Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hiob 37 Bible Online

Hiob 37 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hiob 37

¹Soon Owwada brinjt mie toom zetren, un mien Hoatje schleit gaunz wilt.

²Horcht doch, woo daut rummelt, un waut fa Jewitta Schläaj ut sien Mul rutkomen.

³Sien Blitz strolt derch dän gaunzen Himmel, un bedacht de Ieed bat aule Kaunten;

⁴un dan kracht siene Stemm, un enjstlich grolt daut Jewitta; un ea de Schaul vejeit lat hee dän Blitz wada loos.

⁵Waut Gott em Jewitta deit, brinjt staunen un es groff; daut es groosoatich un nich to bejriepen fa ons.

⁶Hee sajcht toom Schnee: “Nu faul!”, un to däm Plauzräajen: “Lot daut jeeten,”

⁷daut aule Oabeit opphieet, un Gott sien Woakj aunerkjant woat.

⁸De wille Tieren vestäakjen sikj, un lajen sikj en äare Nasta.

⁹De Storm brakjt ut sienen Spikja rut, un de Kold drenjt derch vom Nuaden.

¹⁰Met Gott sienen Odem kjemt Ies, daut breede Wota es gaunz äwajefroaren.

¹¹Hee moakt eene schwoare Dakj von Nauts, un schmitt dän Blitz ut de Wolkjen.

¹²Gott leit de Wolkjen aulawäajen, dee dreien krakjt no sienen Plon, aulawäajen oppe Ieed,

¹³emol strofen see daut Launt, emol säajnen dee met truhoatje Leew.

¹⁴Horch die dit aun, Hiob, un moakj die Gott siene Wunda.

¹⁵Vesteist du woo Gott daut rejieet, un Blitz strolen lat von de Wolkjen?

¹⁶Weetst du waut de Wolkjen helt, een Wunda von däm, dee aules weet?

¹⁷Wan de Hett vom Siedwint kjemt, kaust du bloos stell em Schweet luaren.

¹⁸Kaust du, soo aus hee, de Dakj von Wolkjen, soo aus eenen Spieejel, äwa ons utspreeden?

¹⁹Kaust du ons lieren, waut wie Gott sellen sajen? Wie putren onweetent em diestren rom.

²⁰Sull ekj met Gott wellen räden? Wudd hee mie nich vedoawen?

²¹Noch mau jrod wia de Himmel dunkel, oba aus de Wint oppkjeem, dacht daut opp, soo daut eena daut nu nich aunkjikjen kaun.

²²Vom Nuaden dacht daut aus Golt, daut es toom staunen un harlich rom Gott.

²³Daut es nich mäajlich, dicht aun Gott naun to komen, dee soo groosoatich, stoakj un jerajcht es; hee es jerajcht un deit aules rajcht.

²⁴Doawäajen haben Menschen Forcht fa am; dee waut sikj kluak jleewen, veacht hee.