Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 16 Bible Online

Hiob 16 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 16

¹Dan säd Hiob to Elifas:

²Soont hab ekj aul välmol jehieet. Jie doonen orrajcht, soo aus jie eenem treesten.

³Es doa kjeen Enj von ladje Wieed, ooda waut drift junt soo to räden?

⁴Ekj kunn uk soo räden aus jie doonen, wan jie en miene Städ wieren. Ekj wudd uk kjennen Wieed äwa junt oppbrinjen, un mien Kopp äwa junt schedren.

⁵Ekj wudd junt stoakjen met daut, waut ekj säd, un junt met de Wieed treesten, waut ekj to sajen haud.

⁶Wan ekj räd, jeit miene Weedoag nich wajch, un wan ekj stell sie, velat dee mie uk nich.

⁷Gott haft mie aule Krauft jenomen, hee haft aul miene Menschen wajchjenomen.

⁸Hee haft miene Hut gaunz foldich jemoakt, un daut schient junt aus een Zeij jäajen mie; ekj mott eegol seenen woo denn ekj sie, un daut es aus een Zeij jäajen mie.

⁹Ekj sie von siene Veläajenheit veräten, soo aus wan een Tia sien Raup veritt. Hee es fientlich to mie; hee gnorscht mie aun met siene Tänen. Mien Fient spezt siene Uagen opp mie.

¹⁰Menschen rieten daut Mul op wäajen mie, onveschämt schlonen see mie oppe Baken; see komen aula toop jäajen mie.

¹¹Gott haft mie aun de ojjerajchte äwajäft, hee schift mie en de gottloose äare Henj nenn.

¹²Aules jinkj goot bie mie, un dan bruak hee mie dol; hee kjrieech mie bie mien Jenekj to hoolen un veschluach mie. Hee stald mie han aus een Ziel fa siene Feilen,

¹³un siene Boagesschossen stalden sikj runtom han. Hee schneet miene Nieren op, un haud kjeen Metlieden. Hee vegoot mien Gaulsua oppe Ieed.

¹⁴Hee brakjt mie op, opp eene Städ no de aundre; hee kjemt opp mie toojerant aus een Kjrieja.

¹⁵Ekj hab Sakkjleeda toopjestekjt äwa miene Hut; un hab mie opp de Ieed jeschmäten.

¹⁶Mien Jesecht es root un vehielt, un miene Uagenläd sent dunkel,

¹⁷uk wan ekj nuscht orrajcht jedonen hab, un mien Jebäd nich to mostren es.

¹⁸Hoolt daut nich vestoaken wan ekj oschuldich stoawen mott; mucht mien kloagen nienich stell woaren.

¹⁹Horcht emol, doa es nu jrod een Zeij, dee em Himmel fa mie ensteit; doa es bowen eena, dee fa mie gooträden kaun.

²⁰Miene Frind veachten mie, oba ekj kjikj derch miene Tronen no Gott.

²¹Lot am daut rajchte doonen tweschen eenen Mensch un Gott, soo aus tweschen twee Nobasch.

²²Nu sent daut aul mau een poa Joa, un dan go ekj doa han, von wua ekj nich kaun trigjkomen.