Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 106 Bible Online

Psalmen 106 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 106

¹Loft dän HARN! Dankt dän HARN, wiels hee es goot; siene truhoatje Leew haft niemols een Enj!

²Wäa kaun daut utspräakjen, waut de HAR fa jewaultje Dinja jedonen haft, ooda am volstendich jenuach danken?

³Goot fa dee, dee sikj aun sien Jeboot hoolen un emma jerajcht bliewen en aulem waut see doonen!

⁴HAR, denkj aun mie doano aus du dien Volkj Jnod vesproaken hast; lot mie diene Radunk seenen,

⁵daut ekj daut goode uk beläwen kaun, daut diene jewälde haben; daut ekj mie met dien Volkj metfreien kaun, un die met de dienje toop lowen kaun.

⁶Wie haben orrajcht jedonen, soo aus onse Vodasch, wie sent gottloos jewast un haben jesindicht.

⁷Onse Vodasch en Ägipten wullen diene Wunda nich vestonen; see dochten nich doaraun, woo foaken du an diene truhoatje Leew bewäsen hautst, un wieren die jäajenaun aum Rooden Mäa.

⁸Un doch rad hee an om sienen Nomen sient haulwen, daut hee siene Macht bewiesen kunn.

⁹Opp sien Wuat drieejd daut Roode Mäa ut, un hee leid sien Volkj soo derch aus opp däm drieejen Launt.

¹⁰Un hee holp an ut dee äare Henj to komen, dee an veachten, un rad an ut de Fiend äare Jewault.

¹¹Oba äare Fiend vedrunken aula, daut nich eena äwableef.

¹²Dan jleewden see, waut hee an vespruak, un sungen Gott Dankleeda.

¹³Oba see vegauten boolt, waut hee jedonen haud, un luaden nich bat hee an wieda Rot jeef.

¹⁴See leeten sikj daut opp de opne Stap opp iernst jelesten, un vesochten Gott en de Wiltnis.

¹⁵Hee jeef an wuano see fruagen, un uk soo väl, daut see doavon krank worden.

¹⁶Aus see em Loaga äwa Moses un Aaron, Gott siene heilje Deena, aufjenstich worden,

¹⁷muak de Ieed sikj op un schlukt Datan opp un bedakjt uk Abiram un siene Famielje.

¹⁸Doa bruak uk een Fia ut mank an, un vebrend de gottloose.

¹⁹See muaken een Kaulf aum Boajch Horeb un deeden daut jegotne Bilt aunbäden.

²⁰See vetuschten Gott siene Harlichkjeit fa eene Ossenjestault, een Oss dee von Graus läft.

²¹See vegauten Gott, äaren Heilant, dee en Ägipten fa an groote Dinja jedonen haud,

²²Wunda en Ham sien Launt, un schrakjelje Dinja aum Schelpmäa.

²³Doawäajen säd Gott hee wudd an ombrinjen. Oba Moses, sien jewälda, kjeem doa tweschen, sien Oaja auftolenkjen, daut hee an nich ombrocht.

²⁴See deeden daut scheene Launt veachten un jleewden nich aun siene Vespräakjungen;

²⁵see grumsaujden en äare Zelten, un horchten nich doano waut Gott to sajen haud.

²⁶Doawäajen schwua hee met eene oppjehowne Haunt, an en de Wiltnis omtobrinjen,

²⁷un daut hee äare Nokomen manke Velkja schmieten, un en aule Lenda vestreien wudd.

²⁸See schlooten sikj dän Aufgott, Baal von Peor aun, un eeten von de doodje Aufjetta äare Opfa.

²⁹Un derch äare beese Woakjen reizten see dän Harn sien Oaja, un doaropp bruak eene Ploag mank an ut.

³⁰Dan kjeem Pinhas doa han un stroft de Sind, un de Ploag haud een Enj.

³¹Daut wort am von Jennerazion bat Jennerazion opp eewich aus eene Jerajchtichkjeit aunjeräakjent.

³²See vezoajden am uk bie daut Wota von Meriba, un Moses kjeem äat haulwen en Trubbel,

³³wiels see muaken een Opprua jäajen sienen Jeist, un Moses jlepten kjrasche Wieed äwa de Leppen.

³⁴Uk brochten see nich aul dee Velkja em Launt äwatsied, dee de HAR an befool omtobrinjen.

³⁵Oba see menjden sikj manke Velkja un lieeden soo to doonen aus dee deeden.

³⁶Wiels see deenden äare Aufjetta, daut et fa an eene Schlenj wort.

³⁷See deeden soogoa äare Säns un Dajchta de Aufjetta opfren.

³⁸See vegooten äare Säns un Dajchta äa oschuldjet Bloot, dee see de Aufjetta en Kanaan opfaden, un doaderch wia daut Launt veorreinicht.

³⁹See veorreinjden sikj selfst met äare Woakjen, un worden soo Gott ontru.

⁴⁰Doawäajen wia de HAR veoajat äwa sien Volkj, un daut Volkj, daut hee fa sikj jewält haud, wort am een Aufschu.

⁴¹Hee jeef an äwa no de Velkja, un äare Fiend rejieeden äwa an.

⁴²Äare Fiend unjadrekjten an, un muaken an äare Macht unjadon.

⁴³Hee rad an foaken, oba see wieren doaropp ut jäajenaun to sennen, un doawäajen jinjen see en äare Sinden unja.

⁴⁴Un doch sach hee an en äare Noot un horcht emma wan see schrieejen.

⁴⁵Om äat haulwen docht hee aun sienen Bunt, un ut siene groote truhoatje Leew to an, jeef hee no.

⁴⁶Un hee schauft daut, daut dee, dee an faust hauden, Metleet met an hauden.

⁴⁷Rad ons, oo HAR ons Gott, un saumel ons ut aule Velkja, daut wie dienen heiljen Nomen danken, un die met Freiden lowen.

⁴⁸Wie lowen die HAR, Israel äa Gott opp emma un eewich, un lot aule Menschen, Amen sajen. Haleluja!