Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 118 Bible Online

Psalmen 118 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 118

¹Dankt dän HARN, wiels hee es soo goot un siene truhoatje Leew es eewich.

²Lot Israel sajen: Siene truhoatje Leew es eewich.

³Lot Aaron sien Famielje Staum sajen: Siene truhoatje Leew es eewich.

⁴Lot dee, dee dän HARN ferchten, sajen: Siene truhoatje Leew es eewich.

⁵Aus ekj veläajen wia, roopt ekj nom HARN. De HAR auntwuad mie un stald mie frie.

⁶De HAR es met mie; ekj woa mie nich ferchten. Waut kjennen Menschen mie doonen?

⁷De HAR es met mie, mie to halpen. Ekj woa seenen, woo miene Fiend unjen ligjen.

⁸Daut es bäta Help biem HARN to sieekjen aus sikj opp Menschen to veloten.

⁹Daut es bäta Help biem HARN to sieekjen aus sikj opp Aumtslied to veloten.

¹⁰Väle Velkja wieren rom mie, oba derch dän HARN sienen Nomen muak ekj een Enj doamet.

¹¹Dee omrinjden mie von aule Sieden, jo, von aule Sieden omrinjden see mie, oba derch dän HARN sienen Nomen muak ekj een Enj doamet.

¹²Dee schwoarmden rom mie soo aus Bieen, un flaumden aus een Stachelstruckfia. Oba derch dän HARN sienen Nomen muak ekj een Enj doamet.

¹³Ekj wort trigjeschupst, daut ekj faulen sull, oba de HAR holp mie.

¹⁴De HAR es miene Krauft un mien Psalm, un es miene Radunk jeworden.

¹⁵Horcht woo de jerajchte en äare Zelten Dankleeda sinjen fa äare Radunk: Dän HARN siene rajchte Haunt haft jewaultje Dinja jedonen.

¹⁶Dän HARN siene rajchte Haunt woat huachjehoolen. Dän HARN siene rajchte Haunt deit jewaultje Dinja.

¹⁷Ekj woa nich stoawen oba läwen un vetalen, waut de HAR jedonen haft.

¹⁸De HAR haft mie hoat jestroft, oba haft mie nich dän Doot hanjejäft.

¹⁹Moakt mie de Jerajchtichkjeits Puaten op. Ekj woa doa derchgonen un woa dän HARN danken.

²⁰Daut es dän HARN siene Puat, wuaderch de jerajchte nenn gonen sellen.

²¹Ekj woa die danken, daut du mie auntwuaten deetst. Du best miene Radunk jeworden.

²²De Steen, dän de Bulied wajchjeschmäten haben, es de Akjsteen jeworden.

²³Daut haft de HAR jedonen un es een Wunda ver onse Uagen.

²⁴Dit es de Dach dän de HAR jemoakt haft; well wie ons freien un froo sennen.

²⁵Oo HAR, rad ons! Oo HAR, lot ons daut jlekjen!

²⁶Jesäajent es wäa en dän HARN sien Nomen kjemt; wie haben junt jesäajent, dee jie vom Gotteshus sent.

²⁷De HAR es Gott, un hee haft sien Licht äwa ons jebrocht. Met Asta en de Henj, got met de Fastjast toop, bat aun de Hienna aum Aultoa.

²⁸Du best mien Gott, un ekj woa die danken; du best mien Gott, un ekj woa die lowen.

²⁹Dankt dän HARN, wiels hee es goot, un siene truhoatje Leew es eewich.