Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 21 Bible Online

Hiob 21 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 21

¹Un Hiob säd:

²Horcht no daut waut ekj saj; opp mea Troost räakjen ekj nich von junt.

³Siet jeduldich wan ekj waut saj, un dan kjenn jie wada wieda äwa mie spotten.

⁴Ekj sie je nich äwa Menschen vetwiewelt; doa es Uasoak, wuarom ekj ojjeduldich sie.

⁵Kjikjt bloos woo mie daut lat, un lot junt daut gruslen; jie sullen junt de Haunt äwa daut Mul hoolen.

⁶Wan ekj stell hool un nodenkj, dan enjst ekj mie, un mien gaunza Kjarpa tekjat.

⁷Wuarom läwen de gottloose jrodsoo wieda, dee woaren oolt un kjrieen emma mea Macht?

⁸See derwen seenen woo äare Kjinja to waut komen, un kjennen sikj to äare Grootkjinja freien.

⁹See sent secha en äa Hus un onen Angst; see woaren nienich von Gott jeschloagen.

¹⁰Dee kjennen sikj opp äaren Boll veloten, un de Kjieej haben aula jesunde Kjalwa.

¹¹Äare Kjinja ranen aus de Lama un spälen;

¹²de Jugent sinjt wan jespält woat, met Drommeln, Zitta un Fleeten.

¹³Wan see oolt woaren, haben see daut jemietlich, un stoawen ruich un woaren begroft.

¹⁴See sajen to Gott: Lot ons toch, wie wellen diene Wäaj nich weeten;

¹⁵un: Wäa es Gott, daut wie siene Deena sellen sennen, un: Waut holp ons daut, wan wie bäden wudden?

¹⁶De gottloose meenen see haben äa Jlekj selfst vedeent, oba daut jleew ekj goanich.

¹⁷Woo foaken woat de gottloose äa Licht utjepust? Wanea sitst du dee Schoden lieden, ooda daut Gott sien Oaja opp dee looslat?

¹⁸Sitt eena noch emol daut dee aus Stroo em Wint, ooda aus Haksel em Wintkjriesel wajchjenomen woaren?

¹⁹Jie sajen, daut wan de Vodasch jesindicht haben, dan lat Gott de Strof opp de Kjinja komen; mucht Gott de Sinda selfst bestrofen, soo daut dee Gott kjanen lieed.

²⁰Lot an äare vedeende Strof selfst to seenen kjrieen; lot an selfst dän Oaja, von däm dee aule Macht haft, drinkjen.

²¹Waut jäwen dee noch rom om äare Kjinja, wan äare Moonaten äwa sent un see stoawen?

²²Sull eena von ons kjennen Gott belieren, wan hee Rechta äwa de hechste es?

²³De Eena es jesunt un stoakj bat hee stoaft, hee es tofräd un weet sikj;

²⁴hee haft Amasch voll Malkj, un sien Kjarpa es nich vedrieecht.

²⁵De Aundra es vebettat bat hee stoaft, un es nienich goot auf jewast.

²⁶Oba beid ligjen, eena biesied däm aundren enne Ieed, un de Warm krupen äwa an.

²⁷Ekj weet goot waut jie denkjen, un waut jie junt jäajen mie väanämen.

²⁸Jie sajen: Waut es von daut Hus jebläwen, wua de groosoatje un de gottloose wonen?

²⁹Hab jie nich jehieet woo de reisende vetalen,

³⁰daut de beese Menschen veschoont un jerat woaren, wan Gott met sien vedoawen omhäa jeit?

³¹Wäa sajcht an direkjt, waut see orrajcht doonen, ooda tolt an trigj fa daut, waut see jedonen haben?

³²Dee woaren fein begroft wan dee stoawen, un de Städ woat bewoakt;

³³sea väl Menschen gonen to dee äare Bejrafnise, dee sent nich to talen, waut hinjaraun gonen; un de Ieedkjlieta rom an sent an maklich.

³⁴Woo saul mie daut treesten, wan daut nuscht enhelt waut jie sajen? Waut jie mie väaschmieten es väajejäft.