Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 1 Bible Online

Hiob 1 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 1

¹Doa wia emol een Maun en daut Launt Uz, dee heet Hiob. Daut wia een Maun, däm met nuscht to beschuljen wia, un emma daut rajchte deed. Hee haud Ieaforcht fa Gott un deed nuscht schlajchtet.

²Hiob haud eene Famielje von säwen Säns un dree Dajchta.

³Hee haud een sea grootet Vemieejen, jrata aus sest wäa em Oosten. Hee haud 7.000 Schop, 3.000 Kameelen, 1.000 Ossen, 500 Äsels, un sea väl Oabeida.

⁴Siene Säns kroagden äa Jeschwista omzajcht en äare Hiesa toop to eene scheene Moltiet. Un see schekjten uk emma Norecht no äare Sestren un kroagden dee, daut see uk sullen äten un drinkjen komen.

⁵Emma wan de Säns soon Fast jehaut hauden, schekjt Hiob un kroagd an, un muak tiedich zemorjes Brauntopfa, fa aul dee waut doa wieren, daut hee met an ver Gott kjeem. Daut fläajd hee pinkjlich soo, wiels hee docht, veleicht haben miene Kjinja sikj vesindicht un em Hoat Gott jelastat.

⁶Nu kjeem daut, eemol aus de HAR sikj met siene himlische Deena vesaumeld, daut de Vekjläaja doa uk wia.

⁷Un de HAR fruach am: Wua best du jewast? Un de Vekjläaja säd: Ekj sie oppe Ieed jewast, von een Enj bat daut aundre.

⁸Un de HAR säd to däm Vekjläaja: Hast oppjepaust waut Hiob, mien Deena, deit? Doa es nich noch eena oppe Ieed, dee soo es aus hee. Däm es met nuscht to beschuljen un deit emma waut rajcht es; dee haft Forcht fa Gott, un deit nuscht schlajchtet.

⁹Un de Vekjläaja säd toom HARN: Meest du doa es kjeen Grunt, wuarom hee Forcht fa Gott haft?

¹⁰Hast du sien Hus un aules waut hee haft nich von jieda Jefoa beschizt? Du hast daut jesäajent waut hee deed, un sien Vemieejen haft sikj groot utjebreet em Launt.

¹¹Oba wan du sien Vemieejen auntuksen wurscht, waut jleefst du doch, dee wudd die jlikjtoo aufsajen.

¹²Un de HAR säd to däm Vekjläaja: Well wie emol seenen. Du doascht doonen waut du west met daut waut hee haft; oba am selfst doascht du nich waut aundoonen. Un doamet jinkj de Vekjläaja wajch vom HARN.

¹³Een Dach aus Hiob siene Säns un Dajchta en däm elsten Brooda sien Hus toopwieren un eeten un Wien drunken,

¹⁴kjeem een Maun no Hiob un säd: De Ossen plieejden oppem Flekj, un de Äsels wieren doa dicht bie oppe Weid,

¹⁵aus de Baunden von Saba oppkjeemen un aul daut Vee neemen, un aul de Oabeida ombrochten. Ekj sie de eensja waut doavon kjeem, daut ekj die daut sajen kaun.

¹⁶Un aus hee noch räd, kjeem noch een Maun un dee säd: Een Fia foll von Gott opp onse Schop un de Hoads, un dee sent aula omjekomen. Ekj sie de eensja waut doavon kjeem, die daut to sajen.

¹⁷Un aus dee noch räd, kjeem noch eena un säd: Doa kjeemen dree Baunden von Chaldäa tojlikj opp onse Kameelen, un dee haben aules wajchjenomen, un haben de Oabeida met daut Schwieet omjebrocht. Ekj sie de eensja waut doavon kjeem, daut ekj die daut sajen kaun.

¹⁸Un ea dee utjerät haud, kjeem noch eena un säd: Diene Säns un Dajchta wieren toop un eeten un drunken en äaren elsten Brooda sien Hus.

¹⁹Dan kjeem doa een stoakja Wint äwa de Wiltnis un schmeet daut Hus om äwa de junge Menschen, un dee sent doa aula jestorwen. Ekj sie de eensja waut von doa wajchkjeem daut ekj die daut sajen kaun.

²⁰Un aus hee daut hieed, stunt Hiob opp un reet sien Kjleet twei un muak sienen Kopp kol. Hee kjneed sikj ver Gott han, met sien Jesecht bat oppe Ieed,

²¹un säd: Ekj kjeem noaktich en dise Welt nenn, un ekj woa noaktich veloten. De HAR haft jejäft, un de HAR haft jenomen. Mucht däm HARN sien Nomen jeloft woaren.

²²Derch aul dit, vesindijd Hiob sikj nich un schmeet kjeene Schult opp Gott.