Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 13 Bible Online

Hiob 13 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 13

¹Jleeft mie daut, ekj hab daut aula selfst uk jeseenen, ekj hab daut aula jehieet un vesto daut.

²Soo väl aus jie weeten, weet ekj uk, daut es nich weinja met mie aus met junt.

³Ekj mucht met däm räden, dee aule Macht haft, un met Gott mucht ekj mie derchholen.

⁴Jie moaken mie aula waut väa, aus wan waut met Kaulkj beschmäat woat; jie sent Doktasch dän äa Rot kjeenem waut halpt.

⁵Wan jie bloos wieren stell jebläwen, dan wia jie kluak jewast.

⁶Horcht emol, woo ekj mie daut trajcht laj, un paust goot opp no waut ekj saj.

⁷Meen jie, jie kjennen Gott veteidjen, met daut, waut nich soo es un veleiden deit?

⁸Woa jie siene Sied nämen, un fa Gott räden un fa am enstonen?

⁹Woat junt daut goot utkomen, wan hee junt unjasieekjt? kjenn jie am hinjat Licht fieren, soo aus eena dän aundren Mensch deit?

¹⁰Hee woat junt secha beschuljen, wan jie em stellen Sieden nämen.

¹¹Wudd siene Pracht junt nich enjsten, wudd jie junt nich fa am ferchten?

¹²Waut junt jelieet es, daut jie sajen sellen, halpt soo väl aus Ausch; waut jie väabrinjen es een Klompen Ieed.

¹³Siet emol stell, un lot mie waut sajen, lot met mie passieren, waut doa dan passieet.

¹⁴Waut kaun ekj doonen? Ekj jäw mie en Läwensjefoa un sat mien Läwen opp Spell.

¹⁵Kjikjt doch, hee woat mie ombrinjen, ekj kaun mie daut nich aundasch väastalen; ekj woa krakjt ver am sajen, waut ekj väatolajen hab.

¹⁶Ekj mott ver am komen, daut ekj kaun jerat woaren; kjeen gottloosa kaun ver am komen.

¹⁷Paust goot opp no daut, waut ekj saj, un horcht no daut, waut ekj väabrinj.

¹⁸Ekj sie gaunz reed met daut, waut ekj sajen woa, un ekj weet, daut ekj jerajcht jehoolen woa.

¹⁹Es doa wua eena, dee mie doavon aufräden woat? Dan must ekj stell sennen un oppjäwen.

²⁰Ekj froag bloos no twee Dinja, dan woa ekj mie nich ver die vestäakjen:

²¹Nemm diene Haunt wajch von äwa mie, un enjst mie nich mea met dien Schrakjen.

²²Dan roop mie, un ekj woa auntwuaten, ooda lot mie räden, un du mie auntwuaten.

²³Waut hab ekj veschulcht? Waut deed ekj orrajcht? Lot mie weeten wua ekj too wiet jegonen sie, ooda wua ekj jesindicht hab.

²⁴Wuarom latst du die nich seenen, un deist, aus wan ekj dien Fient sie?

²⁵Woascht du soon vepitschtet Blaut aus mie enjsten, ooda soonen drieejen Haulm nostonen?

²⁶Wuarom latst du dit betre äwa mie komen, un drajchst mie de Sinden von miene Jugent no?

²⁷Du kjlamst miene Been en eenen Klotz, un kjikjst no aules waut ekj doo; un sitst de Spoaren von miene Feet aula no.

²⁸Eena vekjemt aus een vefuldet Stekj Holt, un soo aus een mottenfrosjet Kjleet.