Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 19 Bible Online

Hiob 19 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 19

¹Dan säd Hiob:

²Woo lang woa jie mie daut schwoa moaken, un mie met june Wieed dolrieten?

³Jie haben mie aul tieenmol äwa beschulcht; woo es junt daut goodjenuach, mie soo to beleidjen?

⁴Jo, un wan ekj uk haud orrajcht jedonen, sull ekj mie doarom kjemren, un nich jie.

⁵Jo, un wan jie junt äwa mie erhäwen doonen, un mie beschämen wäajen daut woo mie daut jeit,

⁶dan denkjt doaraun, daut Gott haft mie dit lieden jebrocht, un hee haft sien Nat rom mie jesat.

⁷Soogoa wan ekj saj daut dit too groff es, horcht kjeena no mie, un wan ekj no daut froag waut mie traft, deit kjeena waut fa mie.

⁸Hee haft mienen Wajch toojestalt, daut ekj nich wieda kaun, hee haft mie daut diesta jemoakt, wua ekj gonen saul.

⁹Hee haft mie daut wajchjenomen, waut mie muak goot loten, un mie de Kroon vom Kopp jenomen.

¹⁰Hee brakjt mie von aule Sieden dol; soo aus eene Plaunt utjeräten woat, ritt hee mie aule Hopninj wajch.

¹¹Hee brent mie met sienen Oaja, un behaundelt mie aus sien Fient.

¹²Siene Armeeen haben sikj toopjeschloten, un haben sikj rom mien Zelt jeloagat.

¹³Gott haft mie miene Breeda wajch jenomen; un mien Frintschoft kjant mie nich mea.

¹⁴Miene Nobasch haben sikj trigjetrocken von mie, un miene Frind haben von mie vejäten.

¹⁵Miene Jast en mien Hus veachten mie, un miene Kjäakjsches meenen, ekj sie een framda.

¹⁶Wan mie mien Kjnajcht fält, es dee nich to haben, uk wan ekj am roop, auntwuat hee nich.

¹⁷Miene Fru es mien Odem jäajenaun, un miene Breeda äakjelt daut met mie.

¹⁸Soogoa kjliene Kjinja gonen mie utem Stich, un lachen äwa mie wan ekj oppsto.

¹⁹Un miene notste Frind jleewen, daut es oppscheislich met mie; dee woone ekj goot sie, dreien sikj wajch von mie.

²⁰Ekj hab aul mau Hut un Knoakes jehoolen, daut es neiw bie jegonen, daut ekj noch läw.

²¹Halpt mie doch, miene Frind, halpt mie; Gott haft mie schwoaret lieden oppjelajcht.

²²Wuarom moak jie mie daut uk soo schwoa aus Gott deit? Es daut nienich jenuach, waut mie oppjelajcht woat?

²³Daut fält doltoschriewen, woo mie daut jegonen haft; daut fält daut et opp lang oppbewoat wort.

²⁴Hakt daut met eenen Beitel en Blie nenn, un en eenen Steen, daut et opp emma blift.

²⁵Ekj weet dee läft, dee mie raden woat; un dee woat opp dise Ieed daut latste Wuat to sajen haben.

²⁶Un wan miene Hut ieescht vedorwen es, woa ekj Gott seenen, eendoont waut met mien Kjarpa woat.

²⁷Ekj woa am met miene Uagen seenen, un hee woat sikj nich framd doonen. Ekj frei mie doa soo sea to, ekj hab em Hoat een velangen doano.

²⁸Wan jie junt froagen, woo schwoa jie mie daut moaken kjennen, wiels ekj dit opp mie selfst jebrocht hab,

²⁹dan enjst junt fa dän Doot. Jie haben orrajcht jedonen un woaren doafäa stoawen; vejät nich, daut een Jerecht kjemt.