach hee siene Schop eenen Dach bat aun de aundre Sied von de Wiltnis, bat hee bat Horeb, däm Gottesboajch, kjeem.

²Un aus hee doa wia, wees sikj ver am een Enjel vom HARN en Flaumen en eenen Bosch. Moses foll daut opp, daut doa Fia wia, oba de Bosch nich vebrend.

³Dan säd Moses: Dit well ekj mie von dichta bie beseenen. Dit es doch sondaboa, daut de Bosch nich vebrent.

⁴Un aus de HAR sach, daut hee doa han kjeem, roopt Gott von em Bosch: Moses, Moses! Un hee säd: Ekj sie hia.

⁵Un Gott säd: Komm hia nich noda, un nemm die dien Footich auf. De Städ opp woone du steist es heiljet Launt.

⁶Un hee säd wieda: Ekj sie dien Voda sien Gott, Abraham sien Gott, Isaak sien Gott un Jakob sien Gott. Doamet bedakjt Moses sikj daut Jesecht. Hee haud Angst Gott auntokjikjen.

⁷Dan säd de HAR: Ekj hab daut goot jeseenen, woo mien Volkj von de Ägipta jekjwält woat. Un ekj hab jehieet, daut see unja äare Oppsechta stänen, un mie besorcht daut, daut see soo lieden.

⁸Un nu sie ekj jekomen, an von unja de Ägipta äare Jewault to raden. Ekj woa an ut daut Launt rutbrinjen, un an no een goodet un grootet Launt brinjen. Daut es een Launt wua Malkj un Honnich ranen, wua nu de Kanaanita, de Hetita, de Amorita, de Perisita, de Hiwita, un de Jebusita wonen.

⁹Ekj saj die daut noch een mol: Ekj hab daut roopen von de Israeliten jehieet, un ekj hab daut jeseenen, woo de Ägipta an kjwälen.

¹⁰Nu es daut aun die! Ekj well haben, daut du no däm ägiptischen Kjennich jeist, un daut du mien Volkj, de Israeliten, ut Ägipten rut fieescht.

¹¹Un Moses säd to Gott: Wäa sie ekj, daut ekj no däm Kjennich gonen saul, de Israeliten ut Ägipten rut to brinjen?

¹²Un Gott säd: Ekj woa met die sennen. Un dit lot die een Tieekjen sennen, daut ekj deejanja sie, dee die jeschekjt haft: Wan du daut Volkj ut Ägipten rut brinjst, woa jie opp disen Boajch Opfa brinjen.

¹³Dan säd Moses to Gott: Kjikj emol, wan ekj no de Israeliten go un an saj: June Vodasch äa Gott haft mie no junt jeschekjt, un see dan froagen: Waut fa eenen Nomen haft dee? waut saul ekj an dan sajen?

¹⁴Un Gott säd to Moses: Ekj sie, dee ekj sie. Un hee säd: Soo saust du to de Israeliten sajen: “Ekj sie”, haft mie no junt jeschekjt.

¹⁵Un Gott säd wieda to Moses: Soo saust du de Israeliten sajen: De HAR, june Vodasch äa Gott, Abraham sien Gott, Isaak sien Gott, un Jakob sien Gott, haft mie no junt jeschekjt. Dit es mien Nomen opp emma. Jie sellen nienich opphieren, dän auntobäden.

¹⁶Go nu, un roop de Leida en Israel un saj an: De HAR, june Vodasch äa Gott, haft sikj mie jewäsen. Abraham, Isaak, un Jakob äa Gott sajcht: Ekj hab mie junt aunjeseenen, un daut waut see junt en Ägipten aundoonen.

¹⁷Un ekj hab jesajcht, daut ekj junt woa von unja de Ägipta äare Jewault rutbrinjen, no daut Launt von de Kanaanita, Hetita, Amorita, Perisita, Hiwita un Jebusita, een Launt wua de Malkj un Honnich ranen.

¹⁸Un see woaren no junt horchen, un du un de Leida en Israel sellen nom ägiptischen Kjennich gonen un am sajen: De HAR, de Hebräa äa Gott, haft sikj ons jewäsen. Doawäajen froag wie nu, auf wie derwen eene dree doagsche Reis enne Wiltnis nenn moaken, daut wie däm HARN onsen Gott doa een Opfa brinjen.

¹⁹Oba ekj weet, daut de ägiptischa Kjennich junt daut nich woat loten, nich buta hee onbedinjt mott.

²⁰Ekj woa oba miene stoakje Haunt utstrakjen un dee loten opp Ägipten komen, met aul miene Wunda, dee ekj doa doonen woa, un no däm woat hee junt gonen loten.

²¹Ekj woa daut soo rombrinjen, daut de Ägipta junt woaren goot toojedonen sennen, soo, daut wan jie ieescht veloten woaren, woa jie nich met ladje Henj rutgonen.

²²Jieda Fru woat von äare Nobafru, ooda von soone waut en äa Hus komen, froagen no selwane un goldne Sachen, un uk no Kjleeda. Un jie woaren june Säns un june Dajchta dee droagen loten, un soo woa jie de Ägipta bestälen.