Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 102 Bible Online

Psalmen 102 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 102

¹Een Jebäd om Zion wada häatostalen.

²Hia mien Jebäd, oo HAR; lot mien prachren om Help no die komen.

³Vestäakj dien Jesecht nich fa mie wan ekj en Noot sie. Horch no mie wan ekj roop, un doo mie schwind auntwuaten.

⁴Wiels miene Doag vegonen aus een Ruak, un miene Been brennen aus jläarendet Gloot.

⁵Mien Hoat es doljeschloagen un licht soo aus vewalkjtet Graus, daut ekj soogoa vejät mien Broot to äten.

⁶Derch mien lieden un stänen es von mie aul mau bloos Hut un Knoakes jebläwen.

⁷Ekj sie soo aus eene Stap Ul en de Wiltnis, soo aus eene Ul en vestieede Städa.

⁸Ekj ligj waka, aus een eensomet Voagel oppem Dak.

⁹Miene Fiend spotten dän gaunzen Dach äwa mie; dee, dee mie veachten, brucken mienen Nomen toom schwieren.

¹⁰Wiels ekj ät Ausch aus mien Äten, un menj miene Tronen mank daut waut ekj drinkj,

¹¹wiels diene Rach soo groot es, un du mie oppjehowen un wajch jeschmäten hast.

¹²Miene Doag sent soo aus een Owent Schauten, un ekj vedrieej soo aus Graus.

¹³Du oba, oo HAR, setst eewich opp dien Troon, un dien Nomen woat niemols vejäten woaren.

¹⁴Du woascht die oppmoaken un äwa Zion Metleet haben, wiels daut es Tiet daut du äa Jnod bewiesen deist, un de Stund es jekomen.

¹⁵Wiels diene Deena schazen Zion äare Steena huach; dee jaumat daut, daut et aula to Stoff jeworden es.

¹⁶De Velkja woaren dän HARN sien Nomen ferchten. Aule Kjennichs opp de Ieed woaren diene Harlichkjeit ferchten.

¹⁷De HAR woat Zion wada oppbuen; hee woat en siene Harlichkjeit komen.

¹⁸Hee woat opp de velotne äa Jebäd auntwuaten; hee woat äa Jebäd nich veachten.

¹⁹Lot dit fa de Nokomen doljeschräwen woaren, soo daut een Volkj, daut noch nich jebuaren es, dän HARN lowen woat.

²⁰Hee kjikjt ut sien Heilichtum dort huach rauf; vom Himmel kjikjt de HAR no de Ieed,

²¹de faustjenomne äa stänen to hieren un dee Frieheit to schaufen, dee toom Doot veuadeelt wieren.

²²Dan woat en Zion wada von dän HARN sien Nomen jerät woaren, un see woaren am en Jerusalem lowen,

²³wan de Velkja un de Kjennichsrikjs sikj vesaumlen, däm HARN auntobäden.

²⁴Hee haft mie medden em Läwen de Krauft jebroaken, un haft mien Läwen vekjart.

²⁵Ekj säd: Oo mien Gott, nemm mie nich medden em Läwen wajch! Diene Joaren bliewen emma en emma!

²⁶Em Aunfank lädsd du de Ieed dän Grunt, un diene Henj haben dän Himmel jemoakt.

²⁷Dee woaren vegonen, oba du blifst! Dee woaren aula vebrukt woaren soo aus Kjleeda. Du woascht met dee soo omgonen aus met een Kjleet, un dee äwatsied brinjen.

²⁸Oba du blifst soo aus du best un diene Joaren nämen kjeen Enj.

²⁹Diene Deena äare Kjinja woaren bliewen, un äare Kjinja woaren ver die secha läwen.